سلام علیکم آیا درسته که ایشان نامه به رهبری مینویسن واسه آزادی پسرمنتظری؟

به اقای یزدی بگیدشماچه کاردیگران دارید؟دست بزاریدروکلاه خودتون تابادنبره

عجب !!!!!!؟؟؟؟؟؟ پس لازم است این احترام و شئون مرجعیت را رعایت فرموده و ترتیبی اتخاذ فرمائید این گونه مسائل دیگر تکرار نگردد. عجب عجب !!!!

با سلام؛ از بصیرت جناب آیت الله یزدی تقدیر تشکر می کنم.این که بگید آقای یزدی شما چکار به دیگران دارید، تفکری اس که عده ای در کربلا نیز داشتند و از این رو حسین بن علی تنها ماند.

صحیفه امام موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی ج 1 ص 307 و 308  من یک نصیحت می کنم به بچه های طلاب طلاب جوان که تازه آمده اند و حاد و تندند و آن این است که آقایان متوجه باشید اگر چنانچه ... کلمه ای اهانت بکند کسی به یک نفر از مراجع اسلام بین او و خدای تبارک و تعالی ولایت منقطع می شود. کوچک فرض می کنید ! فحش دادن به مراجع بزرگ ما را کوچک فرض می کنید ! اگر به واسطه بعضی از جهالت ها لطمه ای بر این نهضت بزرگ وارد بشود معاقبید پیش خدای تبارک و تعالی توبه تان مشکل است قبول بشود چون به حیثیت اسلام لطمه وارد می شود... اگر یک وقت اختلاف اجتهاد در کار باشد مثل سایر مسائل شرعیه اختلاف اجتهاد در کار باشد بچه ها و جوان ها نباید دخالت بکنند خطرناک است دشمن بیدار است . گمان نکنید که فحش به یک نفر است فحش به یک جامعه اسلامی است اهانت به یک جامعه اسلامی است وهن وارد شدن بر یک جامعه اسلامی است . من که اینجا نشسته ام دست تمام مراجع را می بوسم تمام مراجع اینجا نجف سایر بلاد مشهد تهران هر جا هستند دست همه علمای اسلام را من می بوسم ... اهانت به آنها اهانت به اسلام است عصرها امام در مسجد سلماسی قم درس اصول می گفتند . به ایشان اطلاع داده بودند که در مجلس درس بعضی از محققین نسبت به ملاصدرا رحمه الله اهانت شده است . ایشان با حال عصبانیت و در مقام موعظه و نهی از جسارت کردن به بزرگان دین فرمودند: «وما ادریک ملاصدرا: تو چه می دانی که ملاصدرا کیست؟ مسائلی را که بوعلی سینا از حل آنها عاجز مانده، ملاصدرا حل نموده است . چرا مواظب زبانمان نیستیم؟»

باسلام و عرض ادب محضر مبارک آیت ‌الله یزدی توروخدا دیگه بهانه دست دشمن ندهید. توروخدا به دیدار یک مرجع تقلید بزرگوار با چند نفر ندهید. تورو خدا این تعبیر که دیگر تکرار نشود رو‌نفرمایید. بخداقسم زشته. در شان شما و جامعه مدرسین نیست. خیلی از بزرگان همین حوزه و از مراجع عظام از این جلسه تقدیر کردند. اصلا بد نیست برای نزدیک کردن قلوب دیدار برگزار شود. شما هم بد نیست دیدار داشته باشید. مگر مسئوولین ما یا خود حضرت آقا در آمریکا دیدار با کفار و دشمنان نداشتند؟ چه برسد به دیدار با اولاد زهرا سلام‌ الله علیها

اقای یزدی شما دقیقا کی هستین؟!

اقای یزدی ما هم بشما توصیه میکنیم تدبیری باندیشید تا دیگر با مرجعیت ناخواسته دشمنی نکنید

عجب! اگر کسی نامه ای به آیت الله یزدی و مجموعه زیر نظر ایشان بنویسد و ایشان را نصیحت کند، مشکلی نداره؟

چطور آقای یزدی به خودش اجازه می ده که در کار بزرگان دخالت کنه؟!!!!!!!

کاش این سید بزرگوار ی جوابی بدهند به نامه ببینیم آن دیدار چه دلیلی داشته. شاید واقعا دلیل موجهی داشته.خب بگن تا مقلدین هم بدونن

دوستان جای فرافکنی پیگیر دلیل ملاقات ایشون با دشمنان مردم ایران باشند.

متن اصلی حکمت 151 نهج البلاغه 151 وَ قَالَ عليه السلام مَنْ وَضَعَ نَفْسَهُ مَوَاضِعَ التُّهْمَةِ فَلَا يَلُومَنَّ مَنْ أَسَاءَ بِهِ الظَّنَّ

احسنت به اقای یزدی. قبول کردن افرادی که به نطام و روحانیت خیانت کردن کار بسیار اشتباهی هست.

مرام و مشی بزرگان حوزه و دین شناسان عاقل،، پیوسته سلوک در مسیر و سیره امامان معصوم علیهم السلام بوده شخصیتی مانند عالم گرانقدر شبیری، اگر با ملحدان هم دیدار کند باید بنا را بر اصلاح و درستی نهاد نه بدبینی و توطئه.... نگاهها را باید با آب طاهر اخلاق شست،،،، از قضا چنین تاختنی بر پیر مرد مرجع شیعان فقط و فقط موجب خشنودی آمریکا و سعودی است این گونه رفتار،، کاملا به میل دشمن است نگارش چنین نامه ای در علن و آشکار، موجب مباهات نیست،، اگر فرض کنیم کسی اشتباهی کرده،، مگر می توان با اشتباهی مهلک تر پاسخ داد،، آیا در نگارش نامه شان مرجعیت حفظ شده؟ آیا شان نویسنده و مخاطب یکی است؟؟ آیا مرجعیت دادنی است از طرف هر کس یا شخص یا مستلزم تلاش در مسیر سخت دانش و تقوی است....اگر مرجعی به مسیری نگاهی متفاوت داشت از مرجعیت ساقط است مرجعیت ملجاء شیعیان بوده و وامدار احزاب و جناحها نیست، مرجع مردمی حقگو است و حق شنیدنی و قابل تکرار است

در تحلیل رویداد دیدار آقای شبیری زنجانی با برخی اصحاب فتنه می توان گفت: ساحت ها قابل تفکیک و تمایزند از این رو، ضمن ستایش و ارادت به جنبه علمی یک عالم دینی، می توان سایر ابعاد شخصیتی وی را مورد بررسی و انتقاد قرار داد و این جزء مصادیق ژرف نهی از منکر است که کار آن از هر کسی ساخته نیست" آیت الله محمد یزدی از جمله این ناهیان است که با بصیرت و شجاعت تمام توانست یک شخصیت علمی و دینی را نسبت به یک منکر روشن، نهی کرده و به وی تذکر دهد. "طیب الله انفاسه الشریفه"

اهانت و جسارت و هتاکی به مرجع اصیل و مستقل شیعه آیة الله العظمی شبیری زنجانی مدظله العالی را محکوم کرده و شکایت خود را محضر حضرت بقیة الله الأعظم ارواحناه فداه عرضه میداریم. العجل یا محی الشریعه

باسلام. بزرگواران یکی از نهاد هایی که مرجعیت مراجع رو امضا میکنه جامعه مدرسین هستش و مطمئن باشید باید برای این کارشون جواب داشته باشن حالا سوال پیش میاد که آیا همین جامعه مدرسین نباید نظارتی بر همان مراجع داشته باشد؟ یه توصیه هم به عزیزانی که نظر دادن حتما یه مرور اجمالی درباره جامعه مدرسین داشته باشید البته با کمال احترام

آقای یزدی با این کارشون به مرجعیت بی احترامی کردن. آیا نمی شد چنین امری رو خصوصی تذکر بدن؟

آقای یزدی با این کارشون به مرجعیت بی احترامی کردن. آیا نمی شد چنین امری رو خصوصی تذکر بدن؟

