خبرگزاری حوزه/ امروز دوشنبه ششم رمضان المبارک، برابر است با سالروز رحلت ابویعلی حمزه بن عبدالعزیز، مشهور به سلار دیلمی و محمد بن حسن شریف جعفری که هر دوی این بزرگواران از علمای سلف و از یادگاران مکتب عرفان و هدف و نام آوران وادی علم و شرف بوده اند.
نام این عالمان بزرگوار گرچه شاید برای امروزیان کمتر آشنا باشد و ذهن و دلشان با اسم مبارک و دلشان به چگونگی حیات طیبه شان کمتر مواجه شده باشد اما بی تردید چراغ روشن و ستاره درخشان این مردان عرصه جهاد علمی و تلاش مخلصانه فکری در هماره تاریخ اسلام و شیعه خواهد درخشید و برای سالکان این راه نورانی پرتوافکنی خواهد نمود.
ابویعلی حمزة بن عبدالعزیز، مشهور به سلار دیلمی که از فقیهان و عالمان برجسته دینی در قرن پنجم قمری بوده است.
این عالم برجسته و فقیه متأله بعد از عصر غیبت از بزرگان و مشایخ و از نام آورترین و پیشروترین علمای روحانی مکتب تشیع و امامیه بوده است.
مشایخ و قدمای امامیه، ده نفر بوده و بجاست در این مجال ذکری از آن بزرگواران به میان آوریم و یادکردی داشته باشیم از آن رادمردان عرصه معرفت و حقانیت؛ بزرگانی نظیر صدوقان (علی بن بابویه قمی و فرزندش صدوق)، شیخان (شیخ مفید و شیخ طوسی)، سیدان (سید مرتضی علم الهدی و برادرش، سید رضی)، ابن ابی عقیل، ابوالصلاح حلبی، ابن ادریس حلی و ابویعلی سلار حمزه بن عبدالعزیز دیلمی.
*شاگردان
از جمله شاگردان این عالم برجسته و فقیه نامی شیعه می توان به
۱. شیخ ابوعلی طوسی.
۲. منتجب الدین ابن بابویه.
۳. حسن بن حسین بن بابویه.
۴. ابوالکرم مبارک بن فاخر نحوی.
۵. ابوالفتح عثمان بن جنی نحوی.
۶. ابوالصلاح تقی الدین.
۷. محمد بن علی بن عثمان.
۸. عبدالجبار بن عبدالله المقری الرازی.
۹. محمد بن عبدالرحمن بن احمد بن الحسین نیشابوری خزاعی.
۱۰. عبدالله بن حسن بن حسین بن بابویه.
اشاره نمود.
*تالیفات
از جمله تالیفات این روحانی بزرگوار نیز باید به
۱. المراسم العلویه فی الاحکام النبویه.
۲. المقنع فی المذهب.
۳. التقریب (التهذیب) در اصول فقه.
۴. التذکره فی حقیقة الجوهر و العرض.
۵. الابواب و الفصول فی الفقه.
۶. المسائل السلاریه.
۷. الرد علی ابی الحسن البصری فی نقض الشافی.
اشاره کرد.
ایشان در سال ۴۴۸ ق. و یا به نقلی ۴۶۳ قمری دارفانی را وداع گفته و در قبرستان خسروشاه در نزدیکی تبریز به خاک سپرده شده است.
اما نام بزرگ دیگری که در این بجاست ذکری از آن به میان آوریم و یادی از حضور باهرالنورش نمائیم محمد بن حسن شریف جعفری است که از نوادگان جعفر طیار و از زمرة متکلمان شیعه در شهر بغداد و از عالمان به نام و بزرگان عصر خویش محسوب می شود.
این عالم بزرگوار روحانی بعد از به اتمام رساندن علوم مقدماتی در محضر عالمان خاندان و فامیل خود، به محضر علمی شیخ مفید نائل آمد و از ملازمین و یاران علمی و همراهان معنوی ایشان گشت.
ابویعلی محمد بن حسن شریف جعفری پس از رحلت شیخ مفید، صاحب کرسی تدریس و فتوی و نیز زعامت حوزه و پیشوایی شیعیان بغداد شد.
از جمله آثار بسیاری که از این عالم بزرگوار شیعی باقی مانده می توان به الحجة فی الامامة، نَزهةُ النّاظر و تنبیهُ الخاطر، اخبار المُختار و ایمان آباءُالنّبی(ص) و دیگر مکتوبات سترگ و شگرف و ارزشمند ایشان اشاره نمود.
آری؛ نام این عالمان بزرگوار گرچه شاید برای امروزیان کمتر آشنا باشد و ذهن و دلشان با موسیقی اسم مبارک و دلشان به چگونگی حیات طیبه شان کمتر مواجه شده باشد اما بی تردید چراغ روشن و ستاره درخشان این مردان عرصه جهاد علمی و تلاش مخلصانه فکری در هماره تاریخ اسلام و شیعه خواهد درخشید و برای سالکان این راه نورانی پرتوافکنی خواهد نمود.
بجاست در این ماه خدا و در این روزها و شبهای بهشتی بهار قرآن که درهای رحمت الهی به سوی بندگانش باز است برای همه عالمان دینی و روحانیان حقیقی از ازل تا ابد و خاصه برای همه اهل علم مکتب حقه جعفری طلب علو درجات و غفران رو رحمت الهی نمائیم و یاد و نام و ذکر و راهشان را زنده و پاینده داریم.
خدایشان بیامرزاد!
