به گزارش خبرگزاری «حوزه» از تهران، حجت‌الاسلام رضا پناهیان، در دومین اجتماع جوانان حسینی به میزبانی مهدیه امام حسن مجتبی (ع)، با اشاره به کاربرد و کارکرد دین در جامعه اظهار داشت: دین در جامعه ما جایگاه ویژه و خوبی دارد و شاهد آن هستیم که همه جوانب زندگی مردم را نسبتاً در برگرفته است، ولی باوجوداین هنوز برخی برداشت‌های غیردقیق از دین است که باید اصلاح بشود.
این کارشناس مذهبی تصریح کرد: بعضی‌ها هنوز آن نگاه ناب به دین را پیدا نکرده‌اند، در روایات می‌خوانیم زمانی که امام زمان (عج) تشریف‌فرما شوند همه خواهند گفت اصلاً انگار آن حضرت دین جدیدی را آورده است، شاید یک معنایش این باشد که امام زمان (عج) برداشت‌های غیردقیق را از دین اصلاح می‌کند.
وی افزود: به‌عنوان‌مثال یکی از این برداشت‌های غیردقیق از دین این است که گریهٔ زیاد در عزای سیدالشهدا شما را افسرده می‌کند! نشاط را از شما می‌گیرد! شما خیلی برایتان واضح است که اتفاقاً برعکس فکر می‌کنند! شما خیلی برایتان واضح است که اصلاً حسین جنس غمش فرق می‌کند. کدام مادری می‌تواند این‌همه سال برای بچه‌اش (که حتی جلوی چشمش خدای‌ناکرده از بین رفته باشد) این‌طور که شما گریه می‌کنید، گریه کند و سالم بماند؟! هیچ غمی در عالم آن‌قدر هرسال شعله‌ور‌تر نیست و هیچ غمی آن‌قدر نشاط آور نیست!
حجت‌الاسلام پناهیان خاطرنشان کرد: اواخر عمر شریف حضرت امام خمینی به آقای کوثری گفتند: روضه نخوان قلب امام ناراحت است، می‌خواست بلند شود برود، حضرت امام فرمودند: آقای کوثری روضه نخواندی، گفت حالا بعداً ان‌شاءالله، امام فرمود: چرا؟ مگر شما نیامدی روضه بخوانی؟ آقای کوثری گفت: چرا آمدم ولی گفتند حالا قلب شما ناراحت است، امام فرمود که آقای کوثری روضه بخوان، روضه زنگ دلِ من است، حرکت قلبِ من است، می‌خواهی قلبم از کار بیفتد؟
وی با اشاره به تناسب‌های دین‌داری با جوانی افزود: ویژگی اول اینکه دوران جوانی دوران عدالت‌خواهی است. جوان نمی‌تواند ظلم و تبعیض را تحمل کند، این مطلب را زمانی مقام معظم رهبری به دانشجویان می‌فرمودند. جوان مصلحت‌اندیش نیست یعنی کمتر دچار مصلحت‌اندیشی‌های نابجا و خودخواهانه می‌شود. جوان طبیعتاً دوست دارد عدالت اجرا بشود ممکن است جوان در عدالت گرایی به آن حد نرسد که حاضر باشد عدالت علیه خودش اجرا بشود رسیدن به آن مرتبه نیاز به ریاضت دارد و آدم باید روی خودش کارکرده باشد ولی کلاً عدالت گراست از اجرا نشدن عدالت ناراحت می‌شود نوعاً جوان‌ها این‌طور هستند. خب همین خصلت که در جوان‌ها طبیعی است آن‌ها را متناسب با دین‌داری قرار می‌دهد چون دین خیلی طرفدار عدالت است.
وی تصریح کرد: ویژگی دوم در تناسب‌های دین‌داری با جوانی، احساسات و عواطف است دین هم اساساً با احساسات و عواطف خیلی سرکار دارد؛ اینکه آغاز دین‌داری ما در نوجوانی است و این دوران با احساسات فراوان همراه است اگر بگوییم دین با احساسات سروکار ندارد، پس باید بگوییم خدا انسانی که خلق کرده در آغاز ارتباط با دین متأسفانه تناسبی با دین ندارد بعداً در دوران پیری روحیه متناسبی با دین پیدا می‌کند، این برداشت درستی نمی‌تواند باشد.
حجت‌الاسلام پناهیان افزود: ویژگی دیگر دوران جوانی، گروه‌گرایی است، یعنی جوان به‌ویژه در اوایل جوانی یعنی دوران نوجوانی خیلی به رفقایش وابسته است و خیلی رفیق‌باز است. دین هم می‌خواهد انسان نه‌تنها اجتماعی باشد بلکه خیلی رفیق‌باز هم باشد. اگر آدم رفیق جوانمرد پیدا کند چرا رفاقت محکم نباشد. اینکه آدم‌ها در میان‌سالی کم‌کم رفقایشان را از دست می‌دهند، خوب نیست. دین می‌خواهد ما تشکلاتی باشیم و نسبت به هم خیلی وفادار و احساس رفاقت با مؤمنین داشته باشیم.
این کارشناس مذهبی گفت: صَفًّا کأَنَّهُم بُنیانٌ مَرصوصٌ از ارتباط بسیار محکم رزمندگان با یکدیگر حکایت می‌کند، همان طور که در دوران دفاع مقدس بود؛ به قول استاد حضرت امام مرحوم آیت‌الله شاه‌آبادی دین را به ما فردی یاد داده‌اندف درحالی‌که دین یک امر جمعی و اجتماعی است. هیئت‌ها یکی از محل‌های دورهم جمع شدن جوان‌ها و رفاقت‌های معنوی است که البته باید از این رفاقت‌ها برای اصلاح یکدیگر استفاده کرد.
وی افزود: اساساً محبت اهل‌بیت (ع) باید موجب محبت محبین اهل‌بیت (ع) به یکدیگر بشود، والا محبت صادقانه نیست. در قرآن خداوند متعال می‌فرماید خدا در میان مؤمنین مودت قرار می‌دهد إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَیجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا؛ ویژگی‌های دوران جوانی زیاد است که متناسب با دین‌داری است نباید به جوان‌ها تلقین کرد که در دوران جوانی بی‌دینی کردن طبیعی است، اتفاقاً به جوان‌ها باید گفت تو که جوانی چرا بی‌دینی می‌کنی از توی جوان بعید است.
حجت‌الاسلام پناهیان تصریح کرد: یک خبر مهم برای نوجوان‌ها این است که فکر نکنند فعلاً وقت عارف شدن و کامل شدن نیست، اینکه آدم از خودش انتظار نداشته باشد خیلی بد است و دیگر همت نمی‌کند و دیگر خودش را مقصر نمی‌داند و از گناه کردن زیاد خجالت‌زده نمی‌شود. در روایت هست که می‌فرمایند سن 18 سال برای رسیدن به نهایت کمال کافی است.
انتهای پیام/
