حجت الاسلام سید علی آتش زر در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، با بیان این که متاسفانه امسال برنامه های تلویزیون در ماه رمضان، چندان قابل توجه و جذاب نبود، اظهار داشت: چه در بخش سریال ها و برنامه های نمایشی و چه در زمینه برنامه های ترکیبی ، کم رمقی تلویزیون در ماه رمضان امسال قابل مشاهده بود و گویا بیماری مزمنی از حیث فقر محتوا و فرم در این برنامه ها وجود دارد که باید برای آن فکری کرد.
وی افزود: حتی برای کسانی چون محمد حسین لطیفی، کارگردان سریال "سر دلبران" که تجربه های بسیار موفقی چون سریال "صاحبدلان" و "دودکش" را در کارنامه کاری خود در بحث سریال های رمضانی دارد، این ضعف به طور نسبی مشهود بود.
این محقق و نویسنده حوزوی همچنین ادامه داد: در همین سریال دلبران، آسیب های فرمی و مضمونی و محتوایی قابل رصد است و نشان می دهد که سریال در این بخش ها دچار مشکل می باشد.
وی با اشاره به این که ریتم نامناسب و توزیع داستانی نامطلوب از جمله ایرادات وارد بر این سریال است، گفت: در شخصیت پردازی نیز سریال دچار لکنت است و تازه در اواسط و انتهای سریال ، قصه اصلی شروع می شود و همین مساله باعث ریتم نامطلوب سریال شده است.
حجت الاسلام آتش زر بیان داشت: در کنار ضعف های فنی و محتوایی به نظر می رسد که در بحث کارشناس دینی استفاده خوبی از این ظرفیت در این سریال صورت نگرفته و این نکته از آن رو حایز اهمیت است که بدانیم بحث کارشناسی دینی و مذهبی بیشتر ناظر به مباحث درون گرایانه و ارتباط شخصیت ها با هم است تا این که مثلاً فکر کنیم به خاطر این است که فلان شخصیت روحانی در فیلم یا سریال عبا و عمامه خود را درست پوشیده است یا نه.
وی افزود: در عین حال سریال سر دلبران دارای نقاط قوتی هم است از جمله این که توانست وارد حوزه خصوصی یک فرد روحانی به عنوان امام جماعت شود و نقش و کارکرد او را در روابط اجتماعی تا حدودی نشان دهد و حتی در مقاطعی ، التهاب روحی و درونی او و نیز روابط خانوادگی اش را به تصویر بکشد.
وی گفت: به هر صورت همین که در این اثر تلویزیونی ، نقش روحانی از سطح تیپ به سطح شخصیت درآمده یک نقطه قوت به شمار می رود هر چند که نمی توان از ضعف های محتوایی و فنی سریال نیز به راحتی عبور کرد.
۳۱۳/۸
