اللَّهُمَّ افْتَحْ لِي فِيهِ أَبْوَابَ الْجِنَانِ وَ أَغْلِقْ عَنِّي فِيهِ أَبْوَابَ النِّيرَانِ وَ وَفِّقْنِي فِيهِ لِتِلَاوَةِ الْقُرْآنِ يَا مُنْزِلَ السَّكِينَةِ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ‏.

خدایا بگشا برایم در آن درهاى بهشت و ببند برایم درهاى آتش دوزخ را و توفیقم ده در آن براى تلاوت قرآن اى نازل‌كننده آرامش در دلهاى مؤمنان.

گشودن بابهای بهشت و قفل نهادن بر دروازه های جهنم، جز از راه عمل انسان و نتیجه فکر و رفتار او، نه مقدور است و نه مقبول.

بهشت، همان نتیجه اعمال و تجسم رفتار آدمی است و جهنم همان تصویر و تصور زشتی و پلشتی که آبشخورش کردار نابکار انسان نسیان زده است.

هم آنچنان که فرمود «بهشت و جهنم در همین دنیا، نیکوکار و بدکار را دربرگرفته اند».

خداوند عزوجل در قرآن کريم می فرماید: “الم يعلموا انه من يحادد الله و رسوله فان له نارجهنم خالدا فيها”(آیه 63) آيا نمي دانند که هر کس با خداوند و رسولش دشمني نمايد آتش جهنم براي اوست که در آن جاودان خواهد ماند.

و این خلود و ماندگاری در آتش جهنم، نتیجه دوری از خدا و رسولش و در حقیقت نتیجة دوری انسان از خویشتن خویش است.

اما بی هیچ تردید و ترددی، یکی از بابهای گشودة بهشت در دنیا و در حیات طیبه انسان، قرائت قرآن و عمل بدان است.

سفارش به قرائت قرآن جایگاه و پایگاه بلندی در معارف والای دینی دارد چنانکه نورانیت خانه و نزول ملائکه به کاشانه، ترنم واژه های قدسی خدا و طیران فرشتگان رها، پرده در پرده، شکفتن نغمه های موسیقای آسمانی عشق را برای خواننده کلام حضرت رب، به ارمغان می آورد.

پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله فرمودند: “نوروا بيوتکم بتلاوه القرآن ولا تتخذوها قبورا کما فعلت اليهود و النصاري، صلوا في البيع والکنائس و عطلوا بيوتهم فان البيت اذا کثر فيه تلاوة القرآن کثر خيره و امتع اهله و اضاء لاهل السماء کما تصئي نجوم السماء لاهل الدنيا”(عدة الداعی ص 287)

“خانه هاي خود را به تلاوت قرآن روشن کنيد و آنها را گورستان نکنيد چنانچه يهود و نصارا کردند، در کليساها و عبادتگاههاي خود نماز کنند ولي خانه هاي خويش را معطل گذارده اند (و در آنها عبادتي انجام ندهند) زيرا که هر گاه در خانه بسيار تلاوت قرآن شود خير و برکتش زياد گردد” و اهل آن به وسعت رسند و آن خانه براي اهل آسمان درخشندگي دارد چنانچه ستارگان آسمان براي اهل زمين مي درخشند.

 و بهار قرآن ماه مبارک رمضان است هم آنچنانچه امام باقر عليه السلام فرمودند: “لکل شي ربيع و ربيع القرآن شهر رمضان” “هر چيزي بهاري دارد و بهار قرآن، ماه مبارک رمضان است”.

آری؛ گشودن بابهای بهشت و قفل نهادن بر دروازه های جهنم، جز از راه عمل انسان و نتیجه فکر و رفتار او، نه مقدور است و نه مقبول.

و چه عملی زیباتر و درخشنده تر از قرائت قرآن و عمل بدان و چه موقفی والاتر از رمضان و بهار قرآن.