به گزارش خبرگزاری حوزه هشتمین مقاله از سلسله مقالات حضرت آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی در ماه رمضان بیان داشتند:
بیتردید کسانی که میخواهند اسلام را در آینه اعمال و رفتار اجتماع مسلمانان این عصر ببینند و آن جمال نورانی و خورشید جهان تاب را در چنین منظر و آیینه تیره و تار زیارت کنند، سخت در اشتباه هستند.
اگر تصویر چهره اسلام ممکن بود و یک نفر آگاه به تمام تعالیم و امتیازات و هدایتهای اسلام و برنامههای تربیتی و جامع آن، چهره زیبای آن را تصویر میکرد، از هر اثر هنری دیگر زیباتر و جالبتر میشد.
اگر خدای جهان و آفریننده زمین و آسمان ـ که نعمت اسلام را به وسیله حضرت خاتم الانبیا انعام و اعطا فرمود ـ آن را به صورتی تمثیلی میساخت، یقیناً زیبایی و جمال آن صورت، خلق اوّلین و آخرین را از خود بیخود میکرد.
اسلام را باید در آینه نصوص قرآن و سنّت، و در سیره رفتار و گفتار و کردار پیشوایان دین و کسانی که اسلام در وجودشان به تمام معنا منعکس شده و در سلوک مجاهدین و مسلمانان صدر اسلام تماشا کرد.
اجتماعی را میتوان یک جامعه کاملاً اسلامی دانست که همه احکام و دستورات اسلامی بر تمام مسائل زندگی فردی و اجتماعی آن جامعه منطبق بوده و به عبارت دیگر، اسلام از برنامههای کسب و کار، معاشرت، حکومت، سیاست و... آنها تفکیک نشده باشد.
با این وصف، اجتماعات ما معرّف یک اجتماع کامل و تمام عیار اسلامی نیست؛ زیرا بسیاری از احکام اسلام در بین مسلمانان معاصر متروک گردیده، و جز «عبادات» (مثل: نماز و روزه، حج و...) ـ که اجتماع اسلام به آنها نیز قائم است ـ بقیّه احکام و دستورات اسلامی کمتر مورد عنایت قرار گرفته و بعضاً مهجور مانده است. چه بسا که عبادات ما نیز آن طور که شایسته است نشان دهنده مقاصد اسلام نیست و کسانی که از آثار و برکات آن هم محروم میباشند، بسیارند.
در «عبادات»، معانی بزرگ و درسهای عمیق به ما آموخته میشود که اگر به آنها توجّه کنیم، افق افکار ما روشن و طرز تصوّر ما دگرگون میشود.
در عبادات هم جنبه عادت نهفته است و هم اظهار شوکت اسلام، اتّحاد و هماهنگی مسلمین، ارشادات اخلاقی، آموزشی و تربیتی، تعالیم اجتماعی، رشد فکری، عقلی و علمی و بلکه فواید بهداشتی و اقتصادی نیز منظور شده است.
همین روزه ماه رمضان که از ارکان اسلام و نیز شعایر بزرگ و وسیلهای جهت تقرّب به خدا است، آیا با همان برنامه مقرّر انجام میشود؟ و آیا ماه رمضان ما همان ماه رمضان اسلام است؟ این موضوع و مسألهای است که به بررسی و تحقیق نیاز دارد.
ماه رمضان اسلام: چنان‌چه از خطبه حضرت رسولاکرم صلّیالله علیه وآله وسلّم استفاده میشود، فرصتی برای افزودن به اعمال خیر و کارهای نیک، دستگیری از فقیران و بینوایان، پیوند با خویشاوندان، یاری ضعیفان، تکمیل و تهذیب اخلاق، فرو خوردن خشم و غضب و کنترل قوای شهوانی است.
امّا برنامه ماه رمضان ما: پرخوری در افطار و سحر، تندخویی و بدزبانی با نزدیک و بیگانه، شبنشینیهای زیان بخش است.
ماه رمضان اسلام: بهترین فرصت و گران‌بهاترین وقتی است که حتّی یک دقیقه و ثانیهاش نباید هدر برود و بیهوده مصرف شود؛ بلکه باید تمام دقایق و ساعات آن در انجام کارهای نیک و اعمال حسنه، تفکّر و تأمّل، توبه و اصلاح حال سپری شود.
ماه رمضان ما: بیشتر اوقاتش تلف میشود و اوقاتی به این عزیزی، آسان از دست میرود.
ماه رمضان اسلام: مسلمانان باید در آن به مناسبت نزول قرآن در سیره رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلّم شخصیّتی که قرآن به او نازل شد به طور عمیق مطالعه نمایند و ارشادات و راهنماییهای آن رهبر عالیقدر آسمانی را ـ که دافع هر ضرر و خسارت، و علاج کننده تمام مشکلات اجتماعی و حیاتی است ـ سرمشق خود قرار دهند و به حکم: لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللهِ اُسوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن کانَ یَرجُوا اللهَ وَالْیوْمَ الأَخرَ (1) به روش و سلوک آن رسول اعظم خدا صلّیالله علیه وآله وسلّم تأسّی نمایند.
ماه رمضان ما: اکثریّت مسلمانان از سیره رهبر عظیم خود بیاطّلاع بوده و در این موضوع که درس و بحث، تفکّر و مطالعه در آن بر هر مسلمانی لازم است، نه در ماه رمضان و نه در ماههای دیگر اهتمام شایان ندارند و به دانستن تاریخ حیات رسول خدا صلّیالله علیه وآله وسلّم که آموزندهترین صفحات تاریخ است، اعتنایی لازم و کافی نمیکنند. تاریخ کدام شخصیّتها، و رجال تاریخ، زعما و رهبران اصلاحات و انقلابها و پیامبران بزرگ، مانند تاریخ پیامبر بزرگ اسلام، آموزنده و سودمند است.
ماه رمضان اسلام: ماه نشاط، و اقبال و شتاب به سوی عبادت و تقرّب به خدا است.
ماه رمضان ما: بعضی آن را در کسالت و سستی و تن پروری و خواب و بیخبری به پایان میرسانند.
313/40
