جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ |۱۸ رمضان ۱۴۴۵ | Mar 29, 2024
دوچرخه سواری

حوزه/ پدرم با ورزش هايي چون دوچرخه سواري، اسكي و شنا براي دختران مخالفت كرده و مرا از اين ورزش ها منع مي كند. تا چه حد راضي نگه داشتن پدر لازم است؟

به گزارش خبرگزاری «حوزه»، "حجاب و عفاف" یکی از دستورات دین مبین اسلام بوده که در شماره های گوناگون، مطالب مختلف از این فریضه الهی را تقدیم حضور مخاطبان گرامی خواهیم کرد.

* سؤال

خلاصه سؤال: پدرم با ورزش هايي چون دوچرخه سواري، اسكي و شنا براي دختران مخالفت كرده و مرا از اين ورزش ها منع مي كند. تا چه حد راضي نگه داشتن پدر لازم است؟

* پاسخ

اسلام مجموعه اي است از قوانين و احكام براي رشد و تكامل انسان ها در قالب احكام تكليفي (حلال – حرام – مستحب – مكروه و مباح) و اين احكام اختصاص به مردان ندارد و اگر حكمي مخصوص مردان است مانند: «جهاد في سبيل الله» اين موضوع بيان شده است[1] كه به مردان اختصاص دارد و اگر حكمي مخصوص بانوان است، اين حكم نيز بيان شده است. مانند: انواع غسل هاي مربوط به زنان يا احكام نماز و روزه در حالات مخصوص.

* ورزش و سلامتي

اما موضوع ورزش با توجه به مزاياي فراواني كه دارد، نه تنها مخصوص مردان نيست بلكه براي بانوان هم با اهميت است. چون بانوان ركن اساسي خانواده و عامل استحكام جامعه و عهده دار پرورش و تربيت فرزندان هستند و به تعبيري سلامت پيكر جامعه مردان هم به سلامت نيم پيكر ديگر يعني زنان بستگي دارد.

از آنجا كه كودكان در رحم مادران رشد كرده و دو سال از شيرة جان آنان ارتزاق مي نمايند و سلامت روحي و رواني و جسمي زنان، اثرات مستقيم بر روي كل جامعه دارد، به اين ترتيب ورزش براي سلامتي روح و جسم زنان از اهميت بيشتري نسبت به مردان برخوردار مي باشد. در حقيقت جامعه اي سالم و پاينده است كه زنان آن از سلامت جسم و روان و نشاط كافي برخوردار و بالنده باشند.

اشكالي كه مخالفين اسلام به اهل حجاب مي گيرند اينجاست كه موضوع حجاب و پوشش براي بانوان مسلمان مانع فعاليت آنها در صحنه هاي مختلف از جمله صحنه ورزش مي شود. در پاسخ اين اشكال بيان اين نكته لازم است كه حجاب مانع بروز استعدادهاي فطري زن نيست. اسلام مخالف محبوس شدن زن در خانه است و زن محجبه مي تواند با رعايت حجاب و موازين شرعي در بسياري از صحنه هاي اجتماعي، فرهنگي و ورزشي به طور چشمگير فعاليت داشته باشد.

* اصول ورزش بانوان

البته در ورزش دختران و زنان اصول شرعي و عقلي مطرح است كه بسياري از آنها در ورزش مردان نيز مطرح خواهد بود؛ ولي كفه ترازو در اين عرصه براي زنان سنگين تر است. از جمله آن اصول مي توان به موارد ذيل اشاره كرد:

- اصل عفاف و حفظ حجاب

- اصل عدم اختلاط

- اصل اعتدال

- اصل هماهنگي بين جان و تن

- اصل توجه به ويژگي هاي طبيعي و جسماني زنان

با مقدمة فوق روشن شد كه ورزش زماني مي تواند مفيد و كارگشا باشد كه به اصول فوق و حيثيت و شرافت انساني زن ها لطمه اي وارد نسازد.

