چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ |۲۲ شوال ۱۴۴۵ | May 1, 2024
حجت الاسلام عدالت

حوزه/ حجت الاسلام والمسلمین عدالت گفت: عده‌ای تا پایان زندگی جمع می‌کنند و بعد همه را می‌گذارند و می‌روند و عجیب‌تر این است،‌ وصیت می‌کنند که برایمان نماز و روزه بخوانند؛ شما در زمان حیات دلتان به حال خودتان نسوخت، نباید انتظار داشته باشید دیگران دلشان به حال شما بسوزد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، حجت الاسلام  والمسلمین عدالت در جمع کارکنان و مراجعین مرکز خدمات حوزه با اشاره به روایتی از پیامبر اکرم(ص) گفت: پیامبر اکرم(ص) می‌فرمایند دنیا مثل عالم رحم است، در عالم رحم به جنین می‌گویند که خارج از این عالم، دنیا قرار دارد و باید به آنجا بروی، ولی می‌گوید همین عالم خوب است.

وی ادامه داد: پیامبر اکرم(ص) می‌فرمایند مردم دنیا هم مانند همین جنین در عالم رحم هستند، به آنها می‌گویند که برای دنیا خلق نشده‌اید ولی می‌گوید همین دنیا خوب است.

محقق و پژوهشگر حوزه بیان کرد: امیرالمؤمنین(ع) در نامه‌ای به سلمان فارسی می‌نویسند دنیا مانند مار است و دست کشیدن به مار برای مارگیر بسیار لذت دارد، اما مارگیر باید مواظب باشد که از سوی مارگزیده نشود. انسان دنیاطلب هم همین حالت را دارد و باید مواظب باشد که از سوی  دنیا گزیده نشود.

وی ابراز داشت: کار بعضی‌ها مانند صندوق‌دار بانک است، در تمام عمر خود جمع می‌کنند و در آخر، تمام ذخیره‌ها را می‌گذارند و می‌روند،ما مالک واقعی اموال دنیوی‌مان نیستیم، بلکه ظاهراً مالک آنها هستیم و روزی باید آنها را بگذاریم و برویم.

حجت‌الاسلام  والمسلمین عدالت عنوان کرد: امیرالمؤمنین(ع) در خطبه‌ای می‌فرمایند که دنیا مثل مسافرخانه است و باید روزی آن را ترک کنی، اگر قرار بود خداوند به کسی اجازه دهد که در دنیا بماند به انبیا اجازه می‌داد.

سخنران این مراسم ادامه داد: امیرالمؤمنین(ع) در نهج‌البلاغه نیز می‌فرمایند که دنیا مانند پلی است که مشخصه‌هایی دارد. اولین مشخصه این است که راه بازگشت ندارد. مشخصه دوم این است که اسکان دائم ندارد و سومین مشخصه این است که آنچه انسان جمع می‌کند برای همین دنیا است.

وی تصریح کرد: انسان هرچه برای دنیایش تلاش می‌کند تا لحظه جان دادن است و وقتی از دنیا می‌رود باید تمام اموالش را بگذارد و برود.

حجت‌الاسلام  والمسلمین عدالت گفت: پیامبر اکرم(ص) می‌فرمایند اگر در زمان حیات خود یک دانه خرما انفاق کردی بالاتر از این است که کل زمین را بعد از مماتت انفاق کنند.

وی بیان کرد: عده‌ای تا پایان زندگی جمع می‌کنند و بعد همه را می‌گذارند و می‌روند و عجیب‌تر این است،‌ وصیت می‌کنند که برایمان نماز و روزه بخوانند؛ شما  در زمان حیات دلتان به حال خودتان نسوخت، نباید انتظار داشته باشید دیگران دلشان به حال شما بسوزد.

 

انتهای پیام/313/30

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha