به گزارش خبرگزاری «حوزه»، متن این پیام بدین شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
به ایام فاطمیه نزدیک می شویم. ایامی که با یاد و نام و خاطرة دخت مکرم نبی معظم اسلام«صلی الله علیه و آله و سلم» سرشار از معنویت و اندوه است.ایامی که متعلق به حضرت اوست. او که پارةتن رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم )(1) و منصورة آسمانی حضرت رحمانی است و زندگی کوتاه، اما سراسر نورانیت و خدامحوری‌اش اسوة بزرگان عالم وجود(2)است، یاس معطر نبوی که در عنفوان جوانی و بهار زندگانی به بستر شهادت چشم مبارک و حق بین از جهان گذران فانی فروبست و به جوار رحمت جهان آفرین پیوست.
حضرت فاطمه «علیها السلام» اسوة همة فرزندان آدم است و به خصوص برای طلاب حوزه‌های ما سرمشق و راهنما و مقصود و آیینة تمام نمای صفات الهی است و در قرب و منزلت به حضرت لایتناهی تا بدان جا رسیده است که خشم او، خشم خدا و رضایت او، رضایت الهی است(3).
بارها رسول مکرم «صلی الله علیه و آله و سلم» در برابر شخصیت بی‌همتایش فرمودند: «پروردگار به رضای فاطمه سلام الله علیها راضی و به خشم فاطمه سلام الله علیها خشمگین می‌شود»(4) عظمت مقام حضرتش تا بدان جاست که سرتا پای مبارکش جلوات الهی است و جز خدا در او راه ندارد. متأسفانه هنوز جهان به رفعت مقام و علو منزلت او آگاه نیست و هرچه را که دوستان و شیعیانش هم از بلندای عبودیت و کرامت او گفته‌اند به اندازه ی ادراک خویش ابراز کرده اند وگرنه حقیقت وجود مبارکش هنوز پنهان است و پنهان خواهد ماند.
آنچه شخصیت مبارکش را برای ما بیشتر نمایان می سازد همان مقدار احادیثی است که از زبان معصومین علیهم السلام در میراث فرهنگی شیعه به یادگار مانده است.حدیث گران‌قدری از حضرت باقرالعلوم (سلام الله علیه) نقل شده است که علو مقام دخت نبی مکرم«سلام الله علیها» را به خوبی آشکار می‌سازد. پنجمین پیشوای آسمانی می فرمایند: «ما حجت خدا بر خلایقیم و فاطمه «علیها السلام» بر ما حجت است»(5). بیانی کوتاه که یک اقیانوس رمز و راز در آن نهفته است. شخصیتی که بر حجج الهی حجت است، چگونه با دانش و بینش محدود ما شناخته می‌شود؟
برای هر بانوی مسلمان و هر دختر شیعی، دختر بزرگوار رسول خدا بهترین اسوه و پیشوا و رهنما است. هرکس در همة شرایط زندگی، در شادکامی‌ها و تلخی‌ها و مشکلات جهان، در خانه، در اجتماع، در عبادت و همسرداری و پرورش فرزندان، در معاشرت با دوستان، در ارتباط با مشکلات امت اسلام و وظایف اجتماعی‌اش، در نیک‌خواهی، نیک‌اندیشی، خداجویی و خدامحوری و بندگی و.....می‌تواند دختر بزرگوار رسول الله را و شیوه زندگانی او را سرلوحه کارهای خود قرار دهد. عصمت کبرای الهی به کمالی که فراتر از آن متصور نیست، دست یافته است، فرشتگان با او گفتگو می کنند و ملک و ملکوت الهی در چشمان حق بین او آشکار است و فرمان مبارکش لازم الاجرا و دوستی و پذیرش ولایتش بر همه ی جهانیان واجب و لازم است.
امیرة عالم وجود
او امیرة عالم وجود است. شخصیتی که فرشتگان مقرب به هنگام عبادت گهواره ی فرزندانش را حرکت می‌دهند تا او بتواند نمازهای طولانی اش را به پایان برد.وجود مطهری که اگر سرسلسله ی ولایت،مولا و مقتدایمان حضرت امیرالمومنین علی (علیه السلام) نبود برای او در اولین و آخرین کفوی وجود نداشت(6). ائمه معصومین «علیهم السلام» افتخار می‌کردند که فاطمی‌اند و از سوی او فرزند رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم هستند و از خطاب یابن رسول الله بیشتر از هر لقب و نام دیگری شادمان می شدند.
چه می‌توان گفت درباره شخصیتی که از چهارده نور پاک آسمانی برگزیده ی خداست و از (عالّین)(7) است،چکاد سرافراز دست نیافتنی عظمتی که همه ی عالم و آدم در برابر آن بتواضع و خشوع و ارادت و تسلیم سر فرود آورده اند و جز آن چهارده نور پاک هیچ آفریده ای در درک مقام آنان طمع نمی کند چه برسد به دیگر توهمات. کلام حقی که در زیارت جامعه ی کبیره به آن اشاره شده است(8).
