به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت‌الاسلام والمسلمين احمد مبلغي در هفتمين نشست تخصصي رسانه در قم گفت: ايجاد كننده قرآن، خداوند عالم مطلق است و ناظر به واقعيت‌هاي انسان و جامعه انسانی در بستر تاريخ تا آخر جهان می‌باشد، و از آنجا که ذات باری تعالی حکیم مطلق است، قرآن را به‌صورتی پاسخگو به مسائل انسانی، نازل فرموده‌اند.
وي بيان داشت: اگر خداوند حکیم، احكام و برنامه هايی براي جامعه انسانی بدهد كه از پس واقعيت‌هاي آينده و تاريخ برنيايد، به‌معناي قبول صدور لغو از سوی خداوند است که ذات کبریایی او از آن بدور است.
* ضرورت ارائه روش استفاده از قرآن از سوی حوزه هاي علميه
حجت الاسلام و المسلمین مبلغی گفت: در صورت داشتن روش متناسب و دقیق از قرآن، می‌توان به دریافت‌هایی مهم و علمی از این قالب ها برای شرايط مختلف و متحول جهان نائل آمد و با داشتن روش استفاده، می توان با يك آرامش، اطمينان و قدرت به سراغ قرآن رفت.
رييس دانشگاه مذاهب اسلامي تصريح كرد: این که در حديث، رجوع به قرآن را در شبهاتی که همانند پاره‌هاي تاريكي شب فراگیر می‌شوند ضروری شمرده شده، حاکی ازآن است که ویژگی اختصاصی قرآن، حل کنندگی شرائط به شبهه اندازنده در بستر تاریخ است؛ شرايطی که از نو شوندگی و پيچيدگي زمانه بر می خیزد.
وی ادامه داد: در قرآن آن‌قدر اندیشه‌های کلان، دقیق و ناظر به وضعیت های انسانی ذخيره شده و هم‌چنین آن‌قدر انديشه‌هاي ناب ديني به‌صورت ظریف تعبيه شده كه مي توان به واقعيت مورد نظر دين دست يافت و آن شبهات و اشتباهات را برطرف كرد.
وی با اشاره به این‌که البته رابطه سنت با قرآن، تعریفی فنی و جدی دارد که در جاي خود بحث شده، گفت: اين به آن معنا نيست كه رجوع به قرآن كريم را خصوصا در مسائل كلان اجتماعي مهمل بگذاريم، و متاسفانه اين بزرگ‌ترين و مطمئن‌ترين كتاب و نص ديني، مهمل گذاشته شده است.
وی با اشاره به فقدان روش دقیق استنباط از قرآن و درجا زدن در زمینه تفسير، گفت: اگر مقایسه ای میان تفاسير قرون كنوني با قرون اوليه از نظر محتوا انجام دهید، خواهید ديد که همه با اندک تفاوت‌هایی در يك سطح هستند و تفاوت هایی که وجود دارد در حدی نیست که بتوان آن را برداشت گامی جدی تلقی کرد به گونه ای که استفاده از قرآن را در مسیر دریافت آموزه های قرآنی برای حل مشکلات و شبهات ممکن سازد.
وی در ادامه با اشاره به آيه شریفه "لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنْ الغَيِّ" افزود: این آیه مي تواند منبع اي براي نظر افكندن از خاستگاه دين به رسانه و رسيدن به ديدگاه دینی باشد، به شرط آن‌که با يك تفسير سطحي و نگاه شتاب آلود و زودگذر - مثل هميشه و همه جا که به صورت مطلوب، تامل و نيك اندیشی در قرآن نداریم – به سراغ آن نرویم.
