به گزارش خبرگزاری حوزه، معظم‌له در ادامه سلسله مباحث تفسیری خود در مدرسه حجتیه، نظر اشاعره درباره افعال انسان را باطل دانستند و افزودند: می‌گویند خدا خالق و بشر کاسب است، یعنی آن افعال را کسب می‌کند و البته کسی هنوز نفهمیده است که کسب چه معنایی دارد؟!
ایشان ادامه دادند: اگر اعمال و افعال ما مخلوق خداوند باشد و بشر فقط کاسب است پس چرا باید به جهنم برود؟!
استاد برجسته حوزه به عذاب‌های الهی در قرآن اشاره کرده و گفتند: عذاب‌های الهی، گاهی اخروی و گاهی دنیوی است و خداوند هم گاهی نسبت به عذاب دنیوی و گاهی نسبت به کیفر اخروی به انسان‌ها بیم می‌دهد.
حضرت آیت‌الله سبحانی افزودند: انسان مومن، یک چشم به بهشت و چشم دیگرش نیز به جهنم است، لذا از شوق بهشت یا ترک جهنم است که گناه نمی‌کند.
معظم‌له خاطرنشان کردند: وقتی قرآن را برای یک اروپایی ترجمه می‌کنیم، ممکن است این سؤال برای او پیش آید که دادگاه الهی فرمایشی است؟ یا روی حساب و کتاب است؟ که قرآن جواب داده است.
ایشان با اشاره به آیات مختلف قرآن درباره دادگاه الهی و روز قیامت افزودند: برای اقرار گناه از مجرمین دهان آنها بسته می‌شود اما دست و پای او به جای دهان سخن می‌گویند که ما دزدی کردیم، ربا گرفتیم یا به فلان مرکز گناه رفتیم.
مفسر برجسته قرآن با طرح این سوال که آیا اعتراف دست گناهکار همین انگشت‌نگاری است؟ اظهار داشتند: انگشت‌نگاری حقایقی را روشن می‌کند، اما اعتراف در قیامت بالاتر است چون هر عضوی که کاری انجام می‌دهد ثواب یا گناه آن را در خود ثبت می‌کند و در روز قیامت که عالم ماده به صورت دیگری است، حرف می‌زند و اعتراف می‌کند.
حضرت آیت‌الله سبحانی ادامه دادند: چون هنوز به عالم دیگر نرفته‌ایم، پس باور اینکه اعضای بدن شهادت بدهند، برای ما سخت است یعنی فکر ما درباره آخرت، مثل جوجه‌ای در تخم مرغ است که بسیار محدود فکر می‌کند.
معظم‌له با اشاره به آیه« لایسئل یومئذ عن ذنبهم انس و لاجان» یادآور شدند: این آیه می‌فرماید در روز قیامت از گناهان انسان سوال نمی‌شود و در سوره یس می‌خوانیم که اعضای بدن شهادت می‌دهند، این دو آیه با هم اختلافی ندارند و حضرت علی(ع) در این باره می‌فرماید: روز قیامت موافقت و گذرگاه‌های متعددی داریم و ممکن است در یک گذرگاه سوال شود و در گذرگاه دیگر سوال نشود.
ایشان با اشاره به فرازهایی از خطبه متقین گفتند: شخصی به حضرت علی(ع) اصرار کرد که صفات متقین را شرح دهند، در ادامه وقتی حضرت شروع به سخن گفتن کردند او نتوانست تحمل کند و غش کرد.
انتهای پیام 20/313