با سلام خدا حضرت آیت الله یزدی را حفظ فرماید همانگونه که مراجعی مانند آیت الله شریعتمداری و آیت الله منتظری و آیت الله آذری قمی با مبانی فکری انقلاب و امام و مقام معظم رهبری فاصله گرفتند و مردم آنها را کنار گذاشتند حضرت شبیری زنجانی انشاالله در مسیر انقلاب باقی بمانند و با باغی انقلاب و... همراه نشوند

جملۀ پایانی آیت‌الله یزدی بسیار شگفت‌آور است و بی سابقه: «لازم است احترام و شئون مرجعیت را رعایت و ترتیبی اتخاذ فرمایید این گونه مسایل دیگر تکرار نشود». این لحن نه با جایگاه این دو سازگار است و نه با اقتضائات حوزوی و مگر مراجع شیعه در استخدام نهادی هستند که مثل کارمندان به آنان تذکر داده شود؟ اگر آقای شبیری مرجع است آقای یزدی که در مقام مرجعیت و افتا نیست چگونه امر می‌کند و اگر تکرار کند چه می‌شود؟ چگونه برخورد می کنند؟

من با شناختی که از مقام معظم رهبری دارم یقین دارم که معظم له از نگارش این نامه توسط آقای یزدی به آقای شبیری زنجانی راضی نیست. آقای یزدی متاسفانه زودهنگام عصبانی می شود و در حین عصبانیت ، تصمیم می گیرد. ای کاش ایشان قبل از مکاتبه ، با دفتر رهبری مشورت می کرد و یا لااقل اجازه می گرفت. امیدوارم همه ی ما تابع واقعی روش و منش ولی فقیه باشیم.

پاسخ آقای هاشمی رفسنجانی به توهین های آیت الله یزدی (به نقل از سایت فرارو): هاشمي رفسنجاني در جواب جمعي از حضار كه اجازه جواب به اظهارات اهانت آميز آقايان يزدي و حسينيان و زيارتي (حميد روحاني) را خواستند، گفتند: سالها است كه جواب من به آقاي يزدي درخواست شفا براي ايشان است و ارسال سلام. رئيس مجمع تشخيص مصلحت ادامه داد: متاسفانه ايشان براثر مشكلات جسمي گاهي دچار عصبانيت مي‌شود و عجولانه اعلام نظر مي‌كند. هاشمي رفسنجاني تصريح كرد: افرادي هم هستند كه شهرت خويش را از راه اهانت به ديگران مي‌خواهند كه جواب اينگونه افراد هم سكوت است و دعا براي هدايتشان.

با سلام از آیت الله یزدی کمال تشکر را دارم واقعا لازم بود کسی اعتراض حوزویان را به آیت الله شبیری برساند که دیدار با فتنه گران در شان شما نبود.

آیت الله یزدی در جایگاهی نیست که به مراجع تذکر دهد

در خاطرات ایشان که یک بار در مجلۀ نسیم بیداری چاپ شد و کتاب آن هم منتشر شده آمده است اوایل تصدی ریاست قوۀ قضاییه مهندس بازرگان و دکتر یزدی تقاضای ملاقات کردند تا دربارۀ وضعیت نهضت آزادی صحبت کنند و ایشان پذیرفت. می‌توان یک مقام اجرایی را این گونه مورد سؤال قرار داد که چرا با فلانی ملاقات کردی، اما با دیگران نمی‌توان و نشاید.

این تهدید تداعی کنندۀ توهین به فقیه عالیقدر حضرت آیت الله العظمی منتظری و مرحوم حضرت آیت الله العظمی شریعتمداری و .... بود. حقاً باید به شما همان خطاب امام راحل در سال ۱۳۶۵ را بیان کرد که خطاب به ۸ نفر از نمایندگان مجلس فرمودند: «فأین تذهبون» فاعتبروا یا اولی الأبصار لطفاً این پیام را برای رضای خدا حذف ننمایید

