جمعه ۳۱ فروردین ۱۴۰۳ |۹ شوال ۱۴۴۵ | Apr 19, 2024
حجت الاسلام غیاثی

حوزه/ حجت الاسلام غلامحسین غیاثی تنها یک روحانی نیست، بلکه یک انسان بزرگ و شریف است که در همه امور روستا مانند درست کردن منزل، گچ کاری، هرس کردن درختان و انجام کارهای کشاورزی و دامداری نیز به روستائیان کمک می کند.

به گزارش خبرنگار «حوزه» در بیرجند، روستای لانو با مرز فاصله چندانی ندارد. روستایی محروم و دارای مردمانی مهربان ولی دستانی خالی، بدون شک خدمت در این روستای محروم کاری بس دشوار است.

امروز را به همراه مردی از جنس معرفت و فداکاری همراه شدیم، تا خدمت 13 ساله اش را در این روستاهای مرزی دنبال کنیم.

مسیر طولانی و زیادی را از مرکز استان طی می کنیم، ۱۶۰ کیلومتر تا آوازه روحانی فداکاری را از نزدیک لمس کرده و تا با چشم دل و سر ببینیم.

سراغش را از هر کدام از اهالی روستاهای بخش درح از توابع شهرستان سربیشه اعم از لانو، مشکوتی و گلوگاه بپرسی، می شناسند. چرا که نامش برای همه آشنا و مهربانی و عطوفتش به همگان رسیده است.

همه اهالی از لبخندهای همیشه سبزش سخن می گویند، از اینکه خودش را با مردمان یکی ساخته و همانند آن ها بیل به دست می گیرد و آبیاری می کند.

از اینکه با نادیده گرفتن جایگاه و شخصیتش، همانند مردان روستایی برای مرغ و خروس ها دانه می ریزد و یا علف را به دهان گوسفندان می رساند.

 

محبوبیت به تسخیر قلب هاست

حجت الاسلام غلامحسین غیاثی از سال ۱۳۸۳ به عنوان روحانی به این روستاها برای امر مهم تبلیغ رسانی آمده است.

برای دیدنش قدم در روستای مرزی مشکوتی می گذاریم. با خنده شیرینی به استقبالمان می آید و با خوش آمد گویی مختصری ما را به ادامه برنامه هایش در روستا دعوت می کند. از نگرانی اش پیداست که برای انجام کارهای روزانه اش برنامه ریزی دقیقی دارد.

از کنار هر کدام از اهالی که می گذریم با شوق منحصر به فردی به او خداقوت و سلام می دهند. هر کس به صورت مجزا سعی دارد بوسه ای بر پیشانی این روحانی فداکار حک کند و این نشان دهنده رضایت مردم از از این انسان بزرگ است.

وارد حسینیه می شویم. جمعی از کودکان  در صفوف منظمی نشسته اند و با ورود حجت الاسلام غیاثی، قیام می کنند. نیم ساعتی را در پای صحبت های وی با کودکان می نشینیم. بیان احکام و مسائل روز به سبک کودکانه از جمله صحبت های محوری این روحانی ایثارگر است.

کلاس آموزشی را با نثار سه صلوات به شهیدان به پایان می رساند. از کوچه های خاکی مشکوتی که هنوز هم با اندکی باران بوی کاهگل می گیرند، یکی یکی می گذریم.

 

برای تبلیغ باید از جنس خود مردم شد

در طول مسیر از سختی، شیرینی و تلخی های 13 سال تبلیغ سخن می گوید. از اینکه چگونه لبخند را بر لبان تک تک روستاییان مهمان کرده و چگونه روزنه های امید را دل های این مردمان باز کرده است. بنا به گفته خودش باید از جنس مردم بود تا بتوان با دردهای آن ها درد کشید و با شادی هایشان نیز شاد شد.

