"اللهمَّ وَفّر فیهِ حَظی مِن بَرَكاتِهِ وَ سَهّل سَبیلی فیهِ الی خَیراتِهِ وَلا تَحرمنی قَبُولَ حَسَناتِهِ یا هادیاً الی الحَقّ المُبین."
خدایا در این روز بهره مرا از برکاتش وافر گردان، و راهم را به سوي خيراتش سهل و آسان ساز و از حسنات مقبول آن مرا محروم مساز.ای راهنمای به سوي دين حق وحقيقت آشکار.
اصل «برکت» در عصر آخر، نشانه ای است از رحمت حق که بر خوان کرامت رمضانیان گسترده و بر لطف و عنایت حضرت یزدان، دلسپرده.
بهره بردن از خوان نورانی و معطر رمضان و توشه گرفتن از باران کرامت ماه ایمان، نیازمند برکت و توفیقی است که از جانب خداوند بر بندة مستحق نازل می گردد و او را رفیق راه می شود
از خدا خواهیم توفیق ادب
بی ادب محروم ماند از لطف رب
براستی «ادب» رمضان و آیین گردآمدن بر خوان پرکرامت آن چیست؟
روزة دل و دیده و زبان و شکم، که مراتب احیای روح ایمان و جان اعتقاد است به رمضان، از آبشخور همان رود راوی ادب سرچشمه می گیرد که سرمنشأ هر موفقیتی است.
ادب عبادت، ادب بندگی، ادب زندگی، ادب رفاقت، ادب فرزندی، ادب شاگردی و...
و رعایت حریم حرمت رمضان، موجب بسیاریِ بهره ما از برکت ماه رمضان می گردد و امید به رستگاری را افزون می کند.
رفتن در راه فلاح و صلاح، رهنمایی و دستگیری خدا را به همراه دارد که پیش از این گفته اند و درست گفته اند که؛
از تو حرکت، از خدا برکت...
سفر صد هزار کیلومتری هم با اولین قدم آغاز می شود!
بیا ره توشه برداریم
قدم در راه بی برگشت بگذاریم...
گام نهادن در مسیر ایمان و رستگاری، عنایت و هدایت و حمایت الهی را به دنبال دارد و چه زیبا و دل انگیزتر که این حرکت در ماه میهمانی خدا شکل بگیرد و قوام یابد و نتیجه دهد!
ای خدا بسیار كن حظ مرا
اندر این شهر شریف دل فرا
بهره بی حد و افزون از عدد
لطف بی اندازه بر من كن عطا
نیستم قانع الهی بر قلیل
اندر این مورد ز فضل كبریا
راه تحصیل فیوضات ای كریم
اندر این مه بهر من آسان نما...
