به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری «حوزه»، شیخ تاج الدین الهلالی از علمای مصری و مفتی سابق استرالیا با انتشار یادداشتی به انتقاد از صدای زشت و کریه یکی از ائمه جماعت مسجدالحرام پرداخت و قرائت وی را بر خلاف خواسته شارع مقدس و موجب تخریب سنت نبوی دانست و از مسئولان مسجدالحرام خواست برای امامت جماعت مسلمانان در این مسجد از افرادی با صدای خوش و زیبا استفاده کنند.

ترجمه متن این یادداشت بدین شرح است:

نامه ای سرگشاده است خطاب به خادم الحرمین الشریفین و مدیر امور مسجدالحرام

سلام و رحمت و برکات

این مسئله به امامت جماعت اولین مسجد زمین مربوط می شود که خدای متعال درباره آن فرمود: «ان أول بيت وضع للناس للذي ببكة مباركا وهدى للعالمين»؛ مکان مبارکی که خداوند متعال، شرافت نگهداری و خدمت به میهمانان آن را به شما بخشیده و البته این نعمتی بزرگ است.

شکایت ما از شما مربوط به مسئله ای است که از سال ها پیش دوست داشتیم آن را مطرح کنیم و این به خاطر غیرتی است که نسبت به خانه خدا و محافظت از کتاب خدای متعال و اشتیاقی است که به اجرای سنت پیامبر(ص) داریم.

سروران ارجمند! از جمله امور فطری که خدای متعال بندگان خود را بر آن سرشته است، میل به شنیدن صدای خوش و بیزاری و روی گردانی از شنیدن صدای زشت و قبیح است. و تردیدی نیست که صدای خوب و زیبا در متمایل ساختن و تشویق شنونده تاثیر دارد؛ چراکه صدای زیبا موجب خوشایند دلها است و جان ها بدان آرام می گیرند تا در سایه آن به تدبر و خشوع برسند؛ چراکه در این هنگام جمال صدا و جلال کلام الله با هم جمع می شوند و همان گونه که بنا به فرموده الهی، خدای متعال به بندگان خود روزی و آفرینش و اخلاق متفاوتی عنایت کرده، از همین رو صدای آنها و طنین صوت حنجره آنها نیز متفاوت است و این نعمت و فضل الهی است که به هرکس بخواهد عطا می کند و این صدا ظرف و قالبی است که قرآن کریم و سنت پاک نبوی به وسیله آن عرضه می شود و در همین سنت نبوی بر استحباب صدای خوش و زیبا برای تلاوت قرآن کریم تاکید شده است.

در اینجا از میان رهنمودها و توصیه های نبوی در این زمینه به دو روایت از شیخان و احادیث دیگری از پیامبر(ص) اشاره می کنیم:

1. خدای متعال هیچ چیز را مانند این جایز ندانسته که پیامبر صدای خوشی داشته باشد که قرآن را با صدای رسا تلاوت کند. (حدیث متفق علیه).

2. هرکس قرآن را با صدای خوش نخواند از ما نیست.

3. با صدای خود موجب زینت قرآن باشید که صدای زیبا موجب فزونی زیبایی قرآن می شود.

4. هرچیزی زینتی دارد و زینت قرآن، صدای خوش است.

5. پیامبر به ابوموسی اشعری فرمود: شب گذشته به قرائت تو گوش می دادم و گویی تو در سازی از سازهای آل داود می دمیدی. ابوموسی گفت: ای رسول خدا اگر می دانستم شما گوش می دهید آن را زیباتر ادا می کردم.

6. حدیث مشروع بودن آغاز اذان و اینکه پیامبر به صحابی جلیل القدر خود عبدالله بن مسعود و حتی عمر بن خطاب اجازه نداد اذان بگویند تا مسلمانان ندای حق را بشنوند، بلکه به ابن مسعود فرمود اذان را به بلال بیاموز که صدای او از تو بهتر است.

حال که صدای زیبا برای گفتن اذان، مطلوب است پس در مورد تلاوت قرآن و امامت جماعت نیز به طریق اولی مطلوب شارع است.

هنگامی که انسان قرآن را با صدای زیبا و دلنشین و خشوع آفرین می شوند، ناخودآگاه لب به تحسین و آفرین می گشاید اما هنگامی که صدای قاری قرآن، زشت و قبیح و ناخوشایند باشد با زبان حال می گوید: به خدا پناه می برم.

و در حدیث آمده که نماز سه نفر پذیرفته نمی شود: از جمله نماز امام جماعت قومی که آنها از او بیزار باشند..

علاوه بر اینها خدای متعال در قرآن کریم، صدای زشت و نکره را نکوهیده و فرموده « وإن أنكر الأصوات لصوت الحمير».

اما در ادامه مطالب گذشته باید بگوییم سرزمین مبارک حجاز مهد رسالت محمدی است که ایمان در آن تثبیت شد و این سرزمین اکنون سرشار از حافظان قرآن و صاحبان صداهای زیبا و خوش و مبارک است که خداوند به آنها برکت دهد؛ پس آیا شرعا جایز است که ما مسلمانان را از شنیدن این صداها محروم کنیم و امام جماعتی را به آنها تحمیل کنیم که شاید از اهل علم و صلاح باشد، اما مطمئنا از نظر صدا و اداء حروف و احکام قرائت، شایستگی امامت جماعت مسلمانان را در نمازی که باید با صدای بلند خوانده شود ندارد به ویژه نماز صبح که فرشتگان الهی و میلیون ها نفر از بندگان مؤمن خدا شاهد آن هستند.

خدا را گواه می گیرم که من و تعداد زیادی از نمازگزاران بارها پیش آمده که نماز خود را پشت سر این امام جماعت قطع  کرده ایم و لب به استغفار گشوده ایم و خود بنده با صدای بلند گفتم به ما رحم کنید تا خدا به شما رحم کند.

تردیدی نیست که چنین اتفاقی در مسجد الحرام کاری زشت و مصداق منکر است که مورد قبول ما نیست، اما باید پرسید که مسئول این امر زشت چه کسی است؟؟ و من بارها در مورد اسم این امام جماعت پرسیدم و متوجه شدم نام او شیخ صالح آل حمید است که از خداوند می خواهم به او صحت و عافیت و توفیق خدمت به دین عنایت کند اما نه در زمینه امامت جماعت مسجدالحرام و به ویژه در مورد نمازهای جهری که باید با صدای بلند خوانده شود.

در پایان باید بگویم این حق و حقیقت است که باید از آن پیروی شود و باید بدانیم دست بالای دست بسیار است و ما نیز هدفی جز اصلاح نداریم و فقط خداوند است که به ما توفیق می دهد و بر او تکیه می کنیم و رو به سوی او می کنیم.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته

برادر شما تاج الدین الهلالی، مفتی سابق استرالیا و مدیر مسئول مجله الوسطیة در قاهره