اواخر سال گذشته وقتی ابراهیم حاتمی کیا در مراسمی به همت تشکل های فرهنگی غیردولتی به خاطر آخرین حرف سینمایی اش مورد تقدیر قرار گرفت، این جملات را بر زبان راند و ادامه داد: «البته این صراحت به معنای تعارض و دعوا نیست ولی آنچه باید باشیم، صریح تر بگوییم... دور مرزهای این کشور خیلی ها نشسته اند و می خواهند آن را ساقط کنند. باید حرف هایمان را صریح بزنیم».
وقتی این جملات دغدغه مندانه ی خالق "آژانس شیشه ای" را همین چند روز پیش در یکی از مجلات ارزشمند جبهه فرهنگی انقلاب می خواندم، چند نکته بر لوح ذهنم حک شد و مصمم گشتم که آن ها را در یادداشتی به تصویر بکشم.
صراحتی که حاتمی کیا یا به قول فرزندان شهدا، "عمو ابراهیم" از آن سخن می گوید و بر تحقق آن اصرار می ورزد، بی شک ضرورتی است غیرقابل اجتناب که به خصوص در دهه چهارم عمر انقلاب اسلامی برای حراست از داشته ها و ارزش های فرهنگی و ایدئولوژیک انقلابمان بیش از هر زمان دیگری بدان نیازمندیم.
صراحتی که صدالبته با چاشنی صداقت و تعهد انقلابی و ایمانی ممزوج شده باشد و دغدغه ای را نه صرفاً در فضای پاستوریزه ای برخی همایش ها و نشست های بی خاصیت و نه در خلاً های صرفاً تئوریک که در مقام عمل به بار نشیند و میوه های آن به تحقق خواسته ها و مطالبات به حق امام و رهبری بینجامد.
اساساً مقوله فرهنگ و مسایل فرهنگی آن چنان فراخ ، ذوابعاد ، پیچیده و حساس است که در چنین وجیزه هایی نمی توان به غایت مباحث آن اشاره داشت اما فی الجمله می توان دو نکته را مدنظر قرار داد:
1)همان طور که در یادداشت پیشین نیز مورد توجه و تاکید نگارنده بود، لزوم نگاه جبهه ای و انسجام بخشی به مسایل فرهنگی به ویژه از ناحیه دلسوزان و دلبستگان به آرمان های والای انقلاب اسلامی، بایسته ای است که برای طیِ طریق در این جاده سنگلاخ و دشوار باید بدان عنایت داشت.
صراحت انقلابی و مرزبندی شفاف در برابر جبهه های معارض و نیز بی تفاوت در این خصوص ، لازمه تقویت جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی است؛ امری که متاسفانه گاه در سایه ژست ها و اندیشه های" همه را راضی نگه دار(!)" مغفول واقع می گردد، گو این که پیشبرد اهداف فرهنگی انقلاب و مقابله با ناهنجاری ها و ناملایمات، بدون صراحت و مرزبندی شفاف چندان ممکن نیست و باید به نوعی همرنگ جماعتی شد که شاید نسبت به ارزش های انقلابی یا بی تفاوت باشند و یا در دل عنادی هم داشته باشند.
2)نوآوری یکی دیگر از الزامات در این باره است؛ همان گونه که مقام معظم رهبری فرمودند کار باید توأم با ابتکار باشد تا خروجی مورد نظر بدست آید؛ نوآوری و خلاقیتی که در نهایت به الگوسازی فرهنگی کمک کرده و گرهی از گره های کور را بگشاید و الا دچار همان کلیشه هایی می شود که از بس بدان ها اشاره شده و می شود، دیگر ذکر نامی از آن ها ملال آور است و مایه بطالت اوقات شریفه!
احساس کسالت و خستگی در این میان و نیز ناامیدی به جهت وجود موانع سخت و ناملایمتی ها از سوی ارگان های رسمی، خطری جدی است که فعالان جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی باید از آن برحذر باشند. القصه هم آن که همآره باید بر خدای متعال توکل جست و از توسل به ائمه اطهار(ع) هیچ گاه غافل نگشت که اگر توفیقی بوده تاکنون و زین پس هم انشاالله خواهد بود، به مدد همین توکل ها و توسل جستن هاست.
سید محمد مهدی موسوی