به گزارش خبرگزاری«حوزه»، این یادنامه در پنج بخش تنظیم و تدوین شده: بخش اول به زندگینامه علمی و سیاسی ایشان اختصاص یافته، در بخش دوم آیت‌الله آملی از نگاه فرزندانش آیت‌الله صادق آملی لاریجانی، محمدجواد، علی و باقر لاریجانی به تصویر کشیده شده و در بخش سوم نظرات شاگردان و صاحب نظران حوزه درباره سلوک و اندیشه و خاطرات آیت‌الله بیان شده  است، در این بخش گفتارها و نوشتارهایی از آیات جوادی آملی، جعفر سبحانی، صالحی مازندرانی، احمد آذری قمی، اسماعیل‌پور قمشه‌ای، سیدجعفر شهیدی، سیدمحمدباقر حجتی و دکتر شفیعی مازندرانی درباره آیت‌الله آملی تشکیل شده است.

همچنین زندگی، خاطرات، سلوک و رفتار سیاسی آیت‌الله آملی در قالب خاطرات شخصیت‌های مختلف آمده است که برای این منظور نزدیک به 300 کتاب و منبع تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی مطالعه شده است و در 56 گفتار تنظیم شده است. بخش پنجم هم گزیده پیام‌های تسلیت شخصیت و نهادهای انقلابی و مذهبی به مناسبت ارتحال آیت‌الله آملی است، در پایان کتاب هم عکس‌هایی از این مرجع فقید نقش بسته است.

زندگینامه آیت الله میرزا هاشم آملی(ره)

آیت‌الله میرزا هاشم آملی در سال 1322 قمری برابر با 1278شمسی در روستای پردمه منطقه لاریجان(در 70 کیلومتری شهر آمل) دیده به جهان گشود.

آیت‌اللّه آملی پس از پشت سر نهادن سطوح عالیه در سال 1345 قمری برای بهره‌وری از خرمن فیض آیت ‏اللّه العظمی حائری به قم آمد و در درس‌های فقه و اصول آیت‌اللّه مؤسس و در کنار آن به درس آیات عظام حجت کوه‏کمری، شاه‌آبادی و حاج شیخ محمدعلی حائری قمی حاضر شد و در مدت شش سال از محضر آنان بهره‌ها برد و مبانی علمی خویش را استوار ساخت.

مرجع فقید در سال 1351 قمری پس از اخذ اجازه اجتهاد از دو استاد بزرگوارش آیات حائری و حجت برای بهره‌وری از محفل پر رونق درسی بزرگان حوزه نجف و جستجو از آراء و مبانی اصول رهسپار آن دیار شد و پس از زیارت مرقد مطهر باب علم نبوی امیرالمؤمنین علی(ع) و طلب توفیق از آن حضرت، در مدرسه بزرگ آخوند سکنی گزید و در درس فقه و اصول آیت‌اللّه سیدابوالحسن اصفهانی حاضر شد و ابواب طهارت، حج و بیع را از ایشان فرا گرفت.

معظم‌له در سال 1380 قمری به عزم دیدار اقوام و صله ارحام و سکونت در حوزه علمیه قم، راهی ایران شد و با استقرار در قم، به تدریس خارج فقه و اصول روی آورد. از جمله شاگردان وی در نجف و قم می‌توان به حضرات آیات عبدالله جوادی آملی، ناصر مکارم شیرازی، میرزا جواد آقا تبریزی، محمدهادی معرفت، سیدجعفر شهیدی، سیدجعفر کریمی، محمدعلی علوی گرگانی، محمدعلی گرامی قمی، محمدعلی صالحی مازندرانی(ره) و... اشاره کرد.

سرانجام آیت‌الله آملی پس از 91 سال تلاش و کوشش در جهت احیاء و بزرگداشت شعائر دینی و پشت سر نهادن سکته‌ای ناقص و یک دوره بیماری، در عصر روز جمعه، چهارم رمضان المبارک 1413 قمری برابر با 7 اسفند 1371 شمسی بدرود حیات گفت و جهان علم و تقوا و فضیلت را در سوگ خویش عزادار نمود.