خبرگزاری حوزه/ یکی از نامهای ماندگار و جلوههای پایدار حیات طیبه روحانیت شیعه را میتوان در قامت رادمرد عرصه فقه و عرفان، ميرزا حبيبالله مجتهد خراساني به مشاهده نشست.
عالم بزرگواری که از بزرگترين علماي خراسان، در قرن گذشته بوده و جمع زوایای علمی و عملی، از فقه تا فلسفه، عرفان و ادب در وجود ایشان جمع گشته که از وی شخصیتی جامع الاطراف، برای عالم علم و دین به یادگار مانده است.
ميرزا حبيبالله، فرزند ميرزا هاشم، نوه ميرزا هدايت الله مجتهد و نبيره ميرزا مهدي خراساني است؛ این سلسله جلیله، گویای عقبه روحانی و نیای عالم خیز و پرورش ایشان در مهد دین و ایمان و طلبگی میباشد.
ایشان در شامگاه يكشنبه 9 جمادي الاولي سال 1266 ه.ق به دنيا آمد كه دقیقا مطابق گشت با اتفاقات دردناک مشهد و فتنه حسنخان سالار و محمدخان بيگلربيگي، در این شهر مقدس.
ميرزا حبيبالله نورانی و عالم آینده ساز روحانی، در اوان کودکی، در سال 1269 ه . ق پدر را از دست داد و مادر او "حاجيه آغابزرگ" سرپرستیش را به دست گرفت.
اما حتی با این وقایع و نشستن گرد یتیمی بر چهرهاش، ميرزا هرگز از تحصيل دانش دور نگشت و پس از طی مراحل تحصیلی در رشتههای ادب، فقه و اصول، برای کسب فیوضات بیشتر و طی مدارج عالی تر تحصیلی، عازم نجف شد.
شهرهاي كاظمين و بغداد و علمای این بلاد در عرصههای فقه و ادب همصحبتها و همنشینهای ارزشمند این مرد ربانی شدند، آموختن زبان فرانسه و بهره گیری از آموزه هاي عرفاني ميرزا مهدي گيلاني، متخلص به "خديو"، تجربیات دیگری بود که در ادامه این راه رخ داد.
تاریخ، گویای روزگار مهم و نقطه عطف خطیری در زندگی ميرزا حبيب الله مجتهد خراساني است. آنگاه که ميرزاي خديو، به پيشنهاد ميرزا حبيب، همراه ميرزا زين العابدين و ملاغلامحسين شيخ الاسلام به مشهد آمدند و در مشهد عدهاي به آنها ملحق شدند و در سراچه بيروني منزل ميرزا هدايت الله، پدربزرگ حاج ميرزا حبيب، سكونت اختيار كرده و كتابخانه اي تشكيل دادند.
این بزرگواران آنچنان که در تاریخ آمده است، تالاري براي نشيمن و خلوتگاهي براي عبادت، آماده ساختند و انجمني را سامان دادند و طي زمان كوتاهي حاج عباسعلي فاضل و ميرزا محمود قدسي نيز به مجموعه آنها پيوستند و تلاشهاي علمي و عملي اصحاب سراچه در شهر مشهد بازتابي گسترده يافت.
پس از آن ميرزا حبيب الله مجتهد خراساني، به سامرا، نزد میرزای شیرازی رفت، که در مدت اقامت ایشان در سامرا، وی دو رساله "تعادل و تراجيح" و "لباس مشكوك" را از تقريرات میرزای شیرازی گرد آورد.
ميرزا حبيب الله مجتهد خراساني سال 1299 ه.ق به مشهد بازگشت و تا سال 1316 به امور فرهنگی و احیای ارزشهای دینی و فعالیتهای مختلف علمی پرداخت.
تاریخ گفته است، ميرزا حبيب در سال 1316 ه.ق با سيد ابوالقاسم درگزي عارف معروف آشنا شد و چنان تحت تأثير او قرار گرفت كه يكباره دست از رياست ديني كشيد و خلوت نشين شد.
در نهایت، این عالم روحانی، پس از عمری مجاهدت علمی و تلاش معنوی و جد و جهد عرفانی، در عصر روز 27 شعبان 1327 ه.ق در بحرآباد خراسان درگذشت و پيكر مطهرش در حرم مطهر امام رضا (ع)، بالاي صفه شاه طهماسب، به خاك سپرده شد.