۱۰ نکته به بهانه نامه خبرساز آیت‌الله یزدی محمد یزدی جامعه مدرسین نامه به آیت‌الله شبیری زنجانی شبیه نامه‌های دیگر یک روحانی یا شخصیت سیاسی به یک مرجع تقلید یا حتی غیر مرجع نیست. شبیه نامۀ یک مقام بالاتر اداری به فردی پایین‌تر است. لحنی کاملا آمرانه... نامۀ دستوری به یک مرجع تقلید و با رتبۀ فقهی بالاتر شاید در تاریخ مرجعیت شیعه سابقه نداشته باشد. مهرداد خدیر نوشت: «اگر خبرگزاری حوزه نامۀ سرگشاده یا سرگشودۀ آیت‌الله شیخ محمد یزدی به آیت‌الله سید موسی شبیری زنجانی از مراجع تقلید را منتشر نکرده بود، این تصور که نامه واقعی نباشد و مانند برخی از اخبار فضای مجازی ساخته و پرداختۀ کسانی با هدف اختلاف‌افکنی باشد، دور نبود اما حال که صحت نامه روشن شده جای طرح چند نکته هست. قضیه از این قرار است که آیت‌الله شبیری زنجانی از مراجع تقلید قم به تهران آمده بوده و شماری از شخصیت‌های سیاسی از جمله رییس‌جمهوری اسبق ایران در دوران اصلاحات، وزیر کشور دولت‌های سازندگی و اصلاحات، دادستان کل کشور در دهۀ ۶۰ و منصوب امام خمینی در شورای سرپرستی صدا‌وسیما و امور حج و چند چهرۀ روحانی دیگر به دیدار ایشان رفته‌اند و این تصویر در فضای مجازی انعکاس یافته و خبرگزاری جمهوری اسلامی هم در گفت‌وگوی تازه خود با محمدرضا خاتمی جزییات این دیدار را جویا شده و او هم گفته در حد دیدار شاگردان سابق با استاد و مرجع تقلید بوده است نه بیشتر. آقای یزدی اما این افراد را مسأله‌دار و کسانی دانسته که «برای نظام جمهوری اسلامی و مقام معظم رهبری احترامی قایل نیستند»؛ در حالی که چنین اتهامی را تاکنون هیچ شخص دیگری به آنان وارد نساخته بود و حتی روزنامۀ کیهان نیز که منتقد صریح این شخصیت‌هاست، هیچگاه چنین ادعایی را علیه آنان مطرح نمی‌کند و به موضوعات دیگر می‌پردازد. چند نکته اما از این قرار است: ۱. آقای یزدی نوشته‌اند «‌این موضوع ناراحتی و تعجب مقلدان و حوزویان را در پی داشته است.» آیا ایشان که خود فقیه و مجتهدند، در زمرۀ مقلدین آقای شبیری‌اند یا مقلدین به ایشان وکالت داده‌اند یا می‌توانند از جانب همۀ حوزویان سخن بگویند یا مگر غالب دیدار‌کنندگان خود حوزوی و ملبس به لباس روحانی نیستند؟ چگونه دیدار چند روحانی با یک مرجع تقلید باعث ناراحتی همۀ حوزویان می‌شود؟ (تازه غیر روحانی و غیر ملبس‌شان هم یک چند در لباس روحانیت بوده.) درست‌تر این بود که می‌نوشتند «ناراحتی من» و اگر در جامعۀ مدرسین مطرح شده از جانب تشکل متبوع سخن می‌گفتند نه قاطبۀ حوزویان و مقلدان. نکته اصلی اما این است که نامه شبیه نامۀ یک روحانی یا شخصیت سیاسی به یک مرجع تقلید یا حتی غیر مرجع نیست. شبیه نامۀ یک مقام بالاتر اداری به فردی پایین‌تر است؛ در حالی که مرجعیت و روحانیت شیعه از این چهارچوب‌ها رها بوده است. ۲. نوشته‌اند «چگونه فرصت ملاقات با هیأت رییسۀ مجمع عمومی اساتید را پیدا نمی‌کنید اما فرصت ملاقات با این آقایان را پیدا می‌کنید؟» آخر این دیگر چه سؤالی است؟ هر فردی ممکن است فرصت یا علاقۀ ملاقات با فردی یا گروهی را داشته باشد و با دیگری نداشته باشد یا پیش نیاید. می‌توان یک مقام اجرایی را این گونه مورد سؤال قرار داد چون با بودجۀ بیت‌المال وظیفۀ رسیدگی به همه را دارد اما با دیگران چگونه می‌توان؟ در پایان خرداد سال ۵۶ مرحوم مطهری در لندن در خانه دکتر سروش بود و شریعتی درگذشت اما در مراسم تشییع جنازه دکتر شریعتی شرکت نکرد. در حالی که مرحوم دکتر مفتح تا دمشق هم رفت و زیر تابوت دکتر را گرفت. می‌توان بر مطهری خرده گرفت که چرا مفتح رفت و شما نرفتی؟ هیچکس اما خرده نگرفت. چون نوع روابط روحانیون با دکتر شریعتی متفاوت بود. مثلا آیت‌الله خامنه‌ای بسیار علاقه‌مند بودند و در مشهد به منزل پدر او رفتند و تسلیت گفتند و برخی اما همچنان منتقد بودند. حال آقای شبیری به هر دلیلی به تهران آمده بود و در خانۀ علاقه‌مندی یا دوستی مستقر شده و دیگران هم به دیدار رفتند. کجای این کار عجیب است؟ ۳. جملۀ پایانی آیت‌الله یزدی بسیار شگفت‌آور است و بی‌سابقه: «لازم است احترام و شئون مرجعیت را رعایت و ترتیبی اتخاذ فرمایید این گونه مسایل دیگر تکرار نشود.» این لحن نه با جایگاه این دو سازگار است و نه با اقتضائات حوزوی و مگر مراجع شیعه در استخدام نهادی هستند که مثل کارمندان به آنان تذکر داده شود؟ اگر آقای شبیری مرجع است، آقای یزدی که در مقام مرجعیت و افتا نیست، چگونه امر می‌کند و اگر تکرار کند چه می‌شود؟ چگونه برخورد می‌کنند؟ این جمله هم قابل تأمل است: «مقام و احترام شما در سایۀ احترام به نظام اسلامی حاکم، رهبری و شأن مرجعیت است.» وقتی خود نظام و رهبری در ذیل دین و مذهب تعریف می‌شوند، چگونه می‌توان مرجعیت را این گونه توصیف کرد و مگر بی‌احترامی‌ای از کسی سر زده است؟ ۴. برخی اتفاقات در تاریخ انقلاب اسلامی در این چهل سال بعضی را به این اشتباه انداخته که استثنا را تعمیم و تسری دهند و به قاعده تبدیل کنند. مثلا این که جامعۀ مدرسین در سال ۶۱ آیت‌الله سیدکاظم شریعتمداری را از مرجعیت خلع کرد، نباید این تصور را ایجاد کند که این استثنا یک قاعده است و این رویه را الی‌الابد ادامه دهند، یا این که اولین رییس‌جمهوری ایران عزل شد، استثنا بود و قاعده اتمام دوره است؛ مگر مورد شهید رجایی که با شهادت به دو ماه هم نرسید. ما در آستانۀ چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی و تحت شدیدترین هجوم تبلیغاتی و رسانه‌ای و اقتصادی قرار داریم. آنگاه باید اردوگاه خودمان را هم بر هم بزنیم و گمان کنیم استثنای ۳۶ سال قبل را می‌توانیم دوباره معیار قرار دهیم آن هم به صرف یک ملاقات؟ مگر مرجع مورد مراجعۀ آحاد شهروندان و مقلدان و ارادتمندان نیست؟ آیا باید از آقای یزدی اجازه می‌گرفتند؟ در نامۀ آقای یزدی اما این احساس وجود دارد که میل به تسری استثناها به قاعده وجود دارد. ۵. آیت‌الله یزدی در انتخابات هفتم اسفند ۹۴ از راهیابی به مجلس خبرگان رهبری بازماند. دیدارکنندگان با آیت‌الله شبیری از فهرست رقیب حمایت کرده بودند. لحن تند این نامه این شائبه را ایجاد می‌کند که از فهرست مورد حمایت مرحوم هاشمی رفسنجانی و رییس‌جمهوری اسبق ناراضی‌اند و این زیبنده نیست؛ در حالی که رقابت در ذات انتخابات نهفته است و مگر کاندیداهای مورد حمایت خود اصولگرایان با هم رقابت نمی‌کردند؟ ۶. جای این سؤال هم هست که چرا شاهد چنین نامه‌هایی با چنین لحنی به رییس‌جمهور سابق مورد حمایت که بعدتر سرکشی کرد، نبودیم و حالا یک مرجع تقلید را این گونه مخاطب قرار می‌دهند؟ ۷. این گونه واکنش‌ها مسبوق نیست؛ کما این که آیت‌الله یزدی حتی در مقام پاسخ به جانشین خود در قوۀ قضاییه در سال ۷۸ برنیامد که در همان ابتدا گفت: «یک ویرانه را تحویل گرفته است.» از این سخن آیت‌الله هاشمی شاهرودی البته تعابیر مختلفی صورت پذیرفت و برخی گفتند منظور به لحاظ اداری و امکانات است اما به هر رو پاسخی ندادند یا اگر دادند، با این لحن نبود. ۸. مرجعیت و روحانیت تشیع یک نهاد دیرپا و از سرمایه‌های اجتماعی‌اند و به تعبیر آقای دکتر صالحی، وزیر ارشاد که خود نسبتی وثیق با حوزه دارد «پشتوانۀ حفظ هویت شیعی» به شمار می‌آیند. پس همان گونه که ایشان در توییت شامگاه شنبه پنجم آبان خود تصریح کرده است، «مواظب باشیم مراجع پاک زیست را با تابلوی دغدغۀ حفظ نظام، موهون نکنیم و میراث تاریخی تشیع را به تاراج نسپاریم.» ۹. اگر خشم آقای محمد یزدی ناشی از رویکرد مردم در انتخابات اسفند ۹۴ تفسیر شود ،در این صورت از نظر ایشان لابد همۀ کسانی که در استان تهران ترجیح دادند با رأی به دیگران مانع راهیابی ایشان به خبرگان شوند «مسأله‌دار» هستند و آیا این توهین به مردم نیست؟ مردمی که به ندای رهبری برای شرکت در انتخابات پاسخ مثبت دادند و موجب قوام و دوام نظام شدند؟ ۱۰. اشاره آیت‌الله یزدی به مجمع اساتید یادآور زمزمه‌هایی است که پس از مهاجرت حجت‌الاسلام سیدعلی خمینی به نجف درگرفت و این شایعه پیچید که نوادۀ امام احساس می‌کند برای تدریس در حوزه ناگزیر از عدول از سنت‌های حوزوی و ورود به پاره‌ای ساز و کارهای تازه است که تنوع و آزادی فکر حوزه را مورد سؤال قرار می‌دهد یا این گونه به نظر می‌رسد ولو چنین نباشد. آیا لحن تند رییس جامعۀ مدرسین خطاب به یک مرجع تقلید پاسخی به پرسش کسانی نیست که از مهاجرت نوادۀ امام به نجف متعجب بودند؟»

