به گزارش خبرگزاری حوزه سروده این مرجع تقلید بدین شرح است.

«معدن حِلم»

آن كه  حــريمش حَرَم كبــريا است * خاك درش كعبــه اهـــل وفا است

آن كـه سراپا همه لطف است و  مهر * وآن كه دلــش منبـع فيض خدا است

شخــص شـــرف گـــوهر بحر كَرَم * وآن كــه رُخـش آينـه حـق‌نما است

 

اُسوه حلــم  است و مُـدارا و  صــبر * مظهر بخشايش و  صلح و صــفا است

 

عيـن كــــمالات و خـــصال نــكو * معـــدن ايثـار و گذشت و حيا است

 

آن‌ــكه پس از شــاه ولايــت عـــلى * مقصـــد و مقصــود ز دو انـمّا است

 

آيــــه تطهيـــر و فــمن حاجّــك * ســـوره‌اى از منقبتــش هل اتى است

 

عالـــم تفسيــر و بطـــون  كتـــاب * گـــواه آن كـــريمه قــل كفى است

 

عــارف اســـماء و صـــفات خــدا * وارث عـــلم نبــى مصطــــفى است

 

واقــف اســرار حـــدوث و قـــدم * ماحــصل خــلقت ارض و سما است

 

همــچو مسيحــا سُخنش  روح بخش * گُمشـدگان را سـوى حق رهنما است

 

در كــف امــرش همه كون و مكان * تابــع فرمــان جنابــش قضـــا است

 

ز ابر عطــايش همــگان  بهـــره‌مند * غــم زدگـان را كرمش  غم زدا است

 

همــچو نبــى صــاحب  صفح جميل * مُلتــزم عهـــد الست و بــــلى است

 

هر كــه شد از معـــرفتش بى نصيب * هر عمــل آرد هدر است و هبا است

 

شبــه نبــى شبــل علــى شيــر حـق * زاده نيــك اختــر خيـرالنساء است

 

مرقــد پاكــش كــه كنـون در  بقيع * مُنهـــدم از ظُــلم گروهـى دغا است

 

مطلــع انـــوار و مطــاف  ملـــك * قبــله آمــال همــه اصفيـــــا است

 

صاحب اين وصف و علامات كيست؟ * كاين همه‌اش قدر و مقام و بهـا است

 

سبــط مهيـــن حافظ شـــرع مبـين * سيّـد خــوبان حــسن مجــتبى است

 

گــرچــه بــه تعظيــم مقـام حسين * هر چــه بــگويند بــجا و روا است

 

ديــن ز فــداكارى او زنــــده است * پيشــرو و سيّــد اهــل ابـــــا است

 

حلــم حســن نيــز در احيــاى  دين * نقــش عظيمش  نه كم از كربلا است

 

موقــف او مــوقف جــانكاه بـــود * صبـــر در آن تلـخ‌تر از هر بلا است

 

زخــم زبــان، تيـــر ملامت ز خلق * سخت‌تر از تيغ و سنـان  عــدى است

 

ديـــد كــه احوال  ديگر گونه است * عصر نــه عصر عــلى مــرتضى است

 

مالــك اشتــر شـد و عمّـــار رفت * ديـــن خــدا مسخــره اشقيــا است

 

غيـــر تنـــى چنـد  ز اصحاب صدق * كــه شيوه‌شان ثبات عهد  و وفا است

 

بقيــه پيمــان شــكن و ديـن فروش * خيانــت و نفاقشـــان برمـــلا است

 

منحــرف از حـق شده خرد و  كلان * قلــوبشان  اسيـــر جـاه و هـوا است

 

حـــيله و جوّسـازى و مكر و فريب * سيــاست زاده هنـــد دغـــــا است

 

راه دگـــــر بايــــد و برنامــــه‌اى * دست به پيـــكار زدن نابجـــا است

 

در آن شرايـــط و چنـــان جوّ  حادّ * كه عقــل، مغلوب هوس‌هاى ما است

 

عــزم رســـل بايد و صبـــر بزرگ * تا بتـــوان كـــرد چنانچه سزا است

 

گـــروه ظاهــرنـــگر تنـــــــدرو * كـه كارشان زعقل و بينش جدا است

 

فتنـــه‌گر و كــــج‌نظر و بــــى‌ادب * شعــارشان نعره و بانگ و صدا است

 

