به گزارش خبرگزاری «حوزه» از شیراز، اگر چه هر جا معنویت، طهارت و توحید با مدیریت حاکمانی الهی ساری و جاری باشد عدالت اجتماعی نیز به معنای واقعی خودش محقق می شود و مردم پیشرفت، رفاه و آرامش عملی را خواهند یافت اما توجه به جایگاه مردم با مشارکت دادن آنها در تعیین مدل سیاسی حکومت در مرحله اول و انتخاب مدیران و حاکمان جامعه در مرحله دوم، برای اولین بار در تاریخ ایران، توسط مردی فقیه از تبار مکتب اهل بیت علیهم السلام و برخاسته از حوزه های علمیه تحقق پیدا کرد.
مردی که نماینده مکتب قم بود، همان مکتبی که پیشوایان معصوم علیهم السلام در روایات مختلف آن را زمینه ساز ظهور و پیروان آن را یاوران قائم آل محمد معرفی کرده بودند، مگر این حدیث امام صادق علیه السلام نیست که علت نامگذاری این شهر به قم را همراهی اهل آن در قیام امام زمان با او دانستند؟ همانانی که در این راه استقامت می ورزند و او را یاری می دهند.
عفان بصری می گوید روزی امام صادق علیه السلام فرمود آیا می دانید چرا قم به این اسم نامگذاری شده است؟ عرض کردم خدا و پیامبرش و شما بهتر می دانید. حضرت فرمود: «اِنَّمَا سُمِّیَ قُمَّ لِأَنَّ أَهْلَهُ یَجْتَمِعُونَ مَعَ قَائِمِ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ وَ یَقُومُونَ مَعَهُ وَ یَسْتَقِیمُونَ عَلَیْهِ وَ یَنْصُرُونَهُ».
امروز اگر به دنبال بهانه های مختلف هستند که نام قم را کوچک کنند و به اهل آن بتازند علتش همین است که اهل قم در آخر الزمان شاهرگ های حیاتی دستگاه ابلیس را که امروز در نظام سلطه و همه منظومه های فکری وابسته به آن تجلی یافته را نشانه گرفته است و خود را آماده رهبری جریان بزرگ توحیدی جهت زمینه سازی انقلاب موعود امم نموده است و چهل سال پیش آن مرد بزرگ این مسیر را پیش پای مردم ایران قرار داد و امروز خلف صالح او با بصیرت و استقامتی مثال زدنی کشتی عزت و استقلال امت را به ساحل نجات نزدیک کرده است.
و این حدیث امام موسی بن جعفر علیه السلام است که بیش از ۱۰۰۰ سال قبل وعده قیام مردی از قم را به مسلمانان داد و تا به امروز مصداقی جز حضرت روح الله و پیروان مکتب او پیدا نکرده است؛ «رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ قُمَ یَدْعُو النَّاسَ إِلَی الْحَقِّ یَجْتَمِعُ مَعَهُ قَوْمٌ کَزُبَرِ الْحَدِیدِ لَا تُزِلُّهُمُ الرِّیَاحُ الْعَوَاصِفُ وَ لَا یَمَلُّونَ مِنَ الْحَرَبِ وَ لَا یَجْبُنُونَ وَ عَلَی اللَّهِ یَتَوَکَّلُونَ وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ».
ترجمه: مردی از اهل قم مردم را به سوی حق دعوت می کند گروهی گرد او جمع می شوند که در سرسختی مانند پاره های آهن پولادین هستند تندبادهای حوادث آنها را نمی لرزاند و از فشار و جنگ خسته نمی شوند و ترس به خود راه نمی دهند آنها بر خدا توکل می کنند و عاقبت کار برای باتقوایان است. (بحار الأنوار، ج۵۷، ص:۲۱۶)
محمد استوارمیمندی
