خبرگزاری حوزه/ همیشه از خود می پرسیدم این بیان رسول الله صلی الله علیه و آله که:

«فوق کل ذی برٍ برً حتی یقتل فی سبیل الله فاذا قتل فی سبیل الله فلیس فوقه بِرّ».

بالاتر از هر کار خیری، خیر و نیکی دیگری است تا آنکه فردی در راه خدا کشته شود، و بالاتر از کشته شدن در راه خدا خیر و نیکی نیست، برای چیست و چه حکمتی در آن نهفته است.

وسائل الشیعه، ج11، ص10، حدیث 21

و یا این فرمایششان که شهادت برترین مرگهاست

بحارالانوار، ج67، ص8، حدیث4

و یا کلام گهربار امیر المومنین علیه السلام که:

ان الموت طالب حثیت لایفوته المقیم و لا یعجزه الهارب، ان اکرم الموت القتل.

مرگ، با شتاب و تعقیب کننده است((همه را دریابد)) نه ماندگان از دست برهند و نه فراریان او را بازدارند، گرامی ترین مرگ، کشته شدن است. از بهر چیست؟

نهج البلاغه، خطبه123

و براستی چرا رسول الله صلی الله علیه و آله فرمود:

اشرف القتل قتل الشهدآء.

والاترین قتل، کشته شدن شهیدان است.

نهج الفصاحه، ص668

اینک اما رسیده ام به ساحل امن یاد و خاطره کسانی که با سیره و سلوکشان این تعابیر رابرایم معنا کردند و رفتند تا این معانی بماند!

آری؛ روی این واژه ها بناست، درباره بزرگمردی سخن کنیم به نام طلبه شهيد اردشير اجارستاقی.

او که در فقر و تنگدستی خانواده ای صبور و نجیب روزگار گذراند؛ به دوران انقلاب رسید و در قامت مجاهدی مبارز، جامه نجات بر تن و جان کرد و آنگاه که ناقوس جنگ مقدسمان به صدا درامد چون دلیرمردان عرصه پیکار با شیطان، راهی دیار عشاق خدا شد و شهید.

عشق را بـا خـون خـود کردی تـو معنـا ای شهیـد!

خـویـش را بـردی بـه اوج عـرش اعـلا ، ای شهید!

زنـدگی تسلیم تـو شد ، مــرگ خــالی از عــدم

زنـده تــر از تـو نمی بینـم بـه دنیــــا ای شهیـــــد!

در کـلاس عشـق تــو ، استــادهــا بنشستــه اند

کـــز تـو آمـوزنــد ســــرمشق الفبـــا، ای شهید!

*طلوع ماه

او که در گرماگرم تابستان 1337 در خطه بارانی مازندران و در پهنه طبيعت دلخواه طبرستان  در روستاي «اجارستاق» در مهد خانواده ای كشاورز و مذهبی به دنیا آمد.

«شهيد اردشير اجارستاقي» در خانواده ای که عشق به امامان معصوم (عليهم السلام) در آن موج می زد و در ساحل امن پدری زحمتکش و مادری مهربان گامهایش را در پهندشت روستا رها کرد زیر آسمان صاف این دنیا، سالهاي محروميت و روزهای درد با شبهای فقر در هم آمیخت تا اینکه در هجرتي با خانواده‌اش به ساري برای دوران ابتدايي بار عزیمت بر دوش خویش بست تا اینکه پس از طی این دوره جذبة معنویت مهدوي و شور و شوق انديشه‌ معنوی، عاشقانه ای را برایش رقم زد به نام نامی امام زمان (عجل الله تعالي فرجه) و راهي حوزه علميه شد تا سرباز حق باشد و نه سربار خلق.

*موفق در کسب علم

تحصيلات حوزوي را در مدرسه مسجد مصطفي خان ساري آغاز نمود. پس از گذشت دو سال براي ادامه تحصيل به جوار كريمه اهل بيت، فاطمه معصومه (سلام الله عليها) در شهر مقدس قم رفت و مقطع سطح دروس حوزوي را با موفقيت گذراند.

در سالهای مبارزه و نهضت انقلابی امام در کار بسيج توده‌هاي مردم بر ضد رژيم ستم‌شاهي پهلوي نقش جدی و قابل توجهی داشت.

*فعال در سنگر تبلیغ

بعد از پيروزي انقلاب اسلامي راهی مشهد مقدس شد و از سوي دفتر تبليغات اسلامي برای تبلیغ امر دین و حقیقت آیین، به نقاط مختلف سفر کرد.

 جنگ تحميلي و جبهه های نبرد، حق علیه باطل مجالی شد روحانی و ربانی برای این طلبه عاشق پیشه، تا با حضور در بزم مقربان درگاه عشق، جامه مجاهدت بپوشد و ردای مبارزه بر تن کند و به دیدار ملایک برود.

و در این سلوک عالمانه و مجاهدانه بود که اين روحاني دلیر و سرباز امام زمان (عجل الله تعالي فرجه) در 9/12/1359 در منطقه «سرپل ذهاب» (غرب) به شهد نوشین شهادت دست یافت.

پيكر معطر این راست قامت رشید سپاه حق، پس از تشييع با شكوه مردم در گلستان شهداي اجارستاق تدفین گشت.

*خاطره‌ای از دوستان

یکی از دوستان این سرو سرافراز در ذکر یاد و خاطره اش می گوید:

زماني كه اولين بار عكس حضرت امام(رحمه الله عليه) را برايم آورد، چون من چيزي از امام نشنيده بودم از او پرسيدم: اين عكس كيست و براي چه آورده‌اي؟ گفت: «اين عكس امام و رهبر مسلمانان جهان است كه به اميد خداوند متعال مي‌خواهيم انقلاب كنيم و حكومت اسلامي را در جهان پياده نماييم.» ما با سخنان و راهنمايي‌هاي او بود كه در تظاهرات و راهپيمايي‌ها شركت مي‌كرديم.

باری؛ این شهید عزیز و طلبه روحانی که سالهای عمرش را صرف جهاد و اجتهاد نمود و علم و عمل را توأمان و پیوند خورده در هم، به پیش برد، یکی از نقاشی های دل انگیز و ربانی را در پهنه حیات طیبه اش رقم زد و به یادمان آورد که ما نه برای ماندن که برای رفتن آمده ایم و هر که در این بزم مقرب تر است جام بلا بیشترش می دهند.

نــور می پــاشی بسان مــاه بــــر قصر امـل

عشـق می نوشد ز تـو عــاشقترین ها ای شهید!

مـأمـن جــانْ پَـرورت ، ســـــرمنــزل مقصـــودها

حـــاصلی از بــاورت ، روح تـجلّا ای شهیـــــــــد!

عـــالمی حیـــران بـه شور و عشقبــــازی های تـو

گلشنـــی حسرت بـــه دیـدار تـو رعنـا، ای شهید!

جــز خــدا واقف نـشد بـــر اوج عـرفـان تــــو کس

چــونکه گشتـــه عـاشقت آخـر خـدا را ای شهیـد

خدایش در بهشت برین او را قرین و رهین مرحمت خویش و همنشین انبیا و اولیا گرداناد! آمین یا رب الملک المبین!