فضـــول و بــى‌مايه و مغرور و دون * كــه هــر چه گويند همه ادعا است

 

بـــى‌خبـــر از مــآل كـــار امـــام * كه خير دين است و رضاى خدا است

 

زخـــم زبان‌ها بـــه جنابــش  زدند * كه راه تو  نيست صواب و خطا است

 

ليـــك نيفتـــاد به عـــزمش خـلل * مــرد خــدا را به خـــدا اتكا است

 

آن‌ــكه خــدا را نفروشـــد به خـلق * چه بيمش از سرزنش ماسـوا اســـت

 

خــلاف آراء عــوام آن كــه كــرد * شجـــاعتش شجـــاعت انبيـــا است

 

گـــزينش مــــوضع حـــــسّاس او * گـــزينش رنـــج و غـم و ابتلا است

 

اى مـه بــرج شـــرف و مجــد دين * اى كــه  بــه تو عالم امكان بپا است

 

قــدوه ابـــرار و جمـــال وجـــود * پـرتوى  از نور تو شمس الضحى است

 

كـــار تـــو و راه تــــو اســلام را * بـــدون شـــك مايه عزّ و بقا است

 

روى شــما مصحـــف انـــوار  حـق * بـــوى شما قوت دل و جان فزا است

 

در گــه تــوصيف و ثنــــاى شــما * منطـــق و انديشـــه مـا  نارسا است

 

فـــارغم از فكـــر بهشـت و جحيم * تا كـــه مكــانم سر كـوى شما است

 

اى كــرم و لـــطف و عطايـت عميم * خــاك درت چشــم مرا توتيا است

 

«لطفى صافى» است كمينـــه غـــلام *هر آن كــسى را كه ز اهل ولا است

 «شرح اشتياق»

 

الا بــــاد صبــــا اي پيك عشّـــاق * پيــــامي بـــر از ايـن مهجور مشتاق

 

به ســــوي خطّه قـــــدس خراسان  * به طــــور پـــور موسي قطب امكان

 

به ســـــوي مقصد پاكــان و خاصان ‌* به ســـــوي قبلــه اربــــاب عرفان

 

به ســـــوي كعبه اصحــاب حاجات * به دار معجــــزات و خـــرق عـادات

 

مــكـان عـــلـم و توحيـد و فضيلت * مــقـرّ پيـــــكـر پــــاك حقيـــقت

 

به درگـــــاه رضـــا سبـــط پيمـبر * غيــــاث خلـق عــالم، غـــوث اكـبر

 

رواقـــــش رشك فردوس برين است * هــــوايش مشــك بيز و عنبرين است

 

رضـــا شاهنــــشه ملــــك فضايل * ستــــوده سيـــرت و نيكـــو خصايل

 

جهــان مكـــرمت، مصبــــاح بينش * سپهــــر مـــرحمت، دريـــاي دانـش

 

امــام مشـرق و مــــغرب، شـه دين * مكــــان عزّت و اجــــلال و تمكــين

 

فـــروزان مهــــــر پُــر نور ولايت * درخشـــــان درّ دريــــاي امـامـــت

 

جمـــــال الله و وجــه‌ الله اعظــــم * ولــــــــي الله و ســــرّ الله اقـــــوم

 

ســلامم را نمـــا تقديــــم كــويش * مشــام جــــان معطّـــر كـن ز بويش

 

بگو  «لطفي»  غمين  و  دل‌ فگار  است * جـدا از روضه‌ات محـــزون و زار است

 

ز هــجــرم آن چنــان اندر تب و تاب * كه ماهي آن چـــنان در خـارج از آب

 

الا اي مـــظهـــر الطــــاف بـــاري * ز درگـــاه تو خواهـــم رستگـــاري

 

خجــــسته درگــهت باب نجات است * و ز آن خلق جهان را بس صلات است

 

خـــــوشا حـــال نكـــوي خادمانش * خوشـــا حـــال حضـــور زائرانش

 

خوشــــا آنـــان كه آنجـا در نمازنـد * خوشـــا آنـــان كه در راز و نيـازنـد

 

الا اي معــــدن لطــــف و عنايـات * الا اي مــــركـــز جـــود و كـرامـات

 

از ايـــن بـار غم و اين نار هجـــران * خلاصـــي ده مـــــرا اي رُكــن ايمان

 

قبــــــولـم كن كه ســر تا پا خطايم * گـــداي كـــوي احــســـان شمـايـم