سه‌شنبه ۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ |۱۳ شوال ۱۴۴۵ | Apr 23, 2024
علامه طباطبایی

حوزه / اخلاقِ مبتنی بر طبیعت، روش فهم سعادت بر اساس ظرفیت ها و قوای طبیعی انسان است که در سنت یونانی و به ویژه در ارسطو وجود داشته و بعدها در نگرش آکوئیناس و سنّت آکوئینی دنبال شده است.

به گزارش سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری «حوزه»، «اخلاقِ مبتنی بر طبیعت؛ بررسیِ رهیافت هستی شناختیِ علامه طباطبایی و فینیس  » ، اثر رحیم دهقان سیمکانی درجشنواره علامه حلی به عنوان اثر شایسته تقدیر انتخاب شد.  

جان فینیس که از جمله اندیشمندان معاصر و از پیروان این سنّت اخلاقی بوده، تلاش کرده تا به پیروی از آکوئیناس مسیر فهم و تحقق سعادت آدمی را بر اخلاقِ مبتنی بر طبیعت ترسیم کند. علّامۀ طباطبایی نیز دیدگاههای اخلاقیِ خود را بر سرشت طبیعی  انسان و ظرفیتهای طبیعی  او مبتنی ساخته و تقریری از نظریۀ اخلاقیِ قانون طبیعی را در سنّت اسلامی به تصویر کشیده است. بررسی دیدگاه این دو اندیشمند در بُعد هستی شناسیِ ارزشها، نشان می دهد که علیرغم وجود شباهت های قابل توجّه، این دو دیدگاه، در نوع رهیافت واقعگرایانه و اونتولوژیک و نیز در تعداد، نحوۀ هستی، و نوع رابطۀ بین خیرات پایه با یکدیگر متفاوت هستند. با تحلیل این تفاوتها، به نظر میرسد رهیافت علّامه در بُعد وجودشناختیِ نظریۀ اخلاقیِ قانون طبیعی، از توجیه معقول تر و قابل دفاع تری نسبت به فینیس برخوردار است. این مقاله تلاش نموده تا در بُعد وجودشناختیِ مسائل مربوط به نظریۀ قانون طبیعی، دیدگاه این دو اندیشمند در رابطه با اخلاقِ مبتنی بر طبیعت را مورد تحلیل و بررسی قرار دهد.

 

برچسب‌ها

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha