حجت الاسلام سید قاسم رزاقی موسوی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری«حوزه»، ضمن تبریک فرارسیدن پنجم شعبان ، سالروز ولادت باسعادت امام سجاد(ع) اظهار داشت: گرچه در خصوص زندگی این امام بزرگوار ، بیشتر بر ابعاد عرفانی و معنوی ایشان تمرکز می شود اما نباید از سبک زندگی و به خصوص سیره سیاسی حضرت در زمانه حساس و پیچیده و خفقان آور پس از عاشورای حسینی غافل شد.
شیوه متفاوت قیام سیاسی امام سجاد(ع)
وی افزود: متاسفانه عده ای خواسته و یا ناخواسته این گونه وانمود می کنند که سیدالساجدین(ع) به دلیل بیماری و یا مسایل پیش آمده در کربلا، از مسایل سیاسی و اجتماعی روزگار خویش کاملاً فاصله گرفته اند و حال آن که به هیچ وجه این طور نیست بلکه شیوه حرکتی ایشان تا حدودی متفاوت از قیام امام حسین(ع) بوده است.
این محقق و پژوهشگر عرصه تاریخ تشیع همچنین بیان داشت: ما اگر به وقایع پس از نهضت عاشورا نگاهی بیندازیم به خوبی متوجه می شویم که نقش خطبه‌های افشاگرانه امام سجاد(ع) در کوفه و شام تا چه حدی در تداوم رسالت سیدالشهدا(ع) و یاران باوفایش موثر و کلیدی بوده است.
تلاش زین العابدین(ع) در خنثی سازی فتنه اُموی
وی با اشاره به این که پس از شهادت امام حسین(ع) ، فضای خفقان آور شدیدی علیه شیعیان و محبان اهل بیت(ع) ایجاد شد، گفت: پس از ایجاد فضای رعب و وحشتی که به مدت کوتاهی پس از قیام حضرت اباعبدالله(ع) رُخ داد ، دستگاه بنی امیه همه تلاش خود را مصروف محدود کردن مضاعف شیعیان در ابعاد سیاسی و اجتماعی و نیز پنهان سازی فضائل اهل بیت(ع) و به خصوص امیرالمومنین(ع) برای نسل جدید مسلمانان داشت.
حجت الاسلام رزاقی موسوی ادامه داد: همچنین از دیگر برنامه سیاسی امویان برای از بین بردن وحدت میان شیعیان ، توجیه به شهادت رساندن امام حسین (ع) و القای وجود تفاوت در نحوه برخورد حکومت با امام سجاد (ع) بود.
دو هدف کلیدی در جهاد فرهنگی و سیاسی امام سجاد(ع)
وی خاطرنشان کرد: در این میان امام زین العابدین(ع) در برخورد با چنین سیاست های خبیثانه ای، دو هدف کلیدی را دنبال می کردند که شامل تبیین و ترویج مبانی فکری و اعتقادی اسلام ناب محمدی(ص) و شیعه علوی و نیز نجات اخلاقی و مذهبی جامعه اسلامی از انحطاط و تباهی از طریق تعمیق معنویت و بصیرت و نیز بهره گیری از ظرفیت عظیم دعا و مناجات می شود.
مقابله با فساد سیاسی، فرهنگی و اقتصادی دستگاه بنی امیه
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی همچنین با اشاره به تلاش های امام سجاد(ع) در برملاکردن و مقابله با مفاسد سیاسی، اخلاقی و اقتصادی اُمویان و مفسدان جامعه بیان داشت: شکی نیست که مبارزه با فساد در هر شکل آن تکلیف و وظیفه هر انسان مصلح و متعهد و مسلمانی است و حضرت سجاد(ع) به عنوان امام و رهبر جامعه، در ادای این تکلیف، نقش اساسی و محوری را برعهده داشتند.
نژاد پرستی اموی و سیاست روشنگرانه امام سجاد(ع)
وی ، تعصب و نژادپرستی، فقر اقتصادی و فرهنگی و نیز مشکل برده داری را از جمله مشکلات اجتماعی زمان حیات امام سجاد(ع) عنوان کرد و افزود: بنی امیه که تنها نامی از اسلام بر خود داشت، برپایه سیاست نژادپرستی ، برنامه ضد دینی و ضد شرعی تقدم عرب بر عجم را پیش گرفتند و به همین خاطر است که وقتی می بینیم مختار قیام می کند، بیشتر لشکریان او راغیرعرب هاییی تشکیل می دهند که از ظلم و ستم های بنی امیه و حکام وابسته به آن به ستوه آمده اند.
این محقق و پژوهشگر حوزوی تصریح کرد: در برابر چنین برنامه ضداسلامی، امام سجاد(ع) با حرکتی فرهنگی و کار کردن بر روی فکرها و اندیشه ها ، نوعی دمکراسی اجتماعی را در میان مردم ترویج می داد و بدین سان ساختار اجتماعی را که امویان برپایه تعصب نژادی برپاکرده بودند، به شدت سست و لرزان می کرد.
وی اضافه کرد: در واقع امام(ع) هم به صورت تئوری و هم در مقام عمل، به مبارزه با نژاد پرستی پرداخت و لذا می فرمود: «نباید یکی از شما بر دیگری مباهات کند زیرا شما همگی بنده اید و مولا یکی است.»
فقر اقتصادی و اهداف شوم اُمویان
حجت الاسلام رزاقی موسوی به مشکل فقر گسترده و مزمن در زمانه امام سجاد(ع) اشاره کرد و گفت: سال های پایانی حکومت امویان که بخش قابل توجه آن در زمان حیات زین العابدین(ع) بود، دوران پیچیده ای است به این معنی که از سویی فقر و گرسنگی و نیازمندی بیشتر مردم آنان را به اطاعت از ظلم بنی امیه و امی داشت و از سویی، سیاست تطمیع و تأمین مالی، بخشی از مردم را به آسایش و رفاه طلبی عادت داده و آنها را به خلافکاری ها ترغیب می کرد؛ البته بهره گیری از چنین سیاستی در میان سیاستمداران و حکام بنی امیه از همان زمان معاویه شروع شد، لذا از همان آغاز حکومتش دستور قطع مقرری شیعیان امام علی(ع) را صادر کرد و به طریق اولی، در زمان امام سجاد(ع) نیز این سیاست تداوم داشت.
کمک به مستمندان و خانواده های شهدا در خفا
وی با اشاره به رسیدگی خاص امام سجاد(ع) به وضع خانواده های مستمند به خصوص شهدای مبارزات علیه طاغوت اُموی اظهار داشت: ایشان البته این کار را در خفای کامل انجام می داد، تا آنجا که در برخی از موارد نزدیکترین افراد به ایشان از آن آگاهی نداشتند، ضمن آن که خود مستمندان و فقرا نیز نمی دانستند آن شخص که به آنان کمک مالی می رساند، امام سجاد(ع) است و لذا تنها پس از شهادت حضرت از این موضوع آگاهی می یافتند.
روایتی از ابوحمزه
این محقق و پژوهشگر تاریخ تشیع در خاتمه سخنان خود یادآور شد: ابوحمزه ثمالی از یاران و صحابه حضرت روایت می کند که علی بن الحسین (ع) شبانه مقدار زیادی نان بر پشت مبارک خویش حمل می کرد و در تاریکی شب، آنها را به تهی دستان می رساند و بارها می فرمود:« صدقه دادن در تاریکی شب، آتش خشم خدا را خاموش می کند».
