زهره مجذوبی، در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در همدان درباره عوامل موثر در تربیت دینی فرزندان، اظهار کرد:تربیت دینی برای کودک امری ضروری و حیاتی است، چراکه او در زندگی آینده نیازمند به ستون پایداری است که به هنگام تزلزل به آن متکی باشد.
وی ادامه داد: در تربیت دینی هدف آن است که رابطه‌ای بین کودک و خدا ایجاد شود و در سایه آن وابستگی شکل بگیرد، به گونه‌ای که در آینده قادر باشد خواسته‌ها و تمایلات نامشروع را به بند کشد.
استاد حوزه خواهران همدان بیان کرد: در حقیقت، هدف از تربیت دینی آن است که تمام رشته‌های حیاتی انسان به خداوند وصل و هر عملی برای خداوند انجام شود. در چنین تربیتی قصد داریم که تعادل بین ماده و معنا ایجاد شود و در سایه آن تشویش و اضطراب، ترس‌ها و دلهره‌ها که منشأ ایجاد بسیاری از رذایل اخلاقی است در زندگی انسان کاهش یابد و بین نفس انسان و زندگی آشتی برقرار باشد.
پدر و مادر عالی‌ترین نقش را در تربیت دینی بر عهده دارند
مشاوره مدرسه علمیه الزهرا(س) همدان ادامه داد: والدین نخستین کسانی هستند که با فرزندان خود در تماس اند و عالی‌ترین نقش را در زمینه پرورش و تربیت و رشد شخصیت فرزند ایفا می‌کنند. دامان پدر و مادر اولین محیط مقدسی است که می‌تواند شایسته‌ترین فرزندان را تربیت کند.
وی اضافه کرد: باید توجه کرد که والدین از یک سو منتقل کننده خصایص و ویژگی‌های وراثتی یعنی عامل وراثت هستند و از سوی دیگر عامل محیطی محسوب می‌شوند.
مجذوبی عنوان کرد: استعدادهای نهفته کودکان با پشت سر گذاشتن دوران حیات در دامان پدر و مادر و عبور از مراحل اولیه زندگی اندک اندک بیدار شده و قوای آنان یکی پس از دیگری به فعالیت درمی‌آید و زمانی فرا می‌رسد که خود را در برابر پدر و مادر مستقل احساس می‌کند.
وی ادامه داد: فرد در چنین مرحله‌ای خود را مانند دیگران دارای اراده و تصمیم می‌داند و در این زمان است که از محیط کوچک خانواده وارد مدرسه می‌شود و در آنجا با فضای تازه‌ای آشنا می‌شود و قدم در محیط‌های وسیعی می‌گذارد.
این کارشناس تربیتی خاطرنشان کرد: ضرورت اقدام برای تأمین زندگی و رفع نیازهای انسانی فرد را ناگزیر از همکاری با سایر افراد اجتماع می‌کند و همین امر فرد را بیش از بیش تحت تأثیر خلق و خوی دیگران قرار می‌دهد.
آموزگاران، استعداد افراد را در جهت معارف الهی سوق دهند
استاد حوزه خواهران همدان تأکید کرد: بعد از پدر و مادر، آموزگاران بیشترین نقش را در تربیت کودکان و نوجوانان بر عهده دارند، چراکه آموزگاران، اساتید اخلاق، عالمان دینی، وعاظ و سخنوران و همه افرادی که به گونه‌ای در ارتباط با مسائل علمی و دینی هستن، مسئولیتی سنگین و رسالتی عظیم بر دوش دارند.
وی افزود:این افراد باید بکوشندتا استعدادهای دانش‌آموزان را در جهتی مثبت و هم سو با معارف الهی حرکت کرده و به تعلیم و تربیت نوجوانان و جوانان آنچنان که شایسته است، بها دهند.
این کارشناس تربیتی تشریح کرد: دوستان و معاشران نیز دارای تأثیرگذاری بالایی در تربیت فرد هستند چراکه تأثیرپذیری و تأثیرگذاری در روابط روزانه امری طبیعی است لذا نباید این موضوع را نادیده گرفت.
مجذوبی خاطرنشان کرد: چگونگی تعلیم و تربیت در هر حکومتی بستگی به زمام‌داران و افرادی دارد که در رأس آن حکومت قرار دارند؛ تجربه نشان داده که ملت‌ها از نظر اندیشه، دین و فرهنگ خود تابع حکومت‌هایی هستند که بر آنها فرمان می‌رانند.
تأثیر شگفت‌انگیز وسایل ارتباط جمعی و فضای مجازی در تربیت
مشاور مدرسه علمیه الزهرا(س) همدان گفت: نقش وسایل ارتباط جمعی اعم از رادیو، تلویزیون، فیلم، روزنامه و همچنین فضای مجازی هم در پروش استعدادها و بالا بردن سطح آگاهی افراد نقش مهمی دارند و هم تأثیر شگفت‌انگیز در رفتار، گفتار و اخلاق مخاطبان. این امر تا حد عمیق و فراگیر است که در بسیاری از موارد تلاش معلمان اخلاق و مربیان را تحت الشعاع قرار می‌دهد، لذا مسئولیت گردانندگان و طراحان رسانه‌های گروهی به مراتب به لحاظ وسعت قلمرو و کثرت مخاطب از واعظین و سخنواران بسیار سنگین‌تر است.
انتهای پیام
