خبرگزاری حوزه/ سالروز بزرگداشت بهاءالدین محمد بن حسین عاملی معروف به شیخ بهائی سالروز یادآوریِ بزرگی و عظمت و شوکت انسان در مقام خلیفةاللهی است.
کسی که در علوم و فنون بسیاری سرآمد بود و آثاری از خود برجای گذارد که انسان را به حیرت وامی دارد و از مجد و عظمت او رشک در دل و شگفتی در ذهن و تحسین و ستایش بر زبان او جاری می سازد.
شیخ بهایی کیست؟
کسی که در فلسفه، منطق، هیئت، ریاضیات، سیاست، حدیث، اخلاق، نجوم، عرفان، فقه، مهندسی و هنر و فیزیک تحصیل و پژوهش کرد و به قله رسید.
آری حتی در بیان و بنان هم سخت و حیرت آور و افسانه وار و اسطوره وش به نظر می رسد و جای این سوال در ذهن انسان مدرن جامعه پیشرفته امروزی شکل می گیرد که چطور ممکن است کسی در آن روزگار با آن همه خلأهای امکاناتی نسبت به امروز، بتواند در این همه رشته و قالب علمی، به چنان مقام رفیعی نائل آید و نام خود را در این همه عرصه خطیر و سهمگین و پرد امنه برای همیشة تاریخ ثبت و ضبط نماید؟
باری؛ در ۸ اسفند 925 خورشیدی در بعلبک، کودکی به دنیا قدم نهاد که بعدها عنوان دانشمند نامدار قرن دهم و یازدهم هجری از برایش کوچک و حقیر می نمود.
کسی که در دانش‌های گوناگون ممارستی کمنظیر در تحصیل و تحقیق و تألیف و تصنیف پیمود و این همه را در پهنه روح عارفانه و طبع شاعرانه و حس موسیقایی و شور و شعور معقول خویش به زانو درآورد.
دوران کودکی را در جبل عامل، از نواحی شام، در روستایی به نام «جبع» گذراند. خاندان او از خانواده‌های معروف جبل عامل در سده‌های دهم و یازدهم هجری قمری بوده‌اند و پدرش از شاگردان برجسته شهید ثانی.
شیخ بهایی فقه و اصول، تفسیر، حدیث و ادبیات عرب را در محضر پدرش شیخ عزالدین حسین عاملی فراگفت. منطق و کلام و معانی و بیان و ادبیات عرب را نزد نجم ابن شهاب، معروف به ملاعبدالله بهابادی، ریاضی، کلام و فلسفه را از افضل قاینی آموخت. طب را از حکیم عماد الدین محمود فراگرفت و نیز در محضر اساتید و برجستگان معرفت و حکمت نیز به تلمذ و کسب فیض پرداخت و انبان فکر و ذکرش را از خرمن دانش پرفروغ و پربار ساخت.
از جمله شاگردان ایشان نیز می توان به فیض کاشانی، حیدر حسینی طباطبایی نائینی، ملامحمدتقی مجلسی، معروف به مجلسی اول، ملاصدرا و دیگر اجله علم و خرد همروزگار این عالم بزرگ اسلام نام برد که در محضر درس او کسب معرفت کرده اند.
شیخ بهایی در علوم و زمینه های فکری و معرفتی و حکمی بسیاری دانش آموخت و قلم رنجه کرد و تألیف و تصنیفی ماندگار برجای گذارد و از آن جمله در اخبار و احادیث، تفسیر، اصول فقه و ریاضیات و... .
تألیفات شیخ بهایی را عده ای 95 و گروهی نیز تا 210 جلد کتاب برشمرده اند که در حوزه های مختلف و زمینه های علمی متنوع به رشته تحریر درآمده است.
از جمله مهم ترین کتابهای ایشان می توان به جامع عباسی اشاره کرد که شاخص‌ترین اثر شیخ است درفقه و به زبان فارسی که مبتکرانه و خلاقانه نظرها را به سوی خود معطوف کرده و بسیاری از علما از آن به عنوان دوره فقه فارسی غیر استدلالی که به صورت رساله عملیه نوشته شده نام می برند.
اما نکته ای که به مناسبت سالروز بزرگداشت شیخ بهایی مورد توجه و تنبه است. این شخصیت ذوابعاد متنوع و متکثر علم و فضل و دانش و تجربه شیخ بهایی به عنوان یک عالم دینی است که از او انسانی منشور مانند ساخته که با تابش نور علم و کمال از هر سوی وجودش می توان تصویری و عظمتی و زیبایی خاص و بدیعی دید.
این سنت علمای سلف ما بوده است که تلاش می کردند در ابعاد مختلف و وجوه متنوعی به علم و دانش روی آورند و مأمن و ملجأ مردمان عصر خویش و حلال مشکلات و نیازهای متنوع آنها باشند.
مثلا یک عالم دینی هم معماری می دانست و هم طبابت و هم هندسه.
پس می توانست از منظر دین و از پایگاه آئین، حلال مشکل و رافع درد مردمان روزگار و سامان خویش باشد و همین امر هم باعث هرچه بیشتر و عمیق تر شدن ارتباط و علقه و عاطفه مردمان نسبت به عالمان دینی شان می شد.
باری؛ سالروز بزرگداشت شیخ بهائی سالروز یادآوریِ بزرگی و عظمت و شوکت انسان در مقام خلیفه اللهی است.
کسی که در علوم و فنون بسیاری سرآمد بود و آثاری از خود برجای گذارد که انسان را به حیرت وامی دارد و از مجد و عظمت او رشک در دل و شگفتی در ذهن و تحسین و ستایش بر زبان او جاری می سازد.
گرامی باد یاد و نام او که برای همیشه تاریخ به ما درس وفاداری و ایمان و تلاش و مجاهدت می دهد!
