آیت الله آل هاشم در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در تبریز با بیان اینکه دنيا زدگي سرآغاز همه زشتي‌هاست، اظهار داشت: وقتي مال دوستي به اوج خود ‌رسيد و به مال‌پرستي تبدیل گردید، عامل بسياري از لغزش‌ها شده و انسان‌ را از راه كمال باز مي‌دارد.

وی در ادامه بیان کرد: دین مبین اسلام در عین حال که به زندگی دنیایی انسان توجه دارد و خداوند متعال وسایل رفاه و آسایش او را در دنیا فراهم آورده، مسلمانان را به عدم افراط و تفریط در این زمینه فراخوانده و به یک زندگی معتدل و خوب دعوت می‌کند.

امام جمعه موقت تبریز اضافه کرد: انسان فطرتا کمال جو بوده و زیبا دوست می باشد. بر همین اساس،اسلام ضمن اعتراف به این مساله و نیازمندی‌های دیگر زندگی که درطبیعت انسان نهاده شده، آنها را با میل به ترقی که این میل نیزدر طبیعت انسان ریشه دارد، معارض نمی داند.

وی ادامه داد: زیبایی غیر از تجمل می باشد و در اسلام جایگاه مثبتی دارد. به عنوان مثال، اسلام نظافت را نوعی زیبایی می داند و به آن سفارش می‌کند، زیرا در اثر مراعات نظافت زندگی،  انسان در صفا و آرامش خواهد بود. اما تجمل که ناشی از زیاده خواهی و اسراف می باشد، افراد جامعه را به ورطه سقوط کشانده و موجب از بین رفتن شخصیت والای انسان می شود.

این استاد حوزه یادآور شد: دشمنان اسلام با نشان دادن تجمل به عنوان یک نیاز در جامعه، ایجاد وابستگی می کنند و ملت ها به‌خصوص ملت های مسلمان را به سقوط و تباهی می‌کشانند.

آیت الله آل هاشم اذعان کرد: تجمل گرايي به معناي گرايش به تجملات، يكي از پديده‌هاي ناهنجار اجتماعي و نوعی بيماري روحی و روانی  است كه پيامدهاي زيان باري را در خانواده و جامعه بر جای مي‌گذارد و از مصاديق اسراف و تبذير است.

وی اضافه کرد: كساني كه دچار تجمل گرايي هستند، با توجه به مد روز عمل مي‌كنند و گرفتار بيماري مدگرايي بوده و با چشم و هم چشمي هر از گاهي وسايل خانه را از قبیل تلويزيون، فرش، يخچال، ماشين لباس شويي و مانند آن را به سمساري مي‌دهند و وسايل جدید مي‌خرند، در حالي كه اين وسايل سالم هستند و هيچ مشكل فني و يا زيبايي ندارند، بلكه تنها به سبب آنكه چيدمان منزل تغيير يافته يا رنگ‌هاي وسايل با هم سازگاري ندارند، از دور خارج مي‌شوند و این ها نمونه هایی از تجمل گرایی است.

آیت الله آل هاشم ادامه داد: از نظر قرآن، ريشه تجمل‌گرايي در اموري چون حسادت، احساس حقارت، تكبر و تفاخر و مانند آن نهفته است. در حقيقت، ريشه اين ناهنجاري رفتاري را مي‌بايست در بيماري‌هاي رواني افراد جست وجو كرد؛ زيرا مشكلات رواني چون احساس حقارت، خودبزرگ بيني، خودپسندي، تكبر و فخرفروشي و تفاخر مردم را به سمت و سوي تجمل‌گرايي منفي مي‌كشاند و زمينه ساز اسراف و تبذير و ريخت و پاش مي‌شود.

امام جمعه موقت تبریز افزود: برخي ديگر گرفتار فقر فرهنگي هستند به دنبال تجملات مي‌روند، زيرا گمان مي‌كنند كه كمال در تجمل گرايي و مصرف بي رويه و ريخت وپاش است. الگوهاي فرهنگي آنان كساني هستند كه اهل اسراف هستند. آنها با پيروي از اين دست افراد، تجمل گرايي را دامن مي‌زنند.

وی ادامه داد: خداوند در آیه‌های 1 تا 5 سوره تكاثر، جهالت و فقر فرهنگي را عامل اصلي برتر نمايي از طريق تجمل گرايي، تكاثر و ديگر رفتارهاي نابهنجار مي‌داند. اين افراد مي‌كوشند تا گوي سبقت را در رقابت ناسالم تجمل‌گرايي از ديگران بربايند. به اين معنا كه اگر ديگران مجلس صد نفره برپا كردند، اينان مجلس سيصد تا پانصد نفري برپا مي‌دارند. بر همين اساس اين افراد همواره از چشمگير بودن، حال گيري، كلاس گذاري و عباراتي از اين دست در انجام كارهايشان بهره مي‌گيرند و مي‌گويند، كاري كرديم كه چشم همه را پر كرد يا تا كور شود هر آن كه نتواند ديد.

آیت الله آل هاشم افزود: آنچه می‌تواند اسراف، تبذیر و تجمل‌گرایی را ابتدا از قلب افراد و سپس از دیوارة فرهنگ اجتماع بزداید، ترویج روحیة «قناعت» و «زندگی در مسیر اقتصاد اسلامی و میانه‌روی» است.

وی ادامه داد: این مهم می‌طلبد که از یک سو متاع ارزشمند قناعت در بازار دل‌ها رونق گیرد و سپس در قالب یک فرهنگ اجتماعی، به عنوان دارویی که بیماری اسراف را ریشه کن می‌کند، به تولید انبوه برسد.

امام جمعه موقت تبریز ضمن بیان حدیثی از رسول اکرم(ص) که فرمود: «قناعت مالی است که تمام نمی‌شود» و همچنین با بیان حدیثی دیگر از پیامبر اکرم(ص) که می فرماید: «به آنچه خداوند به تو داده است قناعت کن، تا حسابت در روز قیامت آسان گردد»، افزود: راهکار پیشگیری از این سقوط نیز بازگشت به قناعت و ساده‌زیستی است. سرمشق گرفتن از سیرۀ اهل بیت(ع)، مانع سقوط است.

آیت الله آل هاشم در پایان اظهار داشت: هرکه آرزوی رسیدن به خداوند را دارد و هرکه طالب بهشت و برخورداری از نعمت‌های اخروی است، باید اهل بیت (ع) را اسوه قرار داده و در حدّ توان سعی نماید شیوۀ زندگی خویش را به سیرۀ آنان شبیه سازد. اگر دولت و ملت، اراده کنند، می‌توانند در مدت کمی وضعیت را تغییر داده و قناعت و ساده زیستی را در جامعه حاکم سازند تا از نابودی بیشتر و خسارات بالاتر، پیشگیری شود.