ادب مرد به ز دولت اوست

کاش کسانی که نظر دادن تاریخ می خوندن ، اگه می خوندن تعجب نمی کردن از این نامه

آقای یزدی مرجعیت رکن اصلی دین اسلام و عالم تشیع است حضرت آیت الله شبیری زنجانی خودشان میدانند که با چه کسی و چه زمانی صحبت بکنند یا نکنند درست است که شما دلسوز نظام هستید اما در همه شرایط شئونات مرجعیت را باید حفظ کرد آن هم مرجعی که با علم و بصیرتون هم اسلام و هم علما مدیون ایشان هستند .خداوند توفیق جبران به شما بدهد.ومن الله التوفیق

سلام ببخشید این جریان آیت الله شبیری چیه میشه مقداری توضیح بدید؟

♦️دیدار آیت الله شبیری زنجانی با جمعی از گردانندگان فتنه 88 به دنبال انتشار تصاویری که آیت الله شبیری زنجانی را در کنار عده ای از جمله محمدخاتمی؛موسوی خوئینی ها و،غلامحسین کرباسچی،عبدالله نوری،عبدالمجید معادیخواه و...نشان میداد،بازتابهایی در جامعه رخ داد.برخی از این افراد علاوه بر مدیریت فتنه 88 که خسارتهای عظیم سیاسی و اقتصادی برای کشور و کشته شدت دهها تن از هموطنان را در پی داشت،اهانتهایشان به رهبر معظم انقلاب نیز حداقل بر خواص معلوم است. اخیرا تصویر این دیدار در فضای مجازی منتشر شده که بدیهی است در افکار عمومی این پیام را القا میکند که فتنه گران 88 و افرادی چون موسوی خوئینی که بارها به رهبر انقلاب اهانت کرده ،مورد حمایت و تایید آیت الله شبیری زنجانی است. در این وضعیت آیت الله محمد یزدی رییس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم نامه ای به آیت الله شبیری زنجانی نوشته اند که رسانه های وابسته به سران فتنه 88 و عوامل دخیل در آن فتنه با عملیات روانی ، نامه آیت الله یزدی را به عنوان "هتک حرمت مرجعیت!"جا زده اند! چرا وقتی افرادی از طیف سیاسی خودشان مانند بیات زنجانی و موسوی خوئینی و هادی غفاری آشکارا به برخی مراجع اهانت کردند ،چرا وقتی تبلیغات دامنه داری برای ترور شخصیت حضرت آیت الله مکارم صورت گرفت و ...حضرات هرگز"هتک حرمت مرجعیت!"را به یاد نیاوردند و اکنون که آیت الله یزدی پاسخی به یک حرکت سیاسی مشکوک داده اند اینچنین برآشفته شده اند و به جای پاسخگویی،با شیطنت از هتک حرمت سخن میگویند؟وقتی مدیران فتنه 88 از سفر آیت الله شبیری زنجانی به تهران و دیدار با وی،به عنوان محملی برای تبلیغ خود در جامعه و به نوعی معرفی آیت الله به عنوان طرفدار تفکر سران فتنه،استفاده میکنند،چرا نباید حضرت آیت الله شبیری زنجانی پاسخی به موضوع بدهند و سوالی را که در افکار عمومی ایجاد شده پاسخ دهند؟آیا صرف نشستن بر جایگاه مرجعیت، به معنای" فعال ما یشا"بودن است؟دیدار فتنه گران شناخته شده با آیت الله شبیری زنجانی یک اتفاق سیاسی است و توضیح آیت الله شبیری در این باره میتواند تنویر افکار عمومی را در پی داشته باشد و تفکر سیاسی ایشان برای جامعه روشن شوداز این منظر نامه آیت الله یزدی به عنوان یکی از علمای با سابقه حوزه علمیه قم و رییس جامعه مدرسین ،فرصتی راهگشاست.

مؤمن دين خود را به اشخاص گره نمي‌زند. راه را بايد بر مبناي سيره اهل بيت (ع) تشخيص داد. چه بسا مرجع تقليدي هم خطا كند. نهي از منكر واجب شرعي‌ست. چه اين آقا و چه آن آقا، رفتارشان را بايد با مبناي اعتقادات اسلامي قضاوت كرد. اين‌كه كدام دارد آب به آسيب دشمن خدا و دين خدا مي‌ريزد. اين را بايد فهميد. آن‌گاه درك مسأله آسان مي‌گردد. اكنون، همين لحظه، دشمن خدا رفتار كدام را بيشتر پسنديده، اين آقا يا آن آقا. اين معيار و ملاك است. عنوان و مقام را اگر تاريخ بخوانيم مي‌بينيم كه چه بسيار خلاف آن واقع شده. حضرت امير (ع) از جاهل متنسّك در رنج بودند. آن‌كه دين خود را به اشخاص گره بزند، اشخاصي كه احتمال خطا در آن‌ها هست، اين گرفتار مي‌شود. معيار «دين» است. اشخاص تا زماني كه در مسير دين هستند محترمند. گاهي انحراف خيلي واضح‌تر از آن است كه نياز به تحقيق و پژوهش داشته باشد. هر رهگذري مي‌فهمد. والسلام.

