دوشنبه ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۴ - ۱۹:۲۵
علمی که برای فخر فروشی باشد، معامله ای زیانکارانه است

حوزه / عضو هیئت علمی دانشگاه باقر العلوم(علیه السلام) گفت: علمی که بخواهد دست‌مایه‌ای برای طلب توجه مردم، فخر فروشی و همنشینی با بزرگان و صاحب منصبان شود و یا سرمایه ای برای کسب مطامع دنیایی باشد، معامله ای متضررانه و زیانکارانه خواهد بود.

به گزارش خبرگزاری «حوزه»، حجت الاسلام والمسلمین محسن الویری  امروز در مراسم ترحیم دکتر آئینه وند که  با حضور جمعی از اساتید و طلاب در مسجد مجتمع آموزش عالی امام خمینی(ره) قم از سوی  جامعه المصطفی برگزار شد، با اشاره به آیه 28 سوره فاطر، تصریح کرد: انحصار "خشیت" ذکر شده در این آیه، به خردورزان، دانشمندان و کسانی که پرده جهل را می درند و از تاریکی های ظلمت نادانی بیرون آمده و با نگاهی گسترده به هستی، حقارت خود را به خوبی درک می کنند، اطلاق می شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه باقر العلوم(علیه السلام) با بیان این که با مراجعه به آیات و روایات متوجه ظهور و بروز اجتماعی خشیت می شویم، ابراز داشت: کسی که عالم شده و خشیت در وجودش تحقق یابد، در کردار و رفتارهای اجتماعی به گونه ای دیگر عمل خواهد نمود.

حجت الاسلام والمسلمین الویری حدیثی از نبی مکرم اسلام(صلی الله علیه و اله) در رابطه با ویژگی های سنجش خشیت را مورد توجه قرار داد و اذعان داشت: کسی که از خشیت الهی برخوردار باشد، تمام زیبایی های گفتاری و رفتاری را در خود ایجاد می کند.

وی با تأکید بر این که آراستگی به خشیت، انسان را از صفات ناپسند چون؛ خودپسندی، خودآرایی، خودشیفتگی و مباهات دور می کند، یادآور شد: کسی که عالمیت خود را بر زبان جاری نموده و خود را در زمره دانایان قراردهد، جاهلی بیش نیست.

استاد دانشگاه امام صادق(علیه السلام) نخستین ویژگی شاخص مرحوم آیینه وند را آراستگی به شخصیت متواضعانه و خصلت فروتنانه عنوان کرد و اظهار داشت: کسب فیوضات اخلاقی، نخستین قدم در گام نهادن به عرصه علم است؛ برای رسیدن به خشیت در علم، باید طلب دانستن و به کار بستن معلومات توأمان با یکدیگر حاصل گردد.

سخنران این مراسم با بیان این که علم تنها افزودن آموخته ها به ذخایر ذهنی نیست، ابراز داشت: برای ثمر بخشی، باید نتیجه علوم و دانش ها در اعضا و جوارح انسان بروز و ظهور داشته باشد.

وی در ادامه سخنان خود برخی از آسیب های عرصه علم آموزی را متذکر شد و خاطرنشان کرد: علمی که بخواهد دست‌مایه‌ای برای طلب توجه مردم، فخر فروشی و همنشینی با بزرگان و صاحب منصبان شود و یا  سرمایه ای برای کسب مطامع دنیایی باشد، معامله ای متضررانه و زیانکارانه خواهد بود.

حجت الاسلام والمسلمین الویری با تأکید بر این که علم خالص و بدون شائبه به آسانی به دست نمی آید، ابراز  داشت: مرحوم آیینه وند ضمن نهادینه سازی روحیات عالم گونه، هیچ‌گاه اجازه نداد تا چهره ماندگاری و ده ها عنوان دیگر دنیایی، وی را از تعالی روحانی عرصه علم باز دارد. حقیقت علمی که به خشتی می انجامد را به خوبی یافته و علم را نه به معنای انباشت معلومات، بلکه به معنای واقعی کلمه به کار می بست.

این محقق و پژوهشگر عرصه تاریخ تأثیر بسیار جدی مرحوم آیینه وند در گسترش دانش تاریخی بعد از پیروزی شکوه مند انقلاب اسلامی را ستودنی دانست و تصریح کرد: هویت بخشی به تاریخ در راستای تأسیس دانشکده های تخصصی تاریخ از مهمترین فعالیت های مرحوم آیینه وند به شمار می رود.

وی اهتمام هرچه بیشتر به اسلامی سازی علوم در عرصه تاریخ را یکی دیگر از ویژگی های مرحوم آیینه وند عنوان کرد و یادآور شد: استاد آیینه وند، اهتمام جدی بر حفظ اخلاقیات در محافل علمی داشته و حاکمیت ارزش های اخلاقی در مسائل سیاسی و علمی را مهمترین مفروضات خود قرار داده بود.

استاد دانشگاه امام صادق(علیه السلام) اظهار داشت: استاد آیینه وند ضمن حفظ اصول حاکم بر نظام اسلامی و رعایت خطوط قرمز، تنوع دیدگاه ها در دانش تاریخ را از مهمترین سرمایه های عرصه تاریخی می دانست.

حجت الاسلام والمسلمین الویری در پایان با تأکید بر این که مرحوم آیینه وند توجه به بهره مندی از تجربیات کشورهای اسلامی را سر لوحه فعالیت های علمی خود قرار داده بود، خاطرنشان کرد: متون برگزیده کشورهای عربی و اسلامی در حیطه اندیشه تاریخ را ترجمه نموده و از تجربیات دیدگاه های متفاوت، برای بهره گیری در نگاشت های تاریخی استفاده می کرد.

اخبار مرتبط

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • منتشرشده: ۱
  • در صف بررسی: ۰
  • غیرقابل‌انتشار: ۰
  • منتقد IR ۱۶:۴۷ - ۱۳۹۴/۰۳/۰۴
    علم را اگر بر زبان جاری نشود پس نشر علم چگونه امکان پذیر خواهد بود ،عالم علمش را نشر میدهد نه برای فخر برای بخشش آن وبین این دو تفکیک باید باشد ،فردی که بدنبال جلب مردم است نوعی خودنمایی ناشی از خود کم بینی است ، وخودنمایی در علم بی سوادی بیش نخواهد بود که متاسفانه در برخی مجامع علمی ما به جای بار علمی ،به دنبال نوشتارهای که ارزش علمی چندان نداشته وصرف بالا بردن رتبه علمی وسمت ها می باشد، نکات بسیار ارزشمندی را بیان نمودید ، استاد بزرگوار مرحوم دکتر صادق ایینه وند به جامعه ما اساتید چون خود تحویل داد آیا این روند ادامه دار خواهد بود؟