پنجشنبه ۳۰ فروردین ۱۴۰۳ |۸ شوال ۱۴۴۵ | Apr 18, 2024
روایت مردم

حوزه/ در بحبوحه مشکلات اقتصادی مردم، غیر از دست به کار شدن مسئولینی که باید گره از کارها باز کنند، به رسانه ای نیاز است که درد مردم را در کشور خودشان و برای هموطنان خودشان بازگو کند.

به گزارش خبرگزاری «حوزه»، مستند «روایت مردم» چند شبی است که از طریق شبکه سه سیما پخش می شود، مستندی که با انتقال سخنان بی پرده مردم، اعتماد را به صدا و سیما ارتقا داده و جای خالی اش در بزنگاه های گوناگون همواره احساس می شده است. حاج حسین یکتا و همکارانش، دوربینی در دست به کارگاه ها، تولیدی ها و کف بازار سر زده و پای درد دل های مردم نشسته اند.

بازهم روایتگری، بازهم بچه های جنگ

سنگر سازان بی سنگر

بچه های جنگ با دیگران متفاوت اند. بچه های جنگ آنهایی هستند که با دست خالی در مقابل ارتش تا بن دندان مسلح صدام ایستادند، از جان خود گذشتند اما نگذاشتند یک وجب از خاک این مرز و بوم به دست دشمن بیفتد.

جهاد در عرصه سازندگی

جنگ که تمام شد، جهاد سازندگی به راه افتاد و همین بچه های جنگ در دورافتاده ترین روستا های این کشور مشغول بازسازی وطن شدند، خرابی هایی که دشمن به بار آورده بود به دست همان هایی ترمیم شد که روزی در مقابل گلوله های سربی دشمنان بعثی سینه سپر کرده بودند.

روایت گران نور

گذر ایام به راهیان نور افتاد. بازهم بچه های جنگ، خانه و خانواده را رها کرده و به سنگر های خود بازگشتند اما این بار نه برای مقابله با دشمن، بلکه برای زنده نگه داشتن یاد وخاطره کسانی که رفتند تا کودکان و زنان و مردان این مرز و بوم با خیالی آسوده به بازی، تحصیل و زندگی بپردازند.

آری روایتگری و زنده نگهداشتن یاد ایثار چنین بزرگمردانی اگر اجری بیش از شهادت نداشته باشد کمتر از آن هم نیست.

بازهم بازسازی، بازهم بچه های جنگ

ایام همچنان گذشت تا رسیدیم به شبی تلخ که زلزله ای سهمگین هزاران خانه را بر سر هموطنان مان در سرپل ذهاب ویران کرد. مردم ایران اسلامی دسته دسته و گروه گروه هر چه توانستند در طبق اخلاص نهاده و با کاروان هایی روانه مناطق زلزله زده نمودند.

اما چه کسانی باز هم خانه و کاشانه را بدرود گفتند و سختی سفر را به جان خریدند و همراه این کاروان ها شدند تا مایحتاج زلزله زدگان را به دستشان برساندند و شروع کنند به آوار برداری و آماده سازی محل هایی برای اسکان موقت آسیب دیدگان؟

دوباره این بچه های جنگ بودند که وارد عمل شدند. دوباره حاج حسین یکتا و همرزمان گمنامش بودند که خشت خشت و آجر آجر، آوار ها را برداشتند و آجر آجر و خشت خشت بر روی هم گذاشتند تا دوباره سرپناهی بشود برای مردمی که یک شبه همه چیز خود را از دست داده بودند، به غیر از ایمان و اعتقادشان.

روایت مردم

امروز هم جنگ اقتصادی  علیه ملت مظلوم ایران شدت گرفته است و نابسامانی های اقتصادی روز به روز کارگران بیشتری را بیکار می کند و ثانیه به ثانیه عرق های شرم بیشتری را بر پیشانی سرپرستان خانوار بی بضاعتی می نشاند که توان خرید میوه های رنگارنگ فصل داغ تابستان را ندارند و در پاسخ به خواسته های کودکانه فرزندانشان سرافکنده اند.

ضد انقلاب دست در دست دشمنان قسم خورده این انقلاب به میدان آمده و این بار با نشانه گرفتن بازار که قلب تپنده اقتصادی کشور است، سعی در ایجاد تشنج و اعتصاب دارد. اما دشمن مثل همیشه مردم مقاوم ایران اسلامی را به خوبی نشناخته است.

مردمی که با جان خود تضمین گر پیروزی انقلاب اسلامی شدند و با خون جوانان خود پیروزی را در جنگ تحمیلی مُهر کردند، امروز با فشارهای مادی از پای نخواهند نشست، اما...

اما مسئولین هم وظایفی دارند. وارد وظایف مسئولین اقتصادی و دولتی نمی شوم زیرا که مجال سخن اندک است. اما از صدا وسیمای جمهوری اسلامی انتظاری بیش از این وجود دارد. مردم ما دوست دارند که اگر مشکلی هم در کشور وجود دارد، بتوانند با صداوسیمای خود مطرح کنند نه با خبرنگاران بیگانه ای که در صدد هرفرصتی برای ایجاد تفرقه و دوگانگی در میان مردان و زنان این مرز و بوم هستند.

امروز مردم ایران بیش از هر چیز دیگری نیاز به بیان درد دل های خود دارند. درد دل هایی که بی سانسور از صدا وسیمای وطن خودشان پخش شود تا شاید به گوش هایی که باید، برسد.

گویا این چالش هم باید به دست بچه های جنگ باز شود، چند شبی است برنامه «روایت مردم» در ساعت پر بیننده شب از شبکه 3 سیما پخش می شود. حاج حسین یکتا و همرزمانش دوربین به دست گرفته اند و به بازار تهران سر زده و پای صحبت دردمندان عرصه تولید و عرضه محصولات نشسته اند.

دوباره روایتگری را آغاز کرده و اینبار از غم و اندوه کفاشی می گویند که روزی در کارگاه خود 30 کارگر داشته اما امروز در نان شب خود نیز در مانده است. از رنج های کارگری می گویند که تمام درآمدش باربری با یک گاری است و اگر چرخ تولید نچرخد، چرخ گاری او نیز نمی چرخد.

سخن به درازا کشید اما خطاب به مسئولین هم باید گفت دردناک ترین چیزی که در چهره یکایک این رنج کشیدگان دیده می شود، شرمساری آنها از روی خانواده هایشان است. لطفا دست به کار شوید تا هیچ مردی بخاطر کم کاری شما شرمنده خانواده اش نباشد.

محمدجواد عطائی

 

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha