به گزارش خبرنگار خبرگزاری«حوزه»، شرکت کنندگان در  نشست علمی بررسی «اختلافات درون شیعی» که در قم برگزار شد، با اشاره به ضرورت گفت وگو و ملاقات میان جریان های شیعی تاکید کردند: ملاقات با جریان های شیعی باید با تاکید بر نقاط فراوان اشتراک و بدون پیش داوری باشد و این تعامل بر اساس ملاک های مدنی و علمی در فضایی کاملا آزاد و علمی صورت بگیرد تا جریان های شیعی بتوانند در چنین فضایی به گفتگو و بیان دیدگاه­های خود بپردازند.

از جمله نکات مطرح شده در این نشست ضرورت ارائه تعریفی دقیق از شیعه و مشخص نمودن حدود فکری و مرزهای فکری شیعه بود، تا ضمن مشخص شدن جریان‌های شیعی و غیر شیعی؛ گفتگو و تعامل میان گروه‌های شیعه بر اساس اصول و باورهای مشترک صورت بگیرد.

اندیشمندان در این نشست تاکید کردند: تعامل با جریان های شیعی باید بر اساس منافع کلی شیعه با صرف نظر از جغرافیای خاص صورت بگیرد و از سوی دیگر منافع مشترک شیعه نیز باید در راستای منافع کلی اسلام، مسلمانان و جهان اسلام تعریف شود.

شرکت کنندگان همچنین به ضرورت تفکیک اولویت های شیعه در هر نقطه تاکید کردند تا تعامل با هر جریان شیعی بر اساس ضرورت ها و شرایط ویژه خاستگاه آن جریان صورت بپذیرد.

در این نشست تاکید شد که در تعامل با جریان­های شیعه باید با هر جریان به صورت جداگانه گفتگو شود و در این گفتگو ضمن کنار گذاشتن پیش داوری ها؛ اعتقادات و باورهای هر جریان را در فضایی آزاد از زبان آنها شنید تا ضمن روشن شدن نقاط اشتراک، موارد اختلافی روشن شده و برای نزدیک شدن دیدگاه ها تلاش لازم صورت بگیرد. همچنین شرکت­کنندگان تأکید کردند که در تعامل میان جریان­های مختلف شیعی حساب جریان­های معاند و برانداز باید از جریان­های دیگر جدا شود. افزون بر این، بر ضرورت ایجاد همگرایی بین جریان­های شیعی برای مقابله با جریانات انحرافی همچون مدعیان دروغین مهدویت و متأثران از اندیشه سلفی، تأکید شد.

یکی دیگر از نکات مطرح شده در این نشست، ضرورت ریشه یابی اختلافات جریان های درون شیعی بود؛ چراکه برخی اختلافات فکری دارای ریشه سیاسی یا اجتماعی یا غیر اینها است و از این رو این اختلافات باید تحلیل شده و ریشه های حقیقی آن بررسی شود تا بتوان راه کار مناسب برای نزدیک شدن جریانها و حل اختلافات را ارائه کرد که این کار خود نیاز به منطق علمی است.

شرکت کنندگان در این هم اندیشی در زمینه ارائه راهکار برای حل اختلافات و ایجاد نزدیکی میان گروه ها و جریان های شیعه تاکید کردند: راهکارهای ارائه شده در این زمینه باید راهکارهای عملی باشد و از ارائه راهکارهای فکری و تمرکز بر اختلافات پرهیز شود.

در این نشست همچنین بر نقش مرجعیت به عنوان یکی از مهمترین عوامل همگرایی درون شیعی تأکید شد. از دیگر نکات بیان شده در این نشست، توجه به مدنی و مردمی بودن کار در عین بهره­گیری از ظرفیت­های حکومت می­باشد.

همچنین در این نشست دو موضوع توسط شرکت ­کنندگان دارای اولویت پژوهشی شناخته شد:

1. بررسی تاریخ اختلافات درون شیعی و چگونگی برخورد ملت­ها و دولت­ها با آن­ها

2. بررسی اختلافات درون دینی در دیگر ادیان و چگونگی برخورد ادیان با این اختلافات.

نکته دیگری که در این نشست مطرح شد این بود که نگاه ما به این موضوع نباید برآیندی باشد و سریع به دنبال نتیجه آن باشیم، بلکه نگاه باید فرآیندی بوده و مرحله به مرحله پیش رفت.