هنوز چند کوچه پیش نرفته ایم . مسیرش را به طرف کوچه باریکی که به بن بست ختم می شود، کج می کند. درب منزل در انتهای کوچه نیمه باز است. با گفتن « یا الله» داخل می شود. پیر زنی که چشمانش در میان چین و چروک صورتش پنهان شده، به استقبالش می آید. گویی فرزند خود را ملاقات کرده و دعاهای خیرش را یکی پس از دیگری نصیبش می کند. هر سه به داخل منزل می رویم. پیرمرد در گوشه ای از اتاق دراز کشیده و این روحانی فداکار به طرفش می رود.  دستگاه فشار خون را از داخل کیفش بیرون می آورد و فشارش را انداگیزه گیری می کند. با اندکی توصیه های طبی و خواندن دعا و آرزوی شفا بالین بیمار را ترک می کند .

 

اقتصاد مقاومتی به سبک زندگی ساده

کوچه های خاکی را به طرف منزل این مبلغ جهادی به جلومی رویم. داخل حیات، باغچه ای سرسبز خودنمایی می کند و انواع سبزیجات اعم از شمبلیله، ریحان، گوجه، هویج و ... دیده می شود.

 هنوز کفش هایش را بیرون نیاورده، عبا وعمامه اش را کنار می گذارد. کاسه ای حاوی گندم به دست گرفته و به آن طرف حیات می رود.

گندم ها را با دستان پینه بسته خود برای مرغ و خروس هایش بر زمین  می ریزد. سپس در حالی که ظرف آب را برای آنان پر می کند، می گوید " اگر کسی 500 تخم مرغ در ماه تولید کند حدود 250 هزار تومان درآمدزایی خواهد کرد و همین خود اقتصاد مقاومتی است."

آب به همراه اندکی علف تازه بر دست گرفته و به سراغ اغل گوسفندانش می رود، و با شوق زیاد می گوید" کار برای انسان یک تفریح است که برکت دستانش روزی سفره هاست."

اینجا است که می فهمیم این روحانی فداکار تنها به کارهای فرهنگی و بیان احکام نمی پردازد، بلکه پای به پای دیگران قدم در راه اقتصاد بر میدارد و این سخن روستائیان را تصدیق می کند که می گویند: « حاج غلامحسین تنها یک روحانی نیست، بلکه یک انسان بزرگ و شریف است که در همه امور روستا مانند درست کردن منزل، گچ کاری، هرس کردس درختان و انجام کارهای کشاورزی و دامداری نیز کمک می کند.»

 

نقش روحانی دمیدن روح به زندگی انسان هاست

وقتی از حجت الاسلام غیاثی در مورد نقش مبلغین در روستا ها می پرسیم، با صدایی مهربانی می گوید: " نقش طلبه و روحانی دمیدن روح زندگی و نشاط در روستا است، چه با کارهای فرهنگی و تعلیم و تربیت، چه با کمک کردن در امور خیریه، چه در ایجاد شغل در جامعه."

وی از راهنمایی و زمینه سازی اشتغال در بین جوانان به ما می گوید:" حدود 25 نفر از جوانان روستای گلوگاه با تشویق و راهنمایی های مختلف، جوجه برای پرورش گرفته اند و بعضی ها نیز به برداشت محصولات کشاورزی و باغی رغبت کرده اند."

این مبلغ سختکوش با تلاش مردم در روستاهای مشروکی، گلوگاه و لانو حسینه، مسجد، خانه عالم و کتابخانه ساخته است.

وقتی در بین مردم حرف از حجت الاسلام غیاثی می آید، می توان از دعاهای خیر مردم این روستا به خوبی فهمید که تلاش های 13 ساله این روحانی برایشان مفید بوده است و از رونق زندگی هایشان می توان پی برد، که این روحانی نیز الگویی موفق در اقتصاد مقاومتی هم در گفتار و هم در عمل بوده و مردم را به کار و تلاش نیز امیدوار کرده است.

گزارش: رقیه رحمتی راد

 

برچسب‌ها

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • حیدری IR ۱۲:۴۲ - ۱۴۰۲/۰۸/۲۷
    0 0
    بنده حجت الاسلام غیاثی را از کوچکی می شناسم ایشان انسان فعال وپرتلاش و سخت کوش و خلاق است . انشا الله خداوند نگهدار ایشان باشد .