به خبرنگار خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، حجت الاسلام والمسلمین محمدعلی خادمی  میزگرد علمی «میراث و آموزه های فقهی رضوی» در سومین همایش سیره امام رضا(ع)»، با اشاره به سیر تحولات فقهی در تاریخ شیعه اظهار داشت: از دوران امیرالمومنین(ع) تا امام سجاد(ع) طرح مسائل فقهی بسیار مشهود است.

وی با اشاره به کتاب فقه الزهرا (س) افزود: برای بنده عنوان این کتاب جالب بود، اما وقتی به آن مراجعه کردم دریافتم که مسائلی که در این کتاب مطرح شده، هیچ ارتباطی به فقه حضرت زهرا(س) ندارد.

پژوهشگر و مدرس حوزه علمیه قم گفت: در دوران امام باقر(ع) و امام صادق(ع) شرایط سیاسی و اجتماعی به گونه ای بود که در این دوره شاهد اوج تبلور مباحث فقهی هستیم.

وی  تصریح کرد: امام کاظم(ع) حدود دو هزار روایت را در همه ابعاد فقهی جمع آوری کردند، در زمان امام رضا(ع) حدود ۱۰۰۰ روایت فقهی از ایشان موجود است و به همین منوال تعداد روایات فقهی در دوران ائمه بعدی کاهش پیدا می کند که متاثر از شرایط اجتماعی و سیاسی می باشد.

حجت الاسلام والمسلمین خادمی خاطرنشان کرد: دوران امام کاظم و امام رضا(ع) از پر خفقان ترین دوران برای اهل بیت(ع) بوده که این روال در زمان اهل بیت بعدی نیز ادامه پیدا می کند و چه بسا برخی از روایات آن بزرگواران بر مبنای تقیه است که وظیفه فقیه برای تشخیص کیفیت این روایات سنگین می شود.

در ادامه نیز، حجت الاسلام والمسلمین مهدی شریعتی در این نشست علمی گفت: در بین اهل بیت(ع) برای امام رضا(ع) فرصت تحرکات فکری و علمی فراهم آمد که در دوره ایشان شاهد خدمات بی بدیل به دین اسلام بوده ایم.

وی افزود: یکی از ضرورت های وجودی امام تبیین فقه بوده و خدای متعال بر اساس مصالح و مفاسد و به مقتضای لطف خود احکامی را قانون گذاری کرده و این احکام واقعیه پس از رسول اکرم(ص) از یک علم مصومانه خطاناپذیر به دست مردم جامعه برسد که امام این کار را انجام می دهد.

عضو هیئت مدیره بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی گفت: تبیین احکام واقعی، مقابله با روش های غلط و ارائه روش صحیح استنباد سه کار بزرگی است که امام رضا(ع) به انجام رساندند.

در بخش دیگری از این میزگرد علمی، حجت الاسلام والمسلمین محمدعلی مهدوی راد تاکید کرد: بعد از پیامبر اکرم(ص) فقه دچار تحولاتی شد؛ عالمان اهل سنت برای فقه و دین شناسی بعد از پیامبر دو عنوان مکتب اجتهاد و مکتب نص را به کار می برند.

وی تصریح کرد: از نظر عالمان اهل سنت رهبر مکتب اجتهاد خلیفه دوم و رهبر مکتب نص امیرالمومنین(ع) بوده اند و در ادامه سعی در القای این موضوع دارند که کار خلیفه دوم به عنوان پایه گذار مکتب اجتهاد بسیار مهم تر بوده است.

عضو هیئت علمی دانشگاه تهران یادآور شد: آنچه امیرالمومنین(ع) در نهج البلاغه از آن ایراد می گیرند، اجتهادهای من‌درآوردی و بدعت بوده و جریان اهل بیت(ع) بر اساس نص قرآن با توجه به سنت متبعه به اجتهاد می پردازد.

وی ادامه داد: در کشاکش جایگاه سنت و ارتباط سنت با قرآن کریم، روایتی در عیون اخبارالرضا وجود دارد که مهم ترین راهبرد برای حل تعارض ها است، طبق مفاد این روایت آنچه که در کشف روایت حجیت دارد، قرآن است.

حجت الاسلام مهدوی راد عنوان کرد: جریانی که بیان می کند که در کنار قرآن باید مفسر قابل اعتمادی وجود داشته باشد و این مفسر اهلبیت(ع) است، از قرآن آغاز می شود و از پیامبر(ص) تا تک تک معصومین ادامه پیدا می کند.

وی اضافه کرد: مخالفت و یا موافقت عامه و مقدار و موقعیت آن قابل بحث بوده و آیت الله العظمی سیستانی منظور از مخالفت را مخالفت با اندیشه های هیئت حاکمه می داند.

انتهای پیام  313/17