جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ |۱۸ رمضان ۱۴۴۵ | Mar 29, 2024
استاد انصاریان

حوزه/ محقق و مفسر معارف قرآنی گفت: یقین بدانید پروردگار عالم در قیامت از پرونده ای که قابل گذشت هست، گذشت خواهد کرد. برخی از پرونده ها قابل گذشت نیستند، این افراد خودشان در دنیا خود را رسوا کردند؛ اینان حق الناس گردنشان است و قابل گذشت نیست.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» از تهران، استاد حسین انصاریان در حسینیهٔ بیت الزهرا(س)، اظهار داشت: کتاب هایی که در زمان ائمۀ طاهرین(ع) به وسیلۀ اصحابِ عالمِ ائمه تدوین شد، از زمان امیرالمؤمنین(ع) تا امام عسکری(ع)، حدود چهارصد کتاب شد. کتاب ها به تدریج به وسیلۀ علمای بزرگ شیعه، در چهار کتاب مشروح و مفصل نظام داده شد؛ کتاب شریف «کافی»، «من لا یحضر»، «تهذیب» و «استبصار». البته بعد از این چهار کتاب، بزرگان دین به شرح معارف این کتاب ها پرداختند و کتاب های عظیم دیگری را به وجود آوردند.

عمل به نیکی های اخلاق امکان دارد و غیرقابل تحمل نیست

وی ادامه داد: گستردگی معارف سبب شد تا برای هر موضوعی کتاب مستقلی نوشته شود؛ از جمله در موضوع اخلاق، آیات و روایات را نظام دقیقی دادند و کتاب های متعدد و پر ارزشی تحت عنوان کتاب های اخلاقی نوشتند که یک بخش اسلام است. در این کتب هم آیات را شرح دادند و هم روایات را و هم یک سلسله داستان های اتفاق افتاده را که ظهور اخلاق حسنۀ عباد خدا و اولیای خدا بود، در این کتاب ها آوردند که به همه ثابت کنند عمل به نیکی های اخلاق امکان دارد و غیرقابل تحمل نیست. انسان نمی تواند بگوید آنهایی که به من بدی کردند، گذشت از آنها خیلی سخت است. انسان اگر خدا باور، قیامت باور و قرآن باور باشد، حالت گذشت برایش آسان می شود.

استاد حوزه به معامله اخلاقی خداوند با بندگان اشاره و خاطرنشان کرد: خداوند در آیه 22 سوره نور می فرماید: «أَ لا تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُم» شما دوست ندارید خدا از شما گذشت کند؟ هر مؤمنی، هر مسلمانی، هر خدا باوری دوست دارد خدا از اشتباهات او، از لغزش های او و از گناهان او گذشت کند. بالاخره هر کسی در پروندۀ خود یک سلسله لغزش ها دارد؛ جوان بودید یا نادان بودید یا عصبانی شدید یک کاری کردید، درست نبوده، قطعاً دلتان نمی خواهد این موارد در پرونده بماند و فردای قیامت عامل عذاب و عقاب و جریمۀ شما شود؛ اگر دوست دارید من لغزش های شما را ببخشم و بیامرزم «وَ لْيَعْفُوا وَ لْيَصْفَحُوا» (نور، 22) شما هم از بدی های دیگران نسبت به خودتان گذشت کنید و به رخ آنان هم نکشید. گذشت کردن و به رخ نکشیدن بدی ها، یک عمل بسیار عالی انسانی، ارزشی، اخلاقی و یک عمل الهی مسلک است، گذشت و به رخ نکشیدن کار پروردگار است.

خداوند در پرونده برخی از انسان ها گذشت نمی کند

وی در مورد گذشت خداوند گفت: یقین بدانید پروردگار عالم در قیامت پرونده ای که قابل گذشت است، گذشت خواهد کرد. یک وقت یک پرونده ای قابل گذشت نیست مثل فرعون، نمرود، شداد، معاویه، یزید، شمر، عمرسعد، ترامپ، اوباما، صدام، اینها خودشان در دنیا خودشان را رسوا کردند، این قدر هم جرم کردند که قابل گذشت نیست. اینان حق الناس گردنشان است و قابل گذشت نیست. به طور نمونه صدام در چهارده پانزده سال حکومتش نزدیک دو میلیون نفر را در عراق و ایران کشت، هیتلر در ده سال حکومتش یازده میلیون نفر را کشت، استالین بدون جنگ دوم جهانی در شوروی در کتابی که رئیس دفترش بعد از مرگش نوشته و من خواندم بیست میلیون نفر را به عنوان اینکه مخالفش هستند کشت؛ اینها قابل گذشت نیست.

گناهان و اشتباهات ما قابل گذشت هستند

استاد انصاریان ادامه داد: اما من و شما یک گناه هایی با چشم، با دست، با گوش، با زبان، با شکم، با غریزۀ جنسی، با قدم و به قول علمای اخلاق با هفت عضو رئیسۀ خودمان گناهانی مرتکب شدیم که قابل گذشت هست. بیشتر این گناهان حق الله است، قیامت هم از ما گذشت می کنند، بعد از گذشت هم پروردگار عالم به رخ ما نمی کشد که ما حسابی خجالت زده شویم، خدا اخلاقِ به رخ کشیدن ندارد.

گذشت  شما از گنهکار باید جدی و قلبی باشد

وی با اشاره به اینکه جذب مردم از طریق اخلاقِ خوب قطعاً ممکن است، اظهار کرد: مردم معصوم نیستند، زن و بچۀ ما که معصوم نیستند، یک اشتباهی گاهی عمدی هم نیست مرتکب می شوند و بعد هم از قیافۀ خودشان پیداست، خجالت زده اند، پشیمان هستند و دلشان می خواهد گذشت شود، باید گذشت کرد و بعد هم به رخ شان نکشید. این گذشت به شوخی نباید باشد، اگر می خواهی من تو را ببخشم گذشتت از گنهکار باید جدی و قلبی باشد، نه اینکه زبانی بگویی برو آقا گذشت کردم، واقعاً گذشت باید بکنی که چیزی از او در پروندۀ تو نماند.

استاد انصاریان گفت: هفت عضو بدن که علمای اخلاق اسمش را گذاشتند اعضای رئیسه به ترتیب چشم، گوش، زبان، دست، شکم، غریزه و پا هستند. برای نوک زبان که هنر حرف زدن دارد قرآن مجید عددی نزدیک به سیصد آیه آورده است. برای شش عضو دیگر مجموعاً دویست آیه در قرآن پیدا نمی کنید. برای زبان تنها دانشمندان ما مثل مرحوم فیض کاشانی(ره) پانصد سال پیش، یک کتاب مستقل دارد به نام «کتاب لسان»، شعرای ما هم در مسئلۀ زبان معرکه هستند، در شعر گفتن راجع به کارهای زبان، زشتی های زبان، حسنات زبان، خوبی های زبان. شما ببینید مسئلۀ زبان، سخن و گفتار از چه ارزش والایی برخوردار است که خداوند اسم قرآن خودش را «لسان» گذاشته است «بِلِسانٍ عَرَبِيٍّ مُبِين» (شعرا، 195).

ثواب زبان درستگو را نمی توان ارزیابی کرد

وی افزود: قرآن مجید گفتار زبان وحی است. با این زبان هزار و پانصد سال است پروردگار عالم چند میلیارد نفر را از تاریکی و گمراهی جهنم با همین زبان وحی و زبان آسمانی و زبان ملکوتی نجات داده است. صد و بیست و چهار هزار نفر پیامبر با مردم حرف زدند و با این حرف زدن بسیاری از افراد را از ظلمات و هوای نفس و شرک و بت پرستی نجات دادند. ثواب زبان درستگو را نمی توان ارزیابی کرد.

