پنجشنبه ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ |۱۵ شوال ۱۴۴۵ | Apr 25, 2024
تصاویر/ مراسم بزرگداشت مرحوم حجت الاسلام والمسلمین سید محمدکاظم مجاب

حوزه/ مدیر مدرسه علمیه جانبازان قم گفت: مرحوم حجت الاسلام و المسلمین سیدمحمدکاظم مجاب ، روحانی مجاهدی بود که از لحظه لحظه عمر خود برای تبلیغ و ترویج اسلام و معارف اهل بیت(ع) بهره برد و عامل به عمل بود.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه»،حجت الاسلام و المسلمین احمد عابدی درمراسم  پنجمین سالگرد ارتحال مرحوم مجاب در دفتر فرهنگ معلولین که روز جمعه ۲۰ اسفند در قم برگزار شد با اشاره به خدمات مرحوم مجاب اظهارداشت:این عالم مجاهد در ۱۳۲۳وارد حوزه علمیه دزفول شد و بر حسب  شور و علاقه بسیار وی به یادگیری باعث گردید، دروس مقدماتی را نزد مرحوم ملا عبدالرضا ترابی ناصح و حاج ملا مرتضی ترابی شریفی آغاز کند.

رئیس دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم افزود: پس از فراگیری مقدمات ادبیات عرب نزد آیت الله حاج سید مهدی حکمی، فراگیری دیگر کتاب‌های حوزوی همچون منطق را خدمت آیت الله محمدعلی بیگدلی ادامه داد، فقه و اصول را نزد مراجع تقلید و آیات عظام مانند  آیت الله  سید اسدالله نبوی و آیت الله آقا شیخ منصور سبط الشیخ خواند.

وی ادامه داد: در سال ۱۳۵۹ پس از مهاجرت به قم در پناه حرم مطهر کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه(س) به تحصیلات حوزوی و فراگیری علوم دینی خویش ادامه داده، در درس خارج فقه و اصول مرحوم آیت الله حاج شیخ احمد سبط الشیخ به بهره‌وری از محضر علمی آن عالِم جلیل القدر پرداخت، چنان که مدتی کوتاه که در تهران بود، به مدرسه مروی رفته، نزد شیخ عماد رشتی، اصول فراگرفت.

حجت الاسلام والمسلمین عابدی بیان داشت: لیاقت و استعدادی که در وجود مرحوم مجاب بود، باعث شد مدرّس و استادی ممتاز و برجسته در حوزه گردد، آنچه را آموخته بود، خود تدریس می‌کرد بطوریکه دستیار وی یا طلاب عبارات کتاب‌ها را می‌خواندند و ایشان به توضیح و بررسی جوانب متن می‌پرداخت و درس می‌داد، تدریس در حوزه دزفول و اهواز دایر بود. فقه و اصول حتی منظومه حکیم ملا هادی سبزواری را که درباره فلسفه است، تدریس می‌کرد.

مدیر مدرسه علمیه جانبازان(حضرت ابوالفضل«ع») قم اظهارداشت: به دلیل استعداد و حافظه‌ای که داشت، دعاهای طولانی مانند دعای کمیل، ابوحمزه و جوشن کبیر را حفظ بود و در مجالس احیای ماه رمضان می‌خواند چنان که احادیث و مطالب تاریخی می‌دانست و آگاهی‌های پُر بارش، منبرهای وی را سودمند و جذاب ‌نمود.

استاد حوزه ادامه داد: خود سخنرانی‌اش را مختصر و کوتاه می‌کرد و بیش از نیم ساعت صحبت نمی کرد، از طرفی شاعر بود و به دو زبان عربی و فارسی شعر می‌گفت، و این بر غنای منبرش می‌افزود. برای به روز کردن اطلاعات خود، از دیگران می‌خواست برایش کتاب بخوانند یا هنگام مطالعه، با صدای بلند مطالب را بخوانند، گوش می‌داد و به حافظه می‌سپرد، همچنین به مجالس گوناگون می‌رفت و سخنان را می‌شنید و به خاطر می‌سپرد، چنان که از رادیو استفاده می‌کرد و به برنامه‌های عربی و فارسی گوش می‌داد حتی انگلیسی را از راه برنامه‌های رادیو یاد گرفت.

وی با بیان اینکه منابر جذاب مرحوم مجاب زبانزد خاص و عام بود اظهارداشت: این جذابیت عوامل متعددی را شامل می شد که عبارتند از؛« تلاش و همت و سخت‌کوشی ستودنی برای کسب معلومات و عقب نماندن از دیگران»، « دقت و ابداع شیوه دسته‌بندی و سازماندهی اطلاعات بر روی منبر و هنگام سخنرانی»، « کم و گزیده گویی مطالب متنوع و غیر تکراری و در خور شأن خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام»، « اخلاص و نیت پاک و سخن از دل به منظور جذب همگان به مکتب اهل بیت علیهم السلام»، « دوری از تقلید و پرهیز از نقل و حکایت صرف بلکه تحلیل و تجزیه آموخته‌ها»، « علاقه ویژه به کتاب و مطالعه و یادگیری برای تقدیم مطالب جدید و خودداری از بیان مطالب تکراری»، « بیان سند و مدرک و بسنده نکردن به گفته‌های بزرگان و خوش سلیقه بودن» از جمله این عوامل بود.

وی ادامه داد: « استفاده از متون روایی معتبر در ذکر مرثیه اهل بیت علیهم السلام و دوری از تحریک احساسات مردم، بلکه آموزش شناخت و آگاهی و شیوه درست فکر کردن و عزاداری مبتنی بر معرفت، نه گریه صرف»، « لحن و موسیقی خاص و صدای دلنشین در روضه خوانی و پرهیز از خواندن روضه مکشوف و بی‌پروا»، « مردم داری و اخلاق مداری و دوری از تندی و تنش، گویا درصدد بود ابتدا مردم را جذب کند، سپس به تصحیح افکار و پیرایش سبک عزاداری بپردازد»، « دوری از مادیات و دنیا‌گرایی، و داشتن عزت نفس و استغنای طبع»، « پرهیز از طرح مباحث دوره‌ای و دنباله‌دار بر سر منبر بلکه بررسی موضوعی واحد» و « بهره‌گیری از اشعار فارسی و عربی و بیان مطالب به صورت تحقیقی و استنباطی و اجتهادی» از جمله عوامل موفقیت این عالم فرزانه بود به گونه‌ای که به او لقب «منبری مجتهد» را دادند.

حجت الاسلام و المسلمین عابدی ادامه داد: مرحوم مجاب از سر عمد و آگاهی، فقط دعوت مراکز علمی را برای سخنرانی می‌پذیرفت و بدون هیچ ادعایی این مجالس را به کارگاه آموزشی برای ترویج و گسترش فرهنگ دینی تبدیل می کرد،  تلاش می‌کرد سبک جدید و ابداعی خویش را به کار گیرد و فرهنگ شیعه به ویژه فرهنگ تبلیغ و منبر را از خرافات و روش‌های ناپسند اصلاح کند و به نیکی‌ها بیاراید، از این‌رو کمتر حرف می‌زد و بیشتر عمل می‌کرد.

انتهای پیام    313/17

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha