به گزارش خبرگزاری «حوزه»، دکتر مرتضی اشرافی پژوهشگر پژوهشگاه بین المللی المصطفی در کارگاه مدیریت استراتژیک، با طرح بحث مدیریت رفتار سیاسی در سازمان که با حضور اعضای اندیشکده های ملیتی – منطقه ای جامعة المصطفی العالمیة برگزار شد، گفت: تعاریف بسیار زیادی از سیاست در سازمان وجود دارد؛ سیاست در سازمان به عنوان فرایند ساخت ائتلاف برای دستیابی به کنترل بر روی یک موقعیت و تضمین یک ره آورد مثبت برای ائتلاف تعریف شده است.
وی افزود: افرادی در جوامع که توانایی درک واقعیت های سیاسی موجود در سازمان را نداشته باشند و در همین راستا نتوانند متوجه رفتارهای سیاسی شوند، نمی توانند این واقعیت را درک کنند که سازمان می تواند به مثابه سیستم سیاسی باشد.
دکتر مرتضی اشرافی خاطرنشان کرد: اگر امکان داشت همه سازمانها و گروه های رسمی موجود در درون سازمانها با ویژگی هایی مثل یاری دهنده، خیرخواه، بی غرض، بدون نظر شخصی، حامی و پشتیبان، مورد اعتماد و اطمینان و دارای روح تعاون و همکاری تعریف شوند، دنیا گلستان می شد.
وی با بیان این که سیاست های سازمانی از نظر تعریف، قابل فهم و شفاف هستند، یادآور شد: این تعریف ها اصولا حول محور موارد کاربردی قدرت، در جهت اثر گذاری بر فرآیند تصمیم گیری در سازمان یا رفتار اعضایی که در خدمت خود هستند و با اعضای سازمان آمیزش ندارند، می گردند.
پژوهشگر پژوهشگاه بین المللی المصطفی با اشاره به این که رفتار سیاسی در خارج از شرایط کار خاصی که باید انجام شود، قرار می گیرد، گفت: این رفتار مستلزم نوعی تلاش در جهت استفاده نمودن از پایگاههای قدرت فرد می شود، در رفتار سازمانی اصولی فراگیر وجود ندارد.
وی افزود: رفتار افراد مختلف در شرایط یکسان متفاوت است حتی یک فرد در شرایط متفاوت رفتارهای مختلفی را از خود نشان می دهد؛ در واقع، رفتار سیاسی آن گونه که ما آن را تعریف می کنیم کاملاً طبیعی است؛ زیرا قدرت به گونه ذاتی منفی نیست. با وجود این بیشتر مدیران برای اجازه دادن به محیط کاری با ویژگی سیاسی، مردد هستند.
دکتر مرتضی اشرافی در پایان با تأکید بر این که نقش دانشمندان علوم سیاسی در زمینه درک رفتار سازمانی بسیار مهم است، ابراز داشت: دانشمندان علوم سیاسی رفتار افراد و گروه ها را حول محور سیاسی موضوع های ویژه ای مانند توزیع قدرت و شیوه ای که افراد از قدرت به نفع فردی خود استفاده می کنند، مورد مطالعه قرار می دهند.
