خبرگزاری «حوزه»/ حضرت آيت اللّه سيّد محمّدحسين حسيني تهراني در كتاب معادشناسي خود مي نويسد: از شخص موثّقي شنيدم كه مي گفت: روزي يكي از معمّمين براي عيادت مرحوم علاّمه اميني در منزل موقّت ايشان كه در منطقه پيچ شميران تهران بود رفته بود. علاّمه اميني(ره) سخت مريض و به پشت خوابيده بودند.
آن شخص ضمن احوالپرسي و صحبت از آقا سؤال كرده بود: اگر انسان به حضرت عبّاس عليه السلام علاقه و محبّت نداشته باشد به ايمان او صدمه مي خورد؟ علاّمه متغيّر شده و با آن حال نقاهت نشستند و گفتند: به حضرت ابوالفضل عليه السلام كه سهل است. اگر به بند كفش من كه نوكري از نوكران حضرت ابوالفضلم علاقه و محبّت نداشته باشد از اين جهت كه نوكرم واللّه به رو در آتش خواهد افتاد!
نویسنده: داستان هايي از علما/ عليرضا حاتمي
