خبرگزاری حوزه/ نام بلندآوازه عالمان دینی ما در طول تاریخ صدهاساله‌ای که بر این رواق مقرنس و بوستان معطر به صفای ایمان و جلال و جمال معنوی گذشته است، گویا و جویای حقیقتی است که به مدد آفتاب هستی بخش ایمان و عبودیت، نضج گرفته و بر تارک هستی می‌درخشد.

شمس وجود عالمان ما از نور منیر عشق به حضرت حق مدد گرفته و همین اکسیر ناب و زلال تابناک است که نام آن بزرگ‌مردان و بندگان رستگار حق و حقیقت را بر جریده هستی، تا همیشه تاریخ مانا و جاوید ساخته است؛

بلند مرتبه‌گانی که هرگز نمی‌میرند و تا تابش خورشیدی هست و ماهتاب شبی؛ در جان و جهان عاشقان نور باقی‌اند و جاوید...

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق

ثبت است بر جریده عالم دوام ما

باری؛ تاریخ را که مرور می‌کنی حتی در سنگلاخ دنیای دنی و زجر و درد هجر و فقدان بیداری، می توان رشحات و لمحاتی از زیباترین بارقه‌های معنویت را دریابی و در یابی.

و چه بسیار از عالمان بزرگوار دین ما و آئینمان که در چنین فضا و چنان موقفی، طرح عبودیت ریختند، نقش عشق بازی با حضرت حق آویختند و نرد پاکبازی و حب حق زدند و به پیروزی وصل رسیدند.

آنان که مقیم کوی دوست شدند و در دامنه خاردار و خشن روزگار، تنها افق زیبای وصل بود که سرمستشان کرد و عاشقشان خواست.

جملة این بزرگان، زمرة عشق و وفا بودند و مالک ملک صفا. عارف بالله شدند و از بند تن رهیدند و به ملک جان درآمدند و جانانه شدند. از جمله این بزرگان و برجستگان میدان علم و آستان عشق یکی هم شيخ ابوجعفر محمد بن حسن بن شهيد ثاني ملقب به فخرالدين عالم نام آور و برجسته شيعه(1030ق) است.

او كه پدرش شيخ حسن، صاحب كتاب معروف معالم الاصول و جدش، شهيد ثاني و صاحب كتاب شرح لُمعه بود.

مردی بزرگ از تبار آب دین و آفتاب حق، که زندگی و شخصیت و آثارش، جملگی دنیایی از شور، شعور، عشق و جانبازی در راه دین و آیین بود و نامش بر تارک بارگاه بزرگی و اجتهاد و دین پروری، به نور، امید، زیبایی و رستگاری درخشیدن گرفت و...تا همیشه!

شیخ ابوجعفربن شهید ثانی فقيه، محدث، متكلم، اديب و شاعر و از شاگردان پدر و نيز ميرزا محمد استرآبادي بود.

شيخ فخرالدين تاليفات بسياري دارد كه از آن جمله می توان به كتابِ اِستِقصاء الاعتبار في شرحِ الاستِبصار، تزكيةُ الرّاوي، حاشيه‏‌ي من لا يحضرُهُ الفَقيه و ديوان اشعار اشاره نمود.

این شیخ عالم و مرد حازم میدان نبرد فکری و دفاع از ارزش‌های دینی، در پنجاه سالگي در جوار مكه‏‌ي مکرمه دار فانی را وداع گفت و در همسایگی استاد خویش، ميرزاي استرآبادي و در کنار مرقد مطهر حضرت خديجه(س)، روی در نقاب خاک کشید و دیده به دیدار یار گشود.

درود خدا بر او و بر راه و سراج منیرش؛ پاینده باد هویت و عشقش و رهروان طریق ناب و تابناکش تا هماره هستی، امیدوار و مستدام زیند.

که نام این و یاد و سیره منزه این عزیز مردان خدا، یادآور این بیت حضرت ملاهادی سبزواری، آن روحانی عارف سیرت و نیکوصورت است که فرمود:

نه در اختر حرکت بود و نه در چرخ سکون

گر نبودی به زمین خاک نشینانی چند