همگان، به ویژه طلاب حوزه‌های خواهران باید به او بنگرند و در همه حال او را اسوة زندگی و شاخص اعمال و رفتارشان قرار دهند و در فراز و نشیب‌های حیات، حضرتش را سرمشق خویش بدانند تا بتوانند از دام چاله‌های شیطان و بیراهه‌های هولناک زندگی در امان بمانند و دنیا و آخرتشان را در سایة ولایت مبارک دامن گستر فاطمی نورباران رحمت و کرامت الهی بنمایند.
کیست که او را بشناسد و دوستش نداشته باشد؟ کیست که مهربان‌ترین دامان عطوفت و شفقت هستی را وا بگذارد. بزرگواری که همة پیروانش بواسطة وجود مبارکش به بهشت می‌روند و آن مهربان در قیامت کبرای الهی اول شیعیانش را به بهشت می‌فرستد و سپس خود وارد می شود(9). بنگریم او حتی در آن گیر و دار قیامت به یاد ماست و ما را فراموش نکرده است سایة محبت و ولایت و کرامتش را از شیعیان خود و فرزندانش و همة آدمیان دریغ نفرموده است. آیا آن قدر که آن مادر بزرگوار عالم وجود به یاد ماست، ما به یاد او هستیم؟
فاطمیه را زمان بازخوانی خویش قراردهیم
بیایید ایام فاطمیه را زمانی برای بازخوانی زندگی خویش و اعمال و رفتارمان قرار دهیم، هرچند که این ایام با اندوه شهادت حضرتش دل ها را بی تاب ساخته است،شاید که بتوانیم قدمی فراتر به سوی جایگاهی که او برای ما می پسندد برداریم.تقارن ایام شهادت حضرتش با آغاز سال جدید همه ی مارا اعم از مدیران،اساتید وطلاب مکلف می‌سازد که حرمت سالروز شهادتش را پاس بداریم، تا با اهتمام ویژه به برگزاری مجالس سوگواری و گرامیداشت شهادت آن بانوی بزرگوار و تبیین سیره و منش آن اسوة کائنات، اندکی از دین خود را به سرور کائنات نبی اکرم اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) در مودت به ذوی القربی(10) ادا نماییم و از عملی که ایام شهادت وجود مبارکش را بی رنگ و یا کم رنگ می‌سازد، بپرهیزیم. باشد که در بزرگداشت ایام فاطمیه کوشا باشیم، انشاء الله.
سلام خدا و فرشتگان و پاکان و سرافرازان و همه ی مومنین و مومنات بر آن بانوی بانوان جهان باد.
1- قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :«فَاطِمَةَ بَضْعَةٌ مِنِّی ...» بحار الانوار جلد 29 صفحه 32
2- قال مولاناالمهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف : (و في ابنه رسولاللَّه (صلی الله علیه و آله) اسوه حسنه) دلائل الامانه صفحه 172
3- قال النبی صلی الله علیه و آله و سلم : (ان الله یغضب لغضب فاطمه و یرضی لرضاها) بحارالانوار جلد 21 صفحه 279
4- همان
5- قال مولانا العسکری علیه السلام : نَحْنُ حُجَجُ اللَّهِ عَلى خَلْقِهِ وَ جَدَّتُنا فاطِمَةُ حُجَّةُ اللَّهِ عَلَيْنا دلائل الامانه صفحه 172
6- قال النبی صلی الله علیه و آله و سلم ( هبط علی جبرییل فقال یا محمد ان الله جل جلاله یقول : لو لم اخلق علیا لما کان لفاطمه ابنتک کفو علی وجه الارض آدم دونه ) بحار الانوار جلد 43 صفحه 92و 93
7- (ام کنت من العالین) سوره ص آیه 75
8- لا یطمع فی ادراکه طامع.زیارت جامعه کبیره
9- امام باقر(علیه السلام) می فرماید: هنگامی که فاطمه به در بهشت می رسد، به پشت سرش می نگرد. ندا می رسد: ای دختر حبیب! اینک که دستور داده ام به بهشت بروی، نگران چه هستی؟
10- فاطمه(س) جواب می دهد: ای پروردگار! دوست دارم در چنین روزی با پذیرش شفاعتم، مقام و منزلتم معلوم شود.
11- ندا می رسد: ای دختر حبیبم! برگرد و در مردم بنگر و هر که در قلبش دوستی تو یا یکی از فرزندانت نهفته است داخل بهشت گردان. تفسیر فرات کوفی صفحه 114
12- قُل لا أَسئَلُكُم عَلَیهِ أَجراً إِلاَّ المَوَدَّةَ فِی القُربى؛ (ای پیامبر!) بگو من هیچ پاداشى از شما بر رسالتم درخواست نمى كنم جز دوست داشتن اهل بیتم». سوره شوری آیه 23
