به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، حضرت آیت الله جعفر سبحانی ظهر امروز در سلسله مباحث تفسیر قرآن کریم که در مجتمع فقهی حجتیه برگزار شد، نام دیگر سوره توبه را «فاضحه» دانستند و عنوان کردند: برخی از آیات مشت منافقان را باز می کند و این آیه ها در مقابل دسیسه های دشمنان پیامبر اکرم(ص) نازل شده است.
ایشان افزودند: در ابتدای سوره بقره این مسئله بیان شده که منافقان رسول گرامی اسلام را استهزا و تمسخر می کردند و در ظاهر با ایشان ابراز دوستی و محبت می کردند، اما در باطن دشمنی می کردند.
این مرجع تقلید گفتند: منافقان بیان می کردند که «انما نحن مستهزؤون»، اما خداوند در مقابل، استهزاء آنان را از بین می برد و خداوند درسوره های مختلف مانند منافقون و توبه اسرار منافقان را آشکار کرده است، بنابراین یکی از کارهای قرآن رسوا کردن منافقان است.
حضرت آیت الله سبحان مطرح کردند: منافق به رسالت پیامبر اکرم(ص) و وحی ایمان نداشته و قرآن را وحی نمی داند و خداوند آن ها را در قرآن جزو کافران شمرده . خداوند آیه را در ظاهر برای مردم عادی ولی در اصل برای منافقین و رو کردن مشت آنان نازل کرده است.
این مرجع تقلید خاطرنشان کردند: پیامبر اکرم(ص) در سال دوم هجرت با 30 هزار به سمت تبوک حرکت کردند، در نیمه راه منافقین می گفتند که ایشان خیال می کنند که می توانند بر روم غلبه کنند در حالی که رومیان تا دندان مسلح بودند و نیروهای بیشتری داشتند، جبرئیل به پیامبر(ص) نشان داد که منافقان چنین می گویند، وقتی حضرت آن ها را مورد مواخذه قرار داد، منافقین به ایشان بیان کردند که ما این حرف ها را به شوخی می گفتیم.
حضرت آیت الله سبحانی تاکید کردند: مسلک با دین متفاوت است، دین آن است که با آسمان در ارتباط باشد، اما به طور مثال بهائیت مسلک است.
ایشان با بیان اینکه هر دینی باید با توجه به شرایط موجود به صلح یا جهاد دعوت کند، مطرح کردند: امام حسن مجتبی(ع) صلح را انتخاب نکردند، بلکه صلح بر ایشان تحمیل شد؛ چرا که فرمانده یک لشکر هنگامی که ببیند لشکر کافی وجود ندارد مجبور به صلح می شود و فرماندهان امام حسن(ع) فریب درهم و دینار را خوردند.
این مرجع تقلید ابراز کردند: امام حسن مجتبی(ع) حتی پس از مشاهده این وضعیت در بین لشکر جنگ را نیز مطرح کردند، اما اصحاب ایشان زندگی و صلح را انتخاب کردند.
حضرت آیت الله سبحانی با اشاره به دلایل صلح امام حسن(عج) یادآور شدند: شامی ها منسجم بودند، اما عراقی ها به دلیل اینکه از طوایف مختلف بودند انسجام نداشتند، همچنین خوارج نیز زیر پرچم امام حسن(ع) نبودند، دنیا طلبان در لشکر امام حسن بودند و از هر طرف بادی می وزید به آن سمت می رفتند، افرادی نیز دودل بودند و هنوز به کید معاویه پی نبردند، گروه پنجم نیز پیروان رؤسای عشایر بودند و هر تصمیمی از طرف رئیس عشیره اتخاذ می شد به آن عمل می کردند.
ایشان همچنین با اشاره به جایگاه علامه طباطبایی بیان کردند: مرحوم علامه طباطبایی سرتاپا فقه و علم و اخلاق بود و دیگر مانند او به دنیا نمی آید، مرحوم مطهری نیز در آثار خود در مورد ایشان عبارت روحی له الفدا را به کار می بردند.
