به گزارش خبرگزاری حوزه، متن پیام این مرجع تقلید به نخستین همایش امامزادگان استان قم که امروز 23 آذرماه، توسط حجت‌الاسلام والمسلمین شوذب شیری، مدیر کل اوقاف و امور خیریه استان قرائت شد، بدین شرح است:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ*رِجَالٌ لَّا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَيْعٌ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِيتَاء الزَّكَاةِ يَخَافُونَ يَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ*(1)
«در خانههايى كه خداوند اذن فرموده دیوارهای آن را بالا برند تا از دستبرد شیاطین و هوسبازان در امان باشد-خانه‌‌هایی که نام خدا در آنها برده می‌شود و صبح و شام در آنها او را تسبیح می‌‌گویند مردانی این کار را انجام می‌دهند که هیچ تجارت و داد و ستدی آنها را از یاد خدا و به پا داشتن نماز و دادن زکات غافل نمی‌کند»
تجلیل از انبیا و اولیا و امامان معصوم و فرزندان پاک و فداکار آنان، یک وظیفه دینی است مثلاً هر نوع تجلیل او تکریم از شخص پیامبرخاتم(ص) در حال حیات و بعد از ارتحال، مظهر محبت و دوستی و مهر به آن بزرگوار است که خود، فریضه‌ای است که در قرآن مجید از آن یاد شده است(2).
تجلیل از فرزندان او، تجسم بخشیدن به آیه مودّت است که به ظاهر مزد رسالت می‌باشد چنانکه می‌فرماید:
قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى (3)
بگو از شما مزد و پاداشی نمی‌طلبم جز مهر ورزیدن به نزدیکان و بستگان خود.
احترام از فرزندان امامان و ذریه حضرت زهرا سلام الله علیهم نیز از مصادیق «مودت فی القربی» به حساب می‌آید. و در حدیثی وارد شد که «یحفظ الرجل فی ولده» احترام هر انسانی پس از وفات در فرزند آنان تجلی می‌کند.
آیه‌ای که در آغاز سخن تلاوت کردیم، به مسلمانان دستور می‌دهد که در ترفیع بیوتی که در آنجا صبحگاهان و شامگاهان خدا تنزیه می‌شود، ولی باید دقت کرد که مقصود از این ترفیع چیست. اگر مقصود ترفیع ظاهری باشد، باید خانه‌های آنها را آباد کنیم و اگر ترفیع معنوی باشد، باید در نظافتت آنجاها بکوشیم.
حرم عسکریین، خانه‌های آن دو امام بلکه سه امام بزرگوار بوده که در آنجا خدا را عبادت می کردند و بر همه مسلمانان، لازم بود که در حفظ این بیوت بکوشند، ولی متاسفانه دست عداوت، از آستین برخی ناصبی‌ها درآمد و آن خانه الهی را ویران کرد، اما خوشبختانه این ویرانی به آبادی بهتر و زیباتر منتهی گشت.
رفتار خصمانه اموی ها و عباسی‌ها با عترت طاهره و ذراری آنان لکه ننگینی است بر پیشانی دوران زمامداری آنها، آنان به نام اسلام و به پیروی از رسالت پیامبر(ص) بر مردم حکومت کردند، اما فرزندان پیامبر (ص)، از شر آنان در امان نبوده و برای حفظ جان خود، به سرزمین‌های دور پناهنده می‌شدند که بخشی از آنها در مصر و عراق و بخشی معظمی نیز در ایران است. تنها در استان قم-متجاوز از 130 ذریه عترت طاهره در این شهر به صورت ناشناخته زیسته‌‌اند و ندای حق را لبیک گفته‌اند و متجاوز از 90 بقعه داریم که نشانه‌ای از وجود آنهاست. حفظ این بقاع با اصول اسلامی، یکی از اعمال قربی است وجود این انسان‌‌های غریب و وابسته به پیامبر در این نقاط، علاوه بر این که از تاریخ سیاه این دو گروه حکایت می‌کند، خود مایه توجه مردم به خاندان رسالت است و ساکنان سرزمین این بقاع که آخر هفته‌ها به زیارت آنها می‌روند، نوعی تحول روحی در آنان پدید می‌آید.
در پایان حدیثی را که پیرامون آیه یاد شده در آغاز بحث وارد شده به سمع دوستان و حاضران می‌رسانیم:
سیوطی در «الدر المنثور» می‌نویسد: پیامبر گرامی (ص) در مسجد بود، این آیه بر پیامبر نازل گشت، یک نفر از یاران پیامبر از او پرسید:
یا رسول‌الله مقصود از این بیوت چیست؟ پیامبر(ص) فرمودند: خانه‌های پیامبران.
در این هنگام ابوبکر اشاره به خانه زهرا و علی(ع) کرد و گفت: آیا این خانه هم از همین بیوتی است که باید در ترفیع آنها کوشید؟!
پیامبر (ص) فرمود:«نعم من افاضلها»،«آری از بهترین آنهاست».
سلام و درود بر پیامبر خاتم و خاندان پاک و معصوم آن حضرت و ذریه‌های زهرای مرضیه سلام الله علیهم اجمعین.
قم - جعفر سبحانی
منابع:
1- سوره نور آیات 36و 37
2- سوره نور آیه 24
3- سوره شوری آیه 23
