جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ |۱۸ رمضان ۱۴۴۵ | Mar 29, 2024

به راستی و درستی باید گفت، سیره و شخصیت جناب آقا ضیاءالدین علی ابن ملا محمد عراقی، فقیه، اصولی، مجتهد شیعی، معروف به آقا ضیاء‌الدین عراقی، از آن دست نمادها و نمونه هایی است که انسان را به حیرت وامی دارد و به شکوه و عظمتی بی کرانه، میهمان می‌کند.

خبرگزاری حوزه/ جمعه بیست و هشتم ذی القعده برابر است با سالروز رحلت فقیه بزرگ شیعه آقا ضیاء الدین عراقی که نام و یاد بلندش همواره بر تارک آستان فقاهت و پارسایی می‌درخشد.

این مرد بزرگ از زمره عالمان دین و مهرآیینان پاک آیین بود که به سان دیگر شورآفرینان عرصه دین و رادمردان سرزمین ایمان و یقین، زکات مهر و علم خود را در تربیت مردان مرد و یلان عرصه نبرد با تاریکی جهل و کفر قرار داده و بزرگ‌مردان میدان علم و عمل را در دامان یقین،  اعتقاد، اعتماد و علم خویش پرورش داده‌اند.

به راستی و درستی باید گفت، سیره و شخصیت جناب آقا ضیاءالدین علی ابن ملا محمد عراقی، فقیه، اصولی، مجتهد شیعی و معروف به آقا ضیاء‌الدین عراقی، از آن دست نمادها و نمونه هایی است که انسان را به حیرت وامی دارد و به شکوه و عظمتی بی‌کرانه، میهمان می‌کند.

ایشان که فرزند آخوند ملا محمدكبیر سلطان‌آبادی (عراقی) بود، در سال ۱۲۷۸ در محله حصار قدیم سلطان‌آباد اراك پا به عرصه گیتی نهاد و شمیم حضورش با رعد منور علم و خرد، به تلألویی ابدی در درخشش این خورشید مهرپرور منتهی شد.

مقدمات علوم اسلامی را نزد پدر و سایر علمایی که در موطنش بودند، آموخت و در سال ۱۳۰۲ برای ادامه تحصیل، به دیار اصفهان رهسپار شد و در مدرسه صدر رحل اقامت افکند.

در محضر اساتید و بزرگان عرصه علم و اجتهاد همچون سید محمدهاشم چهارسوقی، میرزا جهانگیر خان قشقایی، میرزا ابوالمعالی كلباسی، ملا محمد كاشی و دیگر نام آوران این عرصه بهره جست.

در سال ۱۳۰۷ هجری قمری به عراق مهاجرت کرد و در شهر سامرا ساکن شد.

دورانی را در مسند قضا و ارجاع امور مردم، به انجام و به فرجام رسانی امور عامه اهالی آن سامان گذراند، اما پس از مدتی خود را در این موقعیت، مناسب ندید و راهی نجف گردید و در محضر درسگفتارهای میرزا حبیب‌الله رشتی حاضر شد.

تا اینکه به درجه رفیع اجتهاد نایل آمد و عمر خویش را بعد از این، به تحصیل و تدریس گذراند و یکی از عالمان برجسته و بزرگواری شد که بسیاری از نام آوران تاریخ معاصر فقه و اصول شیعی از خوان پرکرامت درس او بهره برده و مستفیض گشته.

او که خود شاگرد بزرگانی چون  میرزا حبیب‌الله رشتی، ملا محمدكاظم خراسانی سید محمدكاظم طباطبایی، میرزا حسین خلیلی، ملا فتح‌الله شریعت اصفهانی، سید محمد طباطبایی فشاركی، میرزا ابراهیم محلاتی شیرازی بود، شاگردان نامدار و تأثیرگذاری چون سید محسن حكیم سید محمدتقی خوانساری سید احمد خوانساری سید ابوالقاسم خوئی سید محمود شاهرودی سید عبدالله شیرازی سید عبدالهادی شیرازی سید محمدرضا گلپایگانی محمدهادی میلانی سید شهاب‌الدین مرعشی سید علی یثربی كاشانی محمدتقی بهجت میرزا هاشم آملی و دیگر سرداران عرصه علم و ایمان و جهاد فکری و اندیشگی را در دامان پرمهر خود پروراند.

از جمله آثار علمی ایشان می توان به کتاب‌های استصحاب العدم الازل احكام الرضاع البیع تعاقب الایدی تعلیقات علی رسائل الشیخ الانصاری، تعلیقات «فوائد الاصول» و الفوائدحاشیه جواهر الكلام حاشیه العروة الوثقی، حاشیه استدلالی به عروة الوثقی؛ حاشیه كفایة الاصول، حاشیه المكاسب حجیة القطع روائع الامالی فی فروع العلم الاجمالی، شرح التبصرة الشرط المتأخرالصلاةقاعدة الحرج قاعدة لاضرر القضاءاللباس المشكوك مقالات الاصول اشاره نمود.

آری؛ عالمان دین و مهرآیینان پاک آذین، شورآفرینان عرصه دین و رادمردان سرزمین ایمان و یقین، چونان شمع آجین سوختگان دوران هجر و شیدارویان زمانه وصل، زکات مهر و علم خود را در تربیت مردان مرد و یلان عرصه نبرد با تاریکی جهل و کفر قرار داده و بزرگ‌مردان میدان علم و عمل را در دامان یقین، اعتقاد، اعتماد و علم خویش پرورش داده اند.

و درخت تنومند اسلام عزیز با شاخ و برگی که امثال آقا ضیاء با تلاش و صبر و متانت خویش به بار نشاندند، تا همیشه باقی و نعمتش جاری و مهرش ساری خواهد بود.

تردیدی نیست که رهروان طریق علم و شیفتگان راه وصل دوست، بایستی در مسیر سنگلاخ و سخت خود در این روزگار، نام و نشان یارانی از این دست را نصب‌العین خویش سازند و در لحظات حرکت تا رسیدن به مقصد، از روش و منش بزرگمردان این میدان غافل نشوند و راه را گم نکنند.

غفران و رحمت واسعه الهی بر روان پاک آقا ضیاء عراقی و همه عالمان خیراندیش و پاک سیرتی که عمر گران‌مایه خویش را در طبق اخلاص و مسیر جهاد نهادند و برای مردمان روزگار خویش و پس از خود، رستگاری و نشانه های روشن فلاح را به یادگار نهادند!

خدایشان بیامرزاد!

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha