به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در خراسان شمالی، حجتالاسلام علیرضا احمدی، امروز در جمع طلاب، با تسلیت فرارسیدن سالگرد شهادت مولای متقیان، به تبیین سیره آن حضرت پرداخت و اظهار کرد: یکی از مهمترین ویژگیهای سیره علوی، توجه به معنویات و زهد و ساده زیستی و پرهیز از زخارف دنیایی است.
وی افزود: آن حضرت در مقام و منزلت دینی و معنوی و عبادت، بیمانند و بینظیر است؛ احاطهاش به معارف الهی چنان است که تنها او میتواند بگوید «لَوْ کشِفَ الغطاءُ ما ازددتُ یقیناً.»
حجتالاسلام احمدی ادامه داد: در محراب عبادت، شخصیتی بینظیر و بیمانند بود که در وصف عبادتهای او دوست و دشمن سخنهای بسیار گفتهاند و دعاهای آن حضرت، بهترین مخازن خداشناسی و معرفت هستند.
وی تصریح کرد: علاوه بر توجه به معنویات، آن حضرت در تمامی زندگی و بهخصوص در زمان تصدی امر خلافت، شیوه ساده زیستی و زهد را بهعنوان معیار حاکم اسلامی، سرلوحه خود قرار داده بود.
حجتالاسلام احمدی ادامه داد: بهگونهای که با وجود کار و تلاش و بهرهمندی از عائدات مالی آنها، ذرهای در زندگی فردی و سیاسی خود، دنیاطلبی را پیشه خود نکرد تا آن اندازه که زهد آن حضرت، برای همگان برجسته و آشکار بود.
وی خاطرنشان کرد: این شیوهای بود که رفتار آن حضرت را در مقابل حکومتهای سراسر دنیایی و هواپرستی امثال معاویه قرار میداد که شیوه حکومتداری خود را بر مناط و روش امپراتوران بزرگ قرار داده بود.
حجتالاسلام احمدی افزود: ابن ابی الحدید در شرح نهجالبلاغه در توصیف زهد حضرت مینویسد: از حیث زهد، باید دانست که علی (ع) سید زهدپیشگان است: «و اما الزهد فی الدنیا فهو سیّد الزهاد.»
وی اضافه کرد: او سپس از یکی از صحابه امیرالمؤمنین نقل میکند که میگفت: «آنگاه که در کنار علی (ع) نشسته بودم، دستور داد غذای او را بیاورند، دیدم نان جوینی است در میان بستهای که مهر و موم شده است. گفتم: یا علی چرا درِ ظرف را مهر و موم کردهای؟! امام علیهالسلام پاسخ داد: میترسم فرزندانم آن را با زیت آغشته کنند.»
حجتالاسلام احمدی ادامه داد: ابن ابی الحدید در ادامه همین کلام مینویسد: آن حضرت لباس وصلهدار به تن مینمود. کفش او از لیف خرما و ارزانترین کفشها و لباس او دست بافت بود. آن حضرت کمتر گوشت میخورد و میفرمود: شکم خود را قبرستان حیوانات مسازید.
این استاد حوزه علمیه خراسان شمالی گفت: او دنیا را واقعاً طلاق گفته بود؛ زیرا در حالی که از تمام نواحی کشور اسلامی آن روز، مگر از نواحی شام، اموال فراوانی سوی او سرازیر بود و اختیار چگونگی مصرف آنها با او بود. ولی او بسیار زاهدانه زندگی میکرد.
انتهای پیام/