جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ |۱۸ رمضان ۱۴۴۵ | Mar 29, 2024
حجت الاسلام و المسلمین قرائتی

حوزه/حجت الاسلام والمسلمین قرائتی در حرم رضوی با بیان اینکه توانستم ۱۳۶ نکته از اصول انسان سازی را در نماز پیدا کنم که هریک از آنها مسیر رشد انسان است، گفت: ولایت، دشمن شناسی، یاد شهدا، توحید، نبوت، نظم، حق الناس، عدالت و... همه این ویژگی ها در نماز وجود دارد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» از مشهد، حجت الاسلام والمسلمین محسن قرائتی، عصر امروز در برنامه درس هایی از قرآن، در رواق امام خمینی(ره) حرم مطهر رضوی، پیرامون تغییر و اصلاح سبک زندگی با توجه به مفاهیم موجود در نماز، گفت: وارد حرم ائمه اطهار(ع) می شوید، آغاز زیارت نامه ائمه(ع) این گونه است «ای امامی که نماز را به پاداشتی و بعد شهید شدی». در قرآن کریم نماز در آغاز آمده و بعد رعایت ادای روزه و زکات بیان شده است  .

وی با اشاره به اینکه در آموزش و تشویق فرزندان به نماز اول وقت باید با صبوری برخورد کرد، افزود: اگر کسی به دنبال کمال و رشد انسانی و درجات الهی است، می تواند در نماز به آنها دست پیدا کند.

رئیس ستاد اقامه نماز کشور با بیان اینکه توانستم 136 نکته از اصول انسان سازی را در نماز پیدا کنم که هریک از آنها مسیر رشد انسان است، اظهار داشت: ولایت، دشمن شناسی، یاد شهدا، توحید، نبوت، نظم، حق الناس، عدالت و... همه این ویژگی ها در نماز وجود دارد.

حجت الاسلام و المسلمین قرائتی در این باره افزود: کسی که ولایت ندارد، نماز او قبول نیست؛ همان طور که امام جماعت باید عادل باشد، رعایت عدالت در نماز هست.

وی افزود: هیچ گزینشی در نماز وجود ندارد؛ در هیج جایی از قرآن کریم و کلام اهل بیت علیهم السلام نیامده است، که در صف های نماز جماعت افراد باید از طبقات بالای جامعه به پایین  قرار بگیرند، بلکه برابری، رعایت احترام و مردمی بودن در نماز تاکید شده است.

حجت الاسلام و المسلمین قرائتی گفت: همه اصول اخلاقی در نماز وجود دارد، که اگر هر یک از آنها رعایت نشود، نماز به درستی اقامه نشده است.

وی در ادامه به آداب زیارت اشاره کرد و افزود: زیارت یعنی آینه، در آینه که نگاه می کنیم، عیب ها را تشخیص می دهد، برای رفع عیب ها باید دوباره به آینه نگاه کرد؛ در زیارت ائمه اطهار(ع) به دنبال پاک کردن قلب و روح از پلیدی ها هستیم.

حجت الاسلام والمسلمین قرائتی درباره تبرک و توسل به ائمه اطهار(ع) افزود: زمانی که ضریح امام حسین (ع) در قم ساخته می شد، مردم تمام شهر های نزدیک برای تبرک و توسل به دیدن ضریح می آمدند و تا زمانی که از  خاک ایران خارج شد مردم شهرهای مختلف به استقبال این ضریح می رفتند. طلاهای به کار رفته در این ضریح برای مردم جذاب نبود، بلکه آنچه به این ضریح ارزش و اعتبار داد، تعلق آن به امام حسین (ع) بود، همان طور که زائران حضرت رضا(ع) درها و دیوارهای حرم  را می بوسند، به خاطر تعلق این درها و اماکن به نام امام رضا(ع) است که ارزش توسل پیدا می کند.

انتهای پیام

 

 

 

 

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha