خبرگزاری حوزه/ چهارم شعبان المعظم برابر است با سالروز میلاد نورانی و باسعادت و پرمیمنت حضرت ابوفضائل عباس بن علی(ع).
ساحت قدسی حضرت ابوفضائل, عباس (ع) ساحت دلدادگی و عشق است و اهل نظر می دانند که کار دل با یاری عقل و زمینه عشق با سودای جان آگاه و خرد برتر کامیاب می شود.
عباس اگر به مقام قرب حسین رسید و در دریای عشقش غوطه زد بی شک در سالهای درس آموزی در مکتب خرد و وفا و ایمان، شاگردی ممتاز و فراگیرنده تام و تمام آموزه های عرفانی مکتب عشق بوده است.
که چنین مقامی را بی تلاش و ممارستی آنچنان که عباس پیمود نه به او که به هیچ بنی بشری ارزانی نمی دارند.
اینکه حضرت عباس توانست در میان خیل یاران عاشورایی حسین بن علی علیه السلام به چنان جایگاه و پایگاهی نائل آید که محل رجوع و پناه همه اهل حرم و یاران گردد نتیجه استعانت او از ساحت عبودیت حضرت حق و میزان پاکبازی او در راه وصال عشق حقیقی اش بود که جلوه تام و تمام آنرا در وجود نازنین مولا و مقتدایش حسین به چشم سر و دل دیده بود.
میلاد حضرت عباس را روز جانباز نامیده اند و چه مقارنت و مصادفت پاک آئینی که نام جانبازی با معنای عباس درهم آمیزد و نشانه های روشن حرکت و جهاد در عرصه گیتی هویدا گردد.
عباس را علمدار و سپه دار سپاه مظلوم حسین نامیده اند و این مقام و منزلتی است که رشک بهشتیان و غبطه فرشتگان را فراهم آورده و نماد و نموداری از عظمت جایگاه و قرب منزلت عباس را یادآور می شود.
تردیدی نیست که مهم ترین درس آموزی در مکتب والای عباس ولایت پذیری و جانبازی در راه اوست.
نه امان نامه جورآوران و تاریک اندیشان در خاطر خطیر و دل نورانی عباس جایی دارد و نه نسبت و نسب با جنگاوران به ظاهر غالب برایش به پشیزی می ارزد که او دل در گرو مقتدایی دیگر و جان در جهان نورانی دیگری دارد.
بهشت نام و یاد حسین و نور مستنیر حضور و هم نفسی او که آسمان آبی و زیبا و بلندمرتبه پرواز عباس است با دو بال ولایت و وفا.
آری؛ در روز جزا برای عباس در بهشت برین مقام و منزلتی است که رشک فرشتگان و بهشتیان را برمی آرود و عباس این نماد وفا و اسطوره پایمردی و نشانه صفا و تندیس ولایت مداری در آن آوردگاه، جولانگهی دارد برای پرواز در آسمان وصال به مقام رضای الهی که از کشاکش عاشورا و در قیامت کربلا معنا یافت و او را در زیر چتر عنایت حق آراست چه؛ هر که در این بزم مقرب تر است جام بلا بیشترش می دهند.
آری؛ ساحت قدسی حضرت ابوفضائل عباس (ع) ساحت دلدادگی و عشق است و اهل نظر می دانند که کار دل با یاری عقل و زمینه عشق با سودای جان آگاه و خرد برتر کامیاب می شود.
عباس اگر به مقام قرب حسین رسید و در دریای عشقش غوطه زد بی شک در سالهای درس اموزی در مکتب خرد و وفا و ایمان، شاگردی ممتاز و فراگیرنده تام و تمام آموزه های عرفانی مکتب عشق بوده است.
میلاد مسعود و مبارک ابوفضائل عباس بن علی بر همه محبان حضرتش و شیعیان مقتدایش و بر همه عاشقان و جامه پوشان لباس ایمان و وفا و رستگاری و ولایت پذیران عرصه دینداری مبارک و تهنیت باد!
