سرویس علمی و فرهنگی خبرگزاری حوزه: شخصیت بزرگوار و ارزنده اسلامی ابو جعفر محمد بن محمد رازی معروف به قطب الدين رازی که از اقطاب علم و دانش و خرد و آگاهی و از متبحرین علوم اسلامی و معارف دینی در قرن هشتم هجری است بی هیچ شک و تردیدی از سرآمدان علوم اسلامی و منشأ خیر و برکت در حوزه تحصیل و تدریس آیین و دین مبین چه در حیطه شاگردپروری و چه در ساحت تهجد و تهذیب است که نامش بر بلندای علم و معرفت اسلامی در میادین مختلف علم و خرد از فقه و حکمت گرفته تا کلام و منطق و اخلاق می درخشد.

قطب الدين در فقه اسلامی و ادبيات عرب مهارت و تبحری بس سترگ و شگرف داشت. او در حکمت و کلام و منطق اسلام از سرآمدان روزگار خود بود.

قطب الدین رازی اصالتا اهل ورامين و شهر ری بود و نسبش به ابن بابويه قمی می رسد.

پس از سالها تدریس و جهاد علمی در ایران بار هجرت بست و به حله شتافت و نزد علامه حلی به تحصیل و طلبگی و ممارست در عرصه علم و ایمان مبادرت ورزید و توانست از خرمن علم و اندیشه و اخلاق آن مرد بزرگ، خوشه هایی بس متبرک برچیند و بار خود را در محضر شریف او بربندد.

از جمله شاگردان قطب لدین رازی می توان به شيخ محمد مکی معروف به شهيد اول، شريف جرجانی و سعد الدين تفتازانی و دیگرانی از اجله علم و خرد اشاره کرد که  از محضر قطب الدین رازی بهره های علمی و معنوی بسیار بردند.

جمله ای به نقل از جناب قاضی شهيد در کتاب مجالس هست که به خوبی به معرفی و پرداخت شخصیت علمی و ارزش آثار و نوشته های ایشان کمک می کند که می گوید: «خورشيد فضيلتش از مطلع شرح مطالع طالع و محکمات حکمتش از افق کتاب محکمات ساطع است».

قطب الدين رازی آثاری در علوم عقلی و نقلی همچون  شرح اشارات، شرح شمسيه یا لوامع الاسرار در شرح انوار علامه، محکمات (محاکمات) در شرح قواعد علامه، مفتاح، بحر الاصداف، و تحفة الاشراف را در حوزه فقه و حکمت را نزد علاقمندان و مشتاقان علم و معرفت و خاصه طلاب علوم دینی به ودیعت نهاده است.

مرحوم قطب‌ رازی در سنه 776 پس از عمری مجاهدت علمی و نقش آفرینی ایمانی و اندوختن خوشه هایی از خرمن معرفت و تحقیق و پژوهش و برجای نهادن میراثی گرانبها از سیره علمی و مکتوبات اندیشگی اش به دیار باقی شتافت و در شهر دمشق به خاک سپرده شد.

روحش شاد و راهش پاینده و پر رهرو باد!