حبیب دهقان‌نسب، منتقد سینما و تلویزیون در گفت‌‌وگو با خبرگزاری «حوزه»، با بیان این‌که سیما از ظرفیت‌های ماه مبارک برای تبلیغ آموزه‌های دینی به شکلی صحیح استفاده نمی‌برد، اظهار کرد: ماه رمضان را باید عزیزترین ایام برای مسلمانان سراسر دنیا ذکر کرد، چون در این روزها مردم میهمان خداوند بزرگ هستند. در این ماه اکثر مسلمانان سعی می‌کنند خود را از گناهان دور نگاه دارند. در این میان صدا و سیما می‌تواند از این موقعیت برای ترویج آموزه‌های دینی به شکلی مناسب بهره ببرد، اما آنچه در عمل شاهدیم گواه این ادعا نیست، حتی می‌توان ادعا کرد بر خلاف سال‌های گذشته ما قدم‌های رو به عقب در این زمینه برداشته‌ایم، چون در گذشته نه چندان دور آثاری فاخر در این ماه مبارک روی آنتن می‌رفت، ولی امروز جدا از این‌که چندان اثر تاثیرگذاری را شاهد نیستم، شوخی و خنده نیز در میان تولیدات نمایشی نمودی بارز ندارد.

وی افزود: یکی از آسیب‌های بسیار جدی در برنامه‌های مناسبتی ماه رمضان، گم کردن فضای شادی و غم در سیماست، یعنی وضعیت به گونه‌ای شده که از روی برنامه‌های نمایشی نمی‌توان حدس زد، سریال‌ها، متناسب با چه ایامی است. برای مثال امسال سه کاری که روی آنتن رفته‌اند، جدا از این‌که به لحاظ مضمونی چندان نزدیکی با ماه مبارک ندارند به لحاظ رویکرد متناسب به ایامی نیستند که ما از آن به عنوان شادی و جشن نام می‌بریم. درباره سه کاری که امسال روی آنتن شبکه یک، دو و سه رفته‌اند باید گفت با وجود این‌که آثار مورد نظر به لحاظ کیفی از استانداردهای نسبتاً مقبولی چون؛ کارگردانی، بازیگری و... بهره برده‌اند، اما جنس قصه آنها متناسب با این ایام نیست.

آذین افزود: «برادر جان» نخستین اثری است که به آن می‌پردازیم. سریالی که از آن به عنوان پرتماشاگرترین سریال ماه رمضان 98 نیز نام می‌برند. محمدرضا آهنج، کارگردان این مجموعه در اثر جدیدش نسبت به گذشته پیشرفت محسوسی داشته است، چون قصه‌ای که از آن بهره برده با زندگی روز مره مردم عجین است، در نتیجه پذیرش آن برای مخاطب سهل‌تر است. در کنار کارگردانی خوب آهنج، باید از فیلمنامه سعید نعمت‌الله هم به عنوان یکی دیگر از امتیازات این سریال نام برد. این فیلمنانویس که به طور محسوس علاقمند و دلبسته سینمایی کیمیایی است با رویرد اخلاق گرایانه خود به موضوعات توانایی خوبی در خلق قصه‌های مردم پسند دارد. برای همین اگر به کارنامه او دقت کنیم متوجه خواهیم شد، اکثر متونی که وی آنها را خلق کرده با مردم ارتباط خوبی داشته است.

وی افزود: موضوع دیگری که من از آن به عنوان امتیاز «برادر جان» نام می‌برم، بازی‌های خوب در این اثر نمایشی است. حضور استادی چون علی نصریان به دیگر هنرمندان این سریال انگیزه می‌دهد تا کاری در خور توجه ارائه دهند. همچنین انتخاب حسام منظور، کامران تفتی و.... همگی از اتفاقات مثبت این کار هستند، البته ممکن است این سوال پیش آید که دیالوگ‌ها، چندان نسبتی با زندگی امروز مردم ندارد. این نقد در جای خود صحیح است، اما وقتی بحث درام پردازی در کار نمایشی پیش می‌آید باید به کارگردان اجازه داد، لحن و شکل روایت قصه را خود انتخاب کند. در این کار کارگردان به شکل خوبی توانسته از دام لپنیسم رهایی یابد، چون لحن دیالوگ و شخصیت‌ها به راحتی می‌توانست این کار را یک اثر تپیکال کند، اما داشته‌های فنی فیلمنامه و هدایت مطلوب کارگردان این خطر را از «برادر جان» دور کرد.

«دلدار» دیگر مجموعه که کارگردانی آن را به صورت مشترک برادران محمودی بر عهده دارند، کاری تکراری است، چون مضمون این سریال در کار قبلی برداران محمودی «سایه بان» هم به نوعی تکرار شده است، البته این کار به واسطه بهره نبردن از بازیگران مطرح تا حدی خود را از مخاطب گسترده دور کرده است، اما به لحاظ ساختاری و کیفی سریال، توانسته حداقل‌ها را تامین کند. نکته دیگری که پیرامون این سریال می‌توان گفت، قصه این سریال است، چون شاید بتوان «برادر جان» را به لحاظ بار قصه چندان از ماه رمضان دور ندانست، اما مرتبط کردن «دلدار» به ماه رمضان چندان کار راحتی نیست، هر چند ممکن است در این سریال اخلاقیاتی نیز مطرح شود که این امر برای کارهای نمایشی چندان دور از انتظار نیست. به هر حال این سریال به دلیل ساعت نسبتاً خوبی که برای آن انتخاب شده بعد از «بردار جان» با اختلاف زیادی دومین سریال پر تماشاگر سیما در ماه رمضان است.

این منتقد تاکید کرد: «از یادها رفته» را باید  کم رونق‌ترین سریال رمضان 98 نام برد. برای این مسئله چند دلیل می‌توان در نظر گرفت که مهمترین آن تکرار قصه و کپی کاری از «شهرزاد» است. این سریال حرف جدیدی برای تماشاگر ندارد، چون مخاطب بهترین شکل این کار را قبلا دیده و دیگر سریالی که با همان رویکرد به موضوع نگاه کرده را نمی پذیرد به ویژه که کیفیت در مقایسه با کار اول (شهرزاد) بسیار پایین‌تر است. در ضمن انتخاب بازیگران، یکی دیگر از اتفاقات نادرست این سریال است که به نظرم به سریال لطمه زده است، البته حسین یاری از بازیگران خوب سینما و تلویزیون است، اما حسین یاری «از یادها رفته» را نمی‌توان به هیچ وجه با حسین یاری «شب دهم» یکی کرد. در انتها ساعتی که برای پخش این سریال انتخاب شده هم به کم تعداد کردن، تماشاگران این سریال کمک کرده است.

آذین در انتها تاکید کرد: در انتها سریال‌های ماه رمضان امسال همانند آثار تولیدی چند سال اخیر، چندان اثر شاخصی در حوزه تولیدات دینی و رمضانی محسوب نمی‌شوند. این امر نشان دهنده این ست که مسئولان سیما راه خود را در برنامه سازی گم کرده‌اند.

انتهای پیام