حال جاي طرح اين پرسش است كه آيا زنان مي توانند در ملأ عام دو چرخه سواري و ... كنند يا خير؟

در جواب بايد گفت كه اين مسأله از دو جهت قابل بررسي است:

الف) حكم اين مسأله از نظر حكم شرعي اولي چيست؟

در اين رابطه كيفيت عمل تعيين كننده است، يعني مي توان آن را به گونه اي انجام داد كه شرعاً اشكالي نداشته باشد ولي مي توان به گونه اي مخالف هنجار هاي ديني انجام داد و در اين صورت مسلماً اشكال دارد.

ب) مسئله ديگر تأثير اجتماعي – فرهنگي است. به نظر مي رسد چنين عملي (يعني دوچرخه سواري بانوان در مجامع عمومي) براي شما كه مقيد به اصول اخلاقي و ديني هستيد نتايج فرهنگي مطلوبي در بر نداشته باشد و رفته رفته اخلاق و فرهنگ اجتماعي را به سمت نامطلوبي هدايت كند كه چه بسا با وجود مفسده انجام آن فعلاً جايز نيست. ولي با توجه به علاقة شما توصيه مي شود كه تا وقتي كه مكان هاي مناسب و سالمي از طرف فدارسيون هاي مربوط براي اين كار در نظر گرفته نشده است، در يادگيري مهارت ها و ديگر فعاليت هاي ورزشي متناسب، مثل: كلاس هاي آموزشي واليبال و بسكتبال و ... كه در محيط هاي مناسب و با اشراف سازمان تربيت بدني انجام مي پذيرد، اقدام نماييد و يا در مسافرت هاي خارج شهري كه مكان هاي مناسبي به دور از وجود افراد نامحرم و چشم هاي ناپاك به فعاليت خود در اين زمينه ادامه دهيد.

و اما در نامه ارسالي تان مرقوم فرموده بوديد در اسلام تا چه حد راضي نگه داشتن پدر واجب است؟

در جواب بايد به عرض برسانيم كه در اسلام اطاعت از پدر و مادر و احترام به آنها تا جايي لازم است كه مغاير احكام واجب يا حرام الهي نباشد؛ لذا اگر پدر و مادر انجام عمل حرام و يا ترك فعل واجبي مانند نماز را از فرزند خواهان باشند نبايد از آنها پيروي نمايند. اما در ساير موارد اعم از كارهاي مباح (مانند ورزش كردن) و يا مستحب، رعايت احترام و رضايت آنها لازم است. مثلاً نماز جماعت مستحب است اما اگر پدر و مادر فرزند را امر كنند كه نماز را به جماعت بخواند در صورتي كه مخالفت با آنها موجب عقوق و اذيت آنها بشود بنابر فتواي اكثر مراجع جايز نيست و شركت در نماز جماعت بر فرزند واجب مي شود.[2]

به همين دليل شما كه از خانواده اي مذهبي برخورداريد و همچنان كه در نامه ذكر كرده بوديد در حفظ حجاب دقت لازم را مي نماييد، توصيه مي شود كه به نصحيت هاي مشفقانه پدرتان گوش فرا داده و در اجراي دستورات آنها كمال كوشش را بنماييد و اميدوار باشيد كه روزي ثمرات و نتايج اين كردارتان را در دنيا و آخرت خواهيد ديد.

توجه داشته باشيد كه پدر و مادر علاوه بر دلسوزي زيادي كه نسبت به سلامت روحي و رواني فرزندان شان دارند، به لحاظ سني هم داراي تجارب و اطلاعات ارزنده اي هستند كه چه بسا تاكنون صلاح نديده اند كه در رابطه با فعاليت هاي شما بازگو كنند و يا اين كه شما از آنها نخواسته ايد. به همين دليل شما مي توانيد در زمان هاي مناسب از آنها بخواهيد كه دلائل مخالفت خودشان را براي شما ابراز نمايند.

در هر حال تا زمان فراهم شدن زمينه مناسب براي از سرگيري فعاليت تان از انجام وظائف ديني و نرمش هاي روزانه همراه با سحر خيزي غفلت نورزيد.

پي نوشت ها:

[1] . توبه/24

[2] . توضيح المسائل مراجع، چاپ جامعه مدرسين، ج1، مسأله 1406

 

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha