جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ |۱۸ رمضان ۱۴۴۵ | Mar 29, 2024
کد خبر: 494194
۱۴ خرداد ۱۳۹۸ - ۱۱:۱۴
نماز عید فطر

حوزه/ روز عید نیز ابتدا بر سفره پر فضیلت ندبه می نشنیم تا آماده اقامه دو رکعت نماز عشق شویم و قنوت این نماز تبلور ره آوردی است که از رمضان برگرفته ­ایم.

خبرگزاری«حوزه»، / بعد از یک ماه عبادت و تقرب به خدای بلند مرتبه، زمان شکفته شدن و شکوفا شدن فرامی­رسد. هر کس به هر مقدار که از جام رمضان نوشیده است از برکات مادی و معنوی این عید بهره ­مند می ­گردد. اما شب و روز عید و شادی روزه ­داران ماه مبارک هم با عبادت و راز نیاز با محبوب عجین است.

مگر عاشق می­ تواند بعد از یک ماه که بیش از گذشته خود را در آغوش رحمت الهی و در معرض تشعشعات رحیمیت معشوق قرار داده است به چیزی کمتر از راز و نیاز با محبوب برای ایجاد شادی و فرح عیدانه قناعت کند. شب عید بار دیگر قرآن بر سر گرفته و خدا را به دردانه­های خلقتش قسم می­دهد که به حال خود واگذارش نکند واین آغازی است برای دوره­ای یکساله تا رسیدن به رمضان دیگرو رقم خوردن تقدیری به بلندای همت ره­پویان.

روز عید نیز ابتدا بر سفره پر فضیلت  ندبه می نشنیم تا آماده اقامه دو رکعت نماز عشق شویم و قنوت این نماز تبلور ره آوردی است که از رمضان برگرفته ­ایم.با بهره­مندی از برکات بی بدیل این ماه و تقرب به پروردگار شناختی عمیق­تراز گذشته نسبت به حضرت معشوق یافته ­ایم. دیگر تنها و تنها خدا را به عظمت و کبریایی می­ شناسیم و هیچ قدرت پوشالی اقیانوس آرام وجودمان را متلاطم نمی­کند.

اما در کنار این بزرگی از سخاوت و جودی سخن می­ گوییم که نسیم گوارای آن را در ماه مبارک رمضان با تمام وجود حس کرده­ایم.آیا از این وجود عظیم و بخشنده به جز مغفرت و چشم پوشی از کاستی­ هایمان، توقعی دیگر می­ رود؟بعد از عشق بازی با رب الارباب،اکنون می­دانیم که جسارت آن را یافته ­ایم که بزرگترین آرزوها را از این یگانه هستی درخواست کنیم. اگر نبود نوشیدن شهد شیرین رمضان و نور معرفتی که در پرتو آن نسبت به حضرت حق در وجود مان تلؤلؤ یافته بود؛ این بنده کمترین کجا و درخواست همه خوبی­های عالم که به دردانه­های هستی داده شده و دفع هرگونه پلیدی که از وجود مقدس و انوار قدسیه چهارده مظهر عصمت و تقوی شده است کجا؟ما کجا و درخواست خیری که به بهترین­ های عالم، تعلق می­ گیرد کجا؟رمضان ما را به این مرتبه از معرفت می­ رساند که درمی ­یابیم آن­چه مانع ما از رسیدن به اعلی مراتب بندگی است نه فاعلیت فاعل بلکه قابلیت قابل است.پس از این پس می­کوشیم تا ظرف وجودمان را لایق دریافت بهترین­ ها کرده و آن را به بهایی کمتر نفروشیم.

آزاده ابراهیمی

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha