حجت الاسلام والمسلمین ملکا در گفتگو با خبرنگار مرکز خبر حوزه؛ با اشاره به تاریخچه‌ تأسیس مدرسه عالی دارالشفـاء، اظهارداشت:  این مدرسه در ابتدا به عنوان صحنی از صحن‌های حرم مطهر بعد از صحن عتیق فعلی به شمار می‌آمد که بعدها در قرن 10 هجری درمانگاهی با نام دارالشفاء حضرت معصومه‌(س) نیز در کنار این مدرسه احداث و نام مدرسه از همین نام درمانگاه اخذ گردید.

وی با بیان این مطلب که این مدرسه علاوه بر مکان برگزاری دروس حوزوی، محل عبور و مرور زائرین حرم مطهر حضرت فاطمه‌معصومه‌(س) نیز بود، افزود: مدرسه دارالشفاء پا به پای مدرسه فیضیه شاهد مبارزات و رویدادهای مختلف زمان طاغوت بوده و خاطرات تلخ و شیرین آن دوران را هنوز می توان به راحتی از جای جای این مدرسه و مدرسه فیضیه احساس کرد.

حجت الاسلام والمسلمین ملکا با اشاره به موقعیت مدرسه عالی دارالشفا پس از انقلاب، ابراز داشت: بعد از انقلاب این مدرسه با توجه به موقعیت خاصی که داشت بیشتر مورد توجه هیئت مدیره وقت حوزه علمیه قم قرار گرفت، گرچه مرکزیت کارهای اداری هنوزدر مدرسه فیضیه انجام می‌گرفت.

* تجدید بنای مدرسه

وی با اشاره به طرح توسعه مدرسه دارالشفاء، افزود: درسال 1361 یکی از بازاریان خیر شهر تهران بنام میرزا یوسف زمردیان از اصحاب شهید مطهری ، برای تجدید بنای مدرسه فیضیه به قم آمد  و با هیئت مدیره وقت حوزه جلسه ای را برگزار نمود که ما حصل آن، تصویب اجرای طرح توسعه مدرسه فیضیه با محوریت مدرسه عالی دارالشفا بود.

مسئول دفتر مقام ‌معظم رهبری در قم تصریح کرد: بعداز اجرایی کردن طرح توسعه ، بلافاصله برای خرید زمین‌های مدرسه که در زمان طاغوت مورد تصرف عده ای قرارگرفته واسنادی را جعل کرده بودند، اقدام شد که جمعاً این مدرسه با 5700 متر مربع مساحت و در  22000 مترمربع زیربنا در چهار طبقه احداث گردید.

حجت‌الاسلام والمسلمین ملکا ادامه داد: از مهمترین اقدامات نویی که در این مدرسه صورت گرفته، می‌توان به احداث  آشپزخانه ، تعدادی مدرس برای تحصیل طلاب ، ساختمان مستقل مرکز مدیریت حوزه و سالن آمفی تئاتر برای اولین بار در قم اشاره نمود.

مدیر مدرسه علمیه دارالشفاء افزود: این مدرسه هم‌اکنون با 240 حجره در چهار طبقه مورد استفاده اساتید، مسئولین حوزه و کارهای اداری طلاب و خوابگاهی می باشد.

حجت الاسلام والمسلمین ملکا با اشاره به برخی ابعاد شخصیتی مرحوم زمردیان، یادآور شد: مرحوم میرزا یوسف زمردیان فرد خیری بود که دوست نداشت تا وقتی زنده است کسی از فعالیت‌های  خدا پسندانه او آگاهی داشته باشند؛ چرا که کمال خود را در راه دین و قرآن و احداث مکانی برای ترویج و نشر علوم اهل‌بیت‌(ع) می‌دید.

وی خاطر نشان کرد: مرحوم زمردیان تعهد  و تقوای الهی را در کار های که انجام می‌داد به وضوح نشان داد و برای این‌که کارش ماندگار شود ، آیات الهی و احادیث دارای مفاهیم تعالی را در کنار حیاط مدرسه دارالشفا برای همیشه در مقابل دیدگان هزاران طالب علم قرارداد.

مدیر مدرسه علمیه فیضیه و دارالشفاء با اشاره به دیگر ویژگیهای این خیر، گفت: از جمله ویژگی های برجسته مرحوم زمردیان، کتمان کاری در کار خیر، اخلاص در گفتار و عمل و پرهیز از اسراف بود؛ به طوری که در  خصوص تجدید بنا و بازسازی مدرسه دارالشفاء حتی فرزندان و داماد های او  تا روزی که از دنیا رفت، از این کار اطلاع نداشتند.