اللَّهُمَّ اغْسِلْنِي فِيهِ مِنَ الذُّنُوبِ وَ طَهِّرْنِي فِيهِ مِنَ الْعُيُوبِ وَ امْتَحِنْ قَلْبِي فِيهِ بِتَقْوَى الْقُلُوبِ يَا مُقِيلَ عَثَرَاتِ الْمُذْنِبِينَ.
خدایا بشوى مرا در این ماه از گناه و پاكم نما در آن از عیب‌ها وآزمایش كن دلم را در آن به پرهیزكارى دل‌ها اى چشم پوش لغزش‌هاى گناهكاران.
ماه رمضان، ماه رستگاری است. ماه سوختن و ساختن؛ سوختن گناهان و ساختن انسان.
ماه برائت از شیطان و جلوه نمایی ایمان. ماه خدا، ماه دعا، ماه صبر و ماه رضا.
ماه شستشوی جسم و جان آدمی به آب زلال و مصفای روزه. ماه بندگی و از خود گذشتگی، ماه شرافت و امیدواری، ماه تمرین عبودیت و شکیبایی.
خسرو ماههای سال، برکت روزهای عمر و...و ماه عشق بازی با حضرت معشوق.
خداوند آنسان که در آیات قران کریم و روایات حضرات معصومین آمده است “ان الله يغفرالذنوب جميعا” “به درستي که خداوند تمامي گناهان را مي آمرزد” مگر یک گناه و آن هم شرک ورزيدن به ذات اقدس اوست “ان الله لايغفر ان یشرک به...” “به درستي که خداوند کسي را که براي او شريک قايل شود، نمي آمرزد”، وقتی در دعای روز بیست و سوم ماه رمضان تعبیر“اللهم اغسلني” “خدايا مرا شستشو ده” می آید، حکایتگر چیست و چرا و چگونه؟
آب که تطهیرکننده و پاک گرداننده تمام پليديهاست به طوري که آب هر کثافت و پليدي را در هر مکاني که باشد از بين مي برد و پاکيزگي و نظافت را بر جاي مي گذارد به طوري که اثري از آن کثافت نخواهد ماند که آنگاه است که مي گوييم مکان مورد نظر ما شستشو شده و پاک گرديده است و دليل اينکه از خداوند خواستاريم که “اللهم اغسلني فيه من الذنوب” ما را از گناهان شستشو داده و پاک گرداند به خاطر اين است که ديگر اثري از گناه در جسم و روح ما وجود نداشته باشد تا اينکه کثافات و پليديهاي گناه مانعي براي رسيدن به قرب الي الله نشوند و تعبیر غسل دادن که در این دعای شریف آمده کنایه از پاک گردیدن و صفا یافتن روح و جان به آیین مستان راه حق و گروندگان منش و روش رستگاری در ماه خداباوری و خدایاوری است.
و «تقوا»ی الهی که به فرموده علی (ع) «رئیس اخلاق» است، محک و ملاک و معیار این پاکی است؛ چنانچه خداوند عزوجل در قرآن مي فرمايد: “والذين اتقوا فوقهم يوم القيامه...” “مقام تقوا پيشه گان در روز قيامت بسي برتر و والاتر از کافران است” و آنان نزد پروردگار خويش داراي رتبه و مقامي والا هستند که خداوند به آنان وعده فرموده است که: “للذين اتقوا عند ربهم جنات تجري من تحتها الانهار خالدين فيها و ازواج مطهره و رضوان من الله و الله بصير بالعباد” “کساني که تقوا پيشه اند نزد خداوند باغهاي بهشتي است که بر زير آن نهرها جاريست و در آن جاويد هستند و زنان پاکيزه و آراسته اي و (از همه بهتر) خشنودي خداوند (براي آنان مي باشد) و خداوند به حال بندگان بيناست” .
وقتی در دریای مصفای رمضان، مشام جان را به عطر ایمان آمیختیم و با غرقه گی در خوان پرکرامت حضرت رب، قدح پیاپی از ساغر مستیِ هستی فزای بندگی برگرفتیم، جان و دلمان به نور هدایت منور می گردد و از ناپاکی و رذالت شستشو می شود پس آنگاه موقف امتحان به محک تقوا فرا می رسد و دل به دلدار...
رمضان رو به پایان است و فرصت جرعه گرفتن از شراب طهور آن، اندک!
خود را دریابیم و رمضان را!
انتهای پیام 12/313
