به گزارش خبرگزاری «حوزه»، استاد محسن قرائتی در ادامه سلسله مباحث تفسیری خود با موضوع تفسیر قطره ای به بیان آموزه های آیه 260 سوره بقره پرداخته است.
* آيه
وَ إِذْ قالَ إِبْراهيمُ رَبِّ أَرِني کَيْفَ تُحْيِ الْمَوْتي قالَ أَ وَ لَمْ تُؤْمِنْ قالَ بَلي وَ لکِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبي قالَ فَخُذْ أَرْبَعَةً مِنَ الطَّيْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَيْکَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلي کُلِّ جَبَلٍ مِنْهُنَّ جُزْءاً ثُمَّ ادْعُهُنَّ يَأْتينَکَ سَعْياً وَ اعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَزيزٌ حَکيمٌ
* ترجمه
و (بیاد آور) هنگامى كه ابراهیم گفت: پروردگارا به من نشان بده كه چگونه مردگان را زنده مىكنى؟ فرمود: مگر ایمان نیاوردهاى؟ عرض كرد: چرا، ولى براى آنكه قلبم آرامش یابد. (خداوند) فرمود: چهار پرنده (طاووس، خروس، كبوتر وكلاغ) را برگیر و آنها را نزد خود جمع و قطعه قطعه كن (و درهم بیامیز) سپس بر هر كوهى قسمتى از آنها را قرار ده، آنگاه پرندگان را بخوان، به سرعت بسوى تو بیایند و بدان كه خداوند تواناى حكیم است.
* نکته ها
تنها از یگانه ابرمرد تاریخ پس از رسول خدا صلى الله علیه وآله، یعنى على علیه السلام نقل شده است كه فرمود: «لو كشف الغطاء ما ازددت یقیناً» اگر پرده ها كنار روند، بر یقین من افزوده نمى شود. [غررالحكم و تفسیر روحالبیان، ج1، ص416] ولى سایر مردمان همه دوست دارند كه شنیده ها و حتّى باورهاى خود را به صورت عینى مشاهده نمایند. چنانكه همه مى دانند قند را از چغندر مى گیرند، ولى دوست دارند چگونگى آن را مشاهده كنند.
در تفاسیر آمده است: حضرت ابراهیم از كنار دریایى مى گذشت، مردارى را دید كه در كنار دریا افتاده و قسمتى از آن در آب و قسمتى دیگر در خشكى است و پرندگان و حیوانات دریایى، صحرایى و هوایى از هر سو آن را طعمه ى خود قرار داده اند. حضرت با خود گفت: اگر این اتّفاق براى انسان رخ دهد و ذرّاتِ بدن انسان در بین جانداران دیگر پخش شود، در قیامت آنها چگونه یكجا جمع و زنده مى شوند. لذا از خداوند درخواست كرد كه نحوه ى زنده شدن مردگان را مشاهده كند. خداوند نیز با این نمایش، ابراهیم را به نور یقین و اطمینان رهسپار نمود.
* پيام ها
1- زنده كردن مردگان، از شئون ربوبیّت خداوند است. «ربّ ارنى كیف تحیى»
2- براى آموزش عمیق، استفاده از نمایش و مشاهدات حسى لازم است. «أرنى»
3- كشف و شهود تنها براى كسانى است كه مراتبى از علم، ایمان و استدلال را طى كرده باشند. درخواست «أرنى» ابراهیم پاسخ داده مى شود، نه هر كس دیگر.
4- در پى آن باشیم كه ایمان و یقین خود را بالا برده تا به مرز اطمینان برسیم. پژوهش و كنجكاوى یك ارزش است. «لِیطمئنّ قلبى»
5- ایمان، داراى مراحل و درجاتى است. «لیطمئن قلبى»
6- قلب، مركز آرامش است. «لیطمئنّ قلبى»
7- اولیاى خدا، قدرت تصرّف در هستى را دارند كه به آن ولایت تكوینى گفته مى شود. «ثمّ ادعهنّ یأتینك سعیاً»
8- معاد، جسمانى است و در قیامت بازگشت روح به همین ذرات بدن خواهد بود. «یأتینك سعیاً»
