پنجشنبه ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ |۱۵ شوال ۱۴۴۵ | Apr 25, 2024
ولادت امام حسن مجتبی

حوزه/ اکرام کریمانه ، بی منت و بزرگوارانه بی شک یکی از بهترین درس هایی است که ما می توانیم از سیره و مکتب نورانی امام حسن مجتبی(ع) بیاموزیم.

به گزارش خبرگزاری «حوزه»،نیمه ی ماه مبارک رمضان ، سالروز ولادت امام معصومی است که به گواه تاریخ و تایید راویان متعدد و معتبر در طول عمر شریف خود دو بار همه اموال و دارایی اش را در راه خدا خرج کرد و همچنین روایت شده که سه بار نیز ثروت خویش را به دو نیم تقسیم کرده و نیمی از آن را در راه خدا به فقرا بخشید.

البته در بررسی زندگانی امام حسن مجتبی(ع) ما باید به همه ابعاد فردی و اجتماعی، اخلاقی و عبادی و سیاسی و فرهنگی و غیره توجه کنیم، چرا که توجه به یک بُعد و غفلت از ابعاد دیگر برای شیعیان و محبینی که شیفته سبک زندگی حضرات معصومین(ع) و دغدغه مند نسبت به ترویج آن هستند، شایسته نیست.

با این حال با توجه به این که روز ولادت امام حسن مجتبی(ع) در نیمه ماه مبارک رمضان تا بیستم و یکم این ماه ، سالروز شهادت مظلومانه پدر بزرگوارشان امیرالمومنین(ع) به عنوان هفته اکرام ایتام و اطعام نیازمندان نامیده شده، بسیار خوب و ضروری است که در چنین ایامی به این مساله توجه بیش از پیشی داشته باشیم.

اساساً رسیدگی به وضع مسلمین و به ویژه تامین نیازهای فقرا، نیازمندان و اکرام ایتام جزو مهم ترین سفارش های ائمه اطهار(ع) از جمله امام مجتبی (ع) به عنوان کریم اهل بیت(ع) است.

نقل است که روزی یک نفر از حضرت سوالی پرسید به این مضمون که از نگاه شما چه کسی زندگی اش بهتر و خوش گذران تر است که ایشان فرمود: " آن کسی که دیگران را نیز در زندگی خود شریک سازد" که البته مراد از بیان حضرت در این جا آن است که از داشته های مالی خود بقیه افراد را نیز نصیب و بهره مند کند و این طور نباشد که صرفاً به فکر خویش باشد و از اوضاع و احوال دیگر مردمان بی خبر و بی توجه باشد.

در این میان، ترغیب افراد به بحث بخشش اموال و انفاق در راه خدا یکی از مهم ترین توصیه های امام دوم شیعیان است ، کما این که در قرآن کریم نیز از این مساله به عنوان تجارت پایدار و پرسود یاد شده است.

با دقت در احادیث بسیاری که در این خصوص از امام حسن (ع) به دست ما رسیده به خوبی متوجه می شویم که اگر روح انفاق و دستگیری و ایثار در بین همه افراد جامعه وجود داشته باشد، این مساله هم باعث تطهیر و تزکیه نفس فرد بخشنده می شود و هم این که روح امیدواری به آینده و اصلاح امور در کالبد جامعه تقویت می گردد، ضمن آن که اتفاقاً یکی از عوامل کاهش دهنده فاصله طبقاتی ، ترویج همین روحیه ایثار و بذل مال در راه خداست.

امروزه که به علت تبلیغ سبک زندگی منفعت گرایانه و فردگرایانه غربی در رسانه ها و فضای مجازی ، جامعه ما نیز متاسفانه تاحدودی متاثر از این اوضاع شده است، بی شک توجه به سبک زندگی اهل بیت(ع) به ویژه بحث دستگیری از فقرا و نیازمندان و نوع دوستی و احسان و اکرام باعث می شود که روح ایمان و برادری همچنان در بین اعضای جامعه زنده باشد و مروت و جوانمردی و از خودگذشتگی صرفاً یک شعار و آرزو تلقی نشود.

با دقت در زندگی امام حسن مجتبی (ع) متوجه می شویم که هیچ فقیر و فرد نیازمندی از در خانه ایشان مأیوس و نااُمید برنگشت و حتی فراتر از این مساله، حضرت خودشان به سراغ فقرا می‌ رفتند و پیش از آن که طرف مقابل ابراز نیازمندی کند یا حتی احساس نماید که کسی به او می خواهند منتی بگذارد، حضرت لطف و کرامت والای خویش را نشان می دادند که این مساله اوج بزرگواری و بخشش را می رساند.

یکی دیگر از ویژگی های بارز ایشان که البته در زندگی همه اهل بیت(ع) وجود داشته، همدردی با فقرا و نیازمندان و دست کشیدن بر سر ایتام است و این در حالی است که حضرت علاوه بر اکرام فرد نیازمند و اطعام مستمندان ، خود بر سر سفره ناچیز آن ها حاضر می شد و با قشر ضعیف جامعه، حشر و نشر داشت و توجه به این مساله از این رو مهم است که گاهی محبت به فقرا و دردمندان و همدردی با آن ها مهم تر از رسیدگی مالی به وضعیت آن هاست چرا که این رویه باعث تعمیق محبت و نیز درک فقر و محرومیت از نزدیک می شود و حضرات معصومین(ع) ما حقیقتاً این گونه بودند.

۳۱۳/۸

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha