به گزارش خبرگزاری حوزه، معظم له در جمع طلاب و فضلای حوزه علمیه قم ،با اشاره به فضائل حضرت فاطمه زهرا(سلام الله عليها) اظهار داشتند: بیت وجود مبارک فاطمه زهرا(س) بيت توحيد، تعليم و تزکيه بود؛ يعني همان کاري که ذات اقدس الهي وظيفه انبيا(ع)، مخصوصاً وجود مبارک حضرت قرار داد.
ایشان افزودند:وجود مبارک زهرا(سلام الله عليها) در عين خانه‌داري، ذکري که بر زبان مطهّرش جاري بود توحيد بود و به امام حسن(عليه السلام) همين که به حرف آمد و به جايي رسيد که کلماتي بفهمد، معالم توحيد تعليم دادند.
معظم له ادامه دادند: اصرار صديقه کبرا(سلام الله عليها) اين بود که قرآني زندگي کند؛ حالا آن مقاماتي که در آيه «تطهير» و «مباهله» هست جای خود دارد.
حضرت آیت الله جوادی آملی با اشاره به جایگاه رفیع حضرت فاطمه زهرا (س) از منظر آیه مباهله بیان داشتند: علامه طباطبايي بيان بسيار لطيفي در مورد آيه «مباهله» دارد که بیان می داشت، اينها تنها همراهان پيغمبر(ص) نبودند؛ یعنی اينها همراهان پيغمبر نبودند که عاطفه‌برانگيز باشد؛ براي اين که آيه‌اي که ذات اقدس الهي درباره مباهله نازل کرد اين است که ﴿ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَي الْکاذِبينَ﴾، نه این که ما به خدا مي‌گوييم خدايا تو لعنت بفرست! بلکه ما اين کار را مي‌کنيم و لعنت خدا را بر کاذبين قرار مي‌دهيم، پس جعل به دست ماست.
مفسر قرآن کریم ادامه دادند: چه کسي چنين قدرتي دارد؟ يک وقت مي‌گوييم خدايا عذابت را بر کافرين، کاذبين و مانند آن نازل کن که اين دعاست، اما يک وقت خودِ ما عذاب الهي را بر ديگران تحميل مي‌کنيم؛ اين آيه اين را مي‌خواهد بگويد، ما اهل بیت(ع) اين کار را مي‌کنيم.
حضرت آیت الله جوادی آملی با بیان این مطلب که زندگي ذات مقدس صديقه کبرا(س) یک زندگي قرآني بود، گفتند:يک وقت کسی «سبحان الله» مي‌گويد و ذکر مي‌گويد تا ثواب ببرد، اين يک عبادت است.
ایشان بیان داشتند:اما يک وقت در همين زندگي روزانه‌اش آيه و حديث را تفسير مي‌کند و فرزندش را با توحيد آشنا مي‌کند. بنابراين اگر به ما گفتند اُسوه شما اين ذوات قدسي است؛ يعني موحّدانه انسان زندگي کند و مواظب باشد که درون او سهم خود اوست تا بتواند اين سهم را به صاحب‌سهم دهد
معظم له دربخش دیگری از سخنان خود به بازخوانی بيانات نوراني حضرت امير(سلام الله عليه) در هنگام مراسم دفن حضرت فاطمه صدیقه و چرایی عدم بازپس گیری فدک در زمان خلافت حضرت امیر(ع)پرداختند و اظهار داشتند: فدک باغي بود که در يکي از نبردها به وجود مبارک پيغمبر(صلّي الله عليه و آله و سلّم) مصالحه شده بود و حضرت هم فدک را به وجود مبارک صديقه کبرا(سلام الله عليهما) بخشيد و «نِحله» بود، براي اينکه دستشان باز باشد و فقراي مدينه مخصوصاً بني‌هاشم را دريابند. بعد از رحلت حضرت، به بهانه‌هاي گوناگوني از دست حضرت گرفتند.
ایشان افزودند: امروز اگر سعودي ها عاقل باشند و بخواهند از آتش نجات پيدا کنند بايد فدک را در اختيار سادات مدينه و مراجع سيّد قرار دهند که اولاد زهرا(س) آن‌جا را حوزه علميه درست کنند و مکتب فاطميه ترويج شود؛ اگر بخواهند از عذاب الهي نجات پيدا کنند، راهش اين است.
معظم له اذعان داشتند:حضرت امير (ع)که وقتي قدرت را در دست گرفتند، فرمود: اگر هفت آسمان را به من بدهند و بخواهند از من که به يک مورچه ظلم کنم نمي‌کنم، ولي نتوانست فدک را استرداد کند و به اولاد فاطمه(س) برگرداند.
حضرت آیت الله جوادی آملی گفتند: فدک که براي حضرت امير(ع) نبود که از حقّ خودش صرف‌نظر کند يا فدک براي ملت نبود تا بگوييم او وليّ مسلمين است، فدک براي بچه‌هاي فاطمه(س) بود و حضرت امير(ع) نتوانست آن را استردادکند.
این مرجع تقلید به بخش هایی از خطبه فدکیه اشاره کردند وافزودند:يکي از تلخ‌ترين جمله‌هاي خطبه فدکيه اين است که حضرت رو کرد به اوّلي فرمود: «أَ تَرِثُ أَبَاکَ وَ لَا أَرِثُ أَبِي» چطور تو از پدرت ارث گرفتي و من از پدرم ارث نمي‌برم؟ آيا در قرآن آيه‌اي هست که تو مي‌داني و من نمي‌دانم؟ اينکه نيست, اگر مي‌گويي انبيا ارث نداشتند که سليمان‌بن‌داود, سليمان پسر او بود دارد ﴿وَ وَرِثَ سُلَيْمانُ داوُدَ﴾ تو چه مي‌گويي که انبيا ارث نمي‌گذارند! مگر سليمان پيغمبر نبود؟ مگر داود پيغمبر نبود؟ مگر اين آيه در قرآن نيست که سليمان از پدرش ارث برد؟ هر دو هم پيغمبر بودند، پيغمبر ارث نمي‌گذارد يعني چه؟! مال زياد نمي‌گذارند، اما همين مختصري که مي‌گذارند ارث است.
ایشان ادامه دادند:آن جمله تلخ و سوزان اين است که چون در اسلام اگر کسي مسلمان باشد و بعضي از فرزندان او ـ معاذ الله ـ مسلمان نباشند کافر از مسلمان ارث نمي‌برد فرمود: «هَلْ تَقُولُونَ إِنَّ أَهْلَ مِلَّتَيْنِ لَا يَتَوَارَثَانِ» ما را مسلمان نمي‌دانيد؟! «هَلْ تَقُولُونَ إِنَّ أَهْلَ مِلَّتَيْنِ لَا يَتَوَارَثَانِ» آخر چرا ارث ما را نمي‌دهيد؟! او که پيغمبر بود ارث داد، مگر اينکه ـ معاذ الله ـ ما را مسلمان ندانيد «هَلْ تَقُولُونَ إِنَّ أَهْلَ مِلَّتَيْنِ لَا يَتَوَارَثَانِ».