نویسنده ارزشمند «بایسته های تبلیغ» در بخش دیگری از سخنان خود به احترام پیامبر به مبلغ دین اشاره و خاطرنشان کرد: مردم یمن یک نامه به پیغمبر نوشتند که یا رسول الله یک مبلغ برای ما بفرست، یک دین شناس که بیاید مردم این منطقه را با دین آشنا کند. پیغمبر عظیم الشأن اسلام علی(ع) را انتخاب کرد که آن وقت بیست و سه چهار سالش بود و فرمود: علی جان شما برو یمن و دین خدا را برای مردم یمن تبلیغ کن. امیرالمؤمنین(ع) یک شتر کتاب بار نکرد، یک کتابخانه با خودش نبرد، امیرالمؤمنین(ع) یک عقل با خودش برد و آیاتی که در قلب و زبانش بود. پیغمبر اکرم با پای پیاده تا بیرون مدینه امیرالمؤمنین(ع) را بدرقه کرد. در آن رمل ها، در آن خاک ها، در آن بیابان ها، در آن گرما که به امت بگوید آن قدر مبلغ واقعی دین احترام دارد که منِ پیغمبر خود را موظف دانستم پیاده از وسط شهر مدینه تا بیرون شهر روی خاک و رمل در این گرما مبلغ دین را بدرقه کنم. و سپس به حضرت علی(ع) فرمود:  «یا علی لإن یهدی الله بکَ رَجُلاً خیرٌ لکَ مما طلعت علیه الشمس او غربت» علی جان در این سفر یمن اگر به دست تو به توفیق خدا یک نفر فقط هدایت شود، یک نفر با اسلام آشتی کند؛ در پروندۀ تو پاداشش از آنچه آفتاب بر او طلوع می کند و غروب می کند بهتر است.

مبلغ دین باید ادب را بداند وگرنه مورد خشم پروردگار قرار می گیرد

استاد انصاریان به ضرورت رعایت اخلاق و ادب از سوی مبلغ دین تأکید و تصریح کرد: مبلغ دین باید ادب را بداند وگرنه مورد خشم پروردگار قرار می گیرد. مبلغ دین در امر به معروف هم باید ادب کند، ما در امر به معروف نباید تلخ حرف بزنیم. در امر به معروف سخن ما نرم و روی موج محبت قرار بگیرد؛ در امر به معروف اگر کسی که امر به معروف شده گوش داد ثواب می برد، شما هم که امر به معروف کردید ثواب می برید؛ اگر کسی به امر به معروف گوش نداد، فقط شما ثواب می برید.

این مفسر قرآن با اشاره به اینکه هیچ عضو دیگری مانند زبان نمی تواند تجارت کند، گفت: در مدرسه، در دانشگاه، در خیابان، در تاکسی، در هواپیما، در قطار با زبانت با حرف های زیبا و با حال، با زبان نرم، با محبت با دوتا که متوجه می شوی یک مقدار با دین خدا چهرۀ مخالفت دارند، حرف بزن و او هم از مخالفت دست بردارد، در این صورت می دانی در پیشگاه پروردگار مهربان عالم چه تجارتی می کنی؟

روحانیون بسیار راحت می توانند مشکلات مردم را حل کنند

وی ادامه داد: آخوندها خیلی راحت می توانند مشکلات مردم را حل کنند. اگر مردم کل اختلافات خودشان را به جای بردن به این دادگستری ها نزد روحانیون بیاورند، به جای هفت یا هشت سال، یک ساعته مشکل آنها حل خواهد شد؛ چون ما از ایمان و فطرت مردم نیرو می گیریم، جهنم را به رخ مردم می کشیم، اگر بخواهند حق را پایمال کنند، عذاب ها را می گوییم و مردم از ترس خدا زود از ظلم دست برمی دارند.

استاد انصاریان با اشاره به اینکه زبان دین، زبان خدا، زبان انبیا، زبان ائمۀ طاهرین(ع) درست ترین و تأثیرگذارترین کلام و زبان است، گفت: مردی به حضرت زین العابدین(ع) گفت: «اخبرنی بجمیع شرایع دین» امام هم سه جمله در جوابش فرمود: «اول قول الحق» این دو لبت را باز می کنی حرف راست بگو، حرف درست بگو، حرف حق بگو، حرف استوار بگو، حرف اثرگذار بگو، حرف تغییردهنده بگو، یک حرفی بزن که عارف هم بنشیند به مردم درس محبت و دینداری دهد. «قول الحق و الحُکم بالعدل و الوفاء بالعهد».

انتهای پیام  313/17

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha