به گزارش خبرگزاری «حوزه»،، کتاب در سایه سار رمضان‏ (در کلام و پیام حضرت آیت الله العظمی خامنه ای) اثری از مرکز اطلاع رسانی غدیر پیرامون مسائل مربوط به ماه مبارک رمضان است که «حوزه نیوز» منتخبی از این نکات را در شماره های گوناگون تقدیم علاقمندان می نماید.

- خداى متعال ، بركات زمين و آسمان را بر مردم با تقوا مفتوح خواهد كرد

مـاه رمضان در هر سال ، قطعه اى از بهشت است كه خدا در جهنم سوزان دنياى مادى ما، آن را وارد مـى كـنـد و بـه ما فرصت مى دهد كه خودمان را بر سرِ اين سفره ى الهى در اين ماه ، وارد بهشت كنيم .

بعضى همان سى روز را وارد بهشت مى شوند؛ بعضى به بركت آن سى روز، هـمـه ى سـال را و بـعـضـى ، هـمـه ى عـمـر را. بـعـضـى هـم از كـنـار آن ، غـافل عبور مى كنند كه مايه ى تأسف و خسران است .

حالا براى خودشان كه هيچ؛ هر كس كـه بـبـيـنـد ايـن مـوجـود انـسـانـى ، بـا ايـن هـمـه اسـتـعـداد و تـوانـايـى عـروج و تـكـامـل ، از چـنين سفره ى با عظمتى استفاده نكند، حق دارد كه متأسف شود. اين ، ماه رمضان است ؛ ماه ضيافت اللّه است ؛ ماه ليلة القدر است .

از بـس ايـنـهـا را تـكـرار كـرده ايـم و شـنـيـده ايم و گفته ايم، برايمان عادى شده است . انـسانى به كمال راه پيدا مى كند كه از بين همين چيزهاى تكرارى، حقايق را پيدا كند. علم مـادى هـم هـمين طور است . همه در مدت عمرشان ديده اند كه وقتى سيب از درخت جدا مى شود، بـه طـرف زمـين مى افتد ـ ديگر از اين كار، عاديتر، چيزى در دنيا هست؟ ـ اما يك نفر متوجه شـد كـه ايـن ، يـك پـديـده است ـ چرا سيب پايين مى آيد؟ چرا از درخت كه جدا مى شود بالا نمى رود؟ ـ آن وقت نيروى جاذبه كشف شد؛ يك باب جديد در دانش بشرى ، باز شد. همه ى اين چيزهاى عادى زندگى ما از اين قبيل است . قرآن را ملاحظه كنيد: «اَفَلا يَنْظُرُونَ اِلَى الاِبـِلِ كـَيـْفَ خـُلِقـَتْ(113).» براى عربِ شترسوار چيزى عاديتر از شتر هست ؟ انسان را به آن اِبِل متوجه مى كند. ما بايد به اين پديده هاى الهى كه دور و بر ماست ، توجه كنيم . يكى از آنها، همين ماه رمضان است . اين ضيافت اللّه چيز كمى نيست . شنيده ايم ضـيـافـت اللّه ، مـيـهـمـانى است ، آن هم ميهمانى اى كه ميزبان آن ، خداى عظيم عليم كريم قدير است كه سراسر آفرينش ، در قبضه ى قدرت اوست ؛ «فَهِىَ بِاِرادَتِكَ دُونَ اَمْرِكَ مـُوتَمِرَه .» اين ، ضيافت الهى است ، اين هم ما، كه دعوت شده ايم : «دُعِيْتُمْ فيهِ اِلى ضـِيـافَتِ الّلهِ(114).» از اين بايد استفاده كرد. استفاده از اين ، به چيست ؟ بـه هـمـيـن چـيـزهـايـى كـه در اخـتـيـار مـا گـذاشـتـه انـد: هـمـيـن روزه ، هـمـيـن نـمـاز، هـمـيـن نـوافـل ، هـمـيـن دعـا، هـمين ذكر، همين توجه ، همين خشوع و همين تضرع . اگر وارد اين ميدان شـويـم و ـ مـا مـعـمـمـيـن ـ سـعـى كـنـيم مخاطبان خودمان را هم وارد اين ميدان كنيم ، اين كشور تبديل به يك منطقه ى بهشتى خواهد شد و دنيا و آخرت درست خواهد شد. كه : «وَلَوْ اَنَّ اَهْلَ الْقُرى آمَنُوا وَاتَّقَوا لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ الْسَّماءِ وَ الاَرْضِ(115).»

ايـنـهـا وعـده ى الهـى اسـت . ايـنـهـا مـبـالغـه و اغـراق گـويـى نـيـسـت . خـداى مـتـعـال ، بـركات زمين و آسمان را بر مردم با تقوا مفتوح خواهد كرد. تقوا هم به همين است .(116)

روزه ى باتوجه ، به وجودآورنده ى تقواست

روزه ، مـوجـب تـقـوا و بـه وجـود آورنـده ى تـقـواسـت ؛ امـا روزه ى بـاتـوجـه . در جلسات اول اين مجلس ، من به روايات روزه اشاره كردم ، بعضى از آقايان ديگر هم كه به اين جا آمـدنـد و افـاضـه كـردند، اشاره نمودند. روزه فقط اين نيست كه انسان نخورد و نياشامد؛ روزه يك نوع پرورش روح شماست . شما مى توانيد اندامهاى روحتان را با روزه پرورش بدهيد و تصفيه و پاكيزه شويد و طهارت پيدا كنيد.

ايـن زكـات و انـفـاقـى هـم كه يك عبادت بزرگ محسوب مى شود، داراى جسم و روحى است . «وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَاولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُون (117»)؛ اين زكات ، بايد آن حـرص و بـخـل درونـى مـا را بـشـكـنـد و آن دلبـسـتـگـى مـا بـه مال و به زخارف دنيوى را از بين ببرد. اين زكات ، زكات خوبى است .(118)

پی نوشت:

1- غاشيه : 17

2- ميزان الحكمه ، ج 4، ص 178

3- اعراف: 96

4- بـيـانـات در ديـدار روحـانـيـان و مبلّغان اعزامى به مناسبت فرارسيدن ماه مبارك رمضان

5- حشر: 9

6- بـيـانات در ديدار اقشار مختلف مردم (روز سى ام ماه مبارك رمضان )، مطابق با 6/2/1369