در شرایط حساس کشور به هیچ وجه علنی بودن این نامه کاری عقلانی نبود و در خور و فهم جامعه و عوام نبود که هر کس بر اساس علم خود برداشت و نقد و یا تحسین کند که متاسفانه با انتشار عمومی این نامه باب نقد و تحسین افراد نا متخصص باز شد.

نامه حجت الاسلام محمد عندلیب همدانی به آیت الله یزدی و استعفا از عضویت در جامعه مدرسین بسم الله الرحمن الرحیم محضر جناب آیت الله یزدی رئیس محترم شورای عالی جامعه مدرسین سلام علیکم نامه حضرتعالی به محضر مبارک مرجع بزرگوار شیعه حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی دامت برکاته هرگونه تردیدی را که تاکنون در باره ادامه عضویت در آن جامعه محترم داشتم مرتفع کرد چه اینکه به این نتیجه قطعی رسیدم که تفسیر من از استقلال حوزه و جایگاه رفیع مرجعیت با دیدگاه جنابعالی و همفکران شما در جامعه محترم مدرسین هیچگونه هماهنگی ندارد و عملا امکان همکاری وجود ندارد و لذا از ادامه عضویت در آن جامعه معذورم. ‌محمد عندلیب همدانی ۱۳۹۷/۸/۶

این جسارت به ساحت مقدسه مرجعیت است که بگوییم شآن مرجعیت از نظام اسلامی یا رهبری است ! مرجعیت شیعه شان خود را از شریعت و امام عصر می گیرد نه جمهوری اسلامی ایران

نامه آیت الله یزدی برخلاف شگفتی که در بین حوزویان و نخبگان برانگیخت، به گمان بنده هیچ جای تعجب نداشت، و تنها چیزی که تازه بود، «سرگشاده» بودن و «زبان تهدید» در آن نامه بود: 1️⃣ پشتر در دو یادداشت «اصول‌گرائی و روحانیت سنتی انقلابی» و «نو‌اصول‌گرائی؛ بازخوانی هویت و اهداف» به مبانی و افق‌های فراروی سیاست‌ورزیِ نواصول‌گرایان اشاره کردم و نشان دادم که این جریان با بازتولید منابعِ جدیدِ قدرت، ثروت و معرفت، راه خویش را از مرجعیت و سنت علمی و اجتماعی حوزه‌های علمیه جدا ساخته و خاستگاه خویش را از متن حوزه به حاشیه‌ها برده‌اند. نامه آیت الله بیش از هر چیز اعلام رسمی جدائی نواصول‌گرایان از جامعه سنتی و مرجعیتی حوزه و اردوکشی رسمی به پایگاه جدید موسوم به «حوزه انقلابی» است. 2️⃣ علی رغم کوشش سالهای نخستین انقلاب برای نزدیک سازی حوزه سنتی با مشی و مقصود نظام، از حدود یک دهه پیش، نشانه های واگرائی میان این دو‌ پیکره، بیش از پیش خودنمائی کرده و با شتاب تحولات سیاسی و فرهنگی در کشور، انتظار می رود که این شکاف روز به روز آشکارتر شود. برآمدن این گسل، زمانی اهمیت خویش را عریان ساخت و نگرانی نواصول‌گرایان را دامن زد که برخلاف انتظار آنان، این شکاف به نسل جوان حوزه نیز منتقل گشت و نه تنها مرجعیت کهن‌سال حوزه به حاشیه نرفت، بلکه بسیاری از فقیهان جوان‌ به همان سنت‌های حوزوی تمایل نشان دادند. با این وصف، با تقویت «نظام مرجعیتی» از سوی گروه‌ها و گرایش‌های گوناگونِ درون حوزوی و به ویژه با فراگیر شدن شعار «استقلال حوزه»، بخشی از پروژه نواصول‌گرایان در باب ادغام حوزه در «نظام حکومتی» با تردید و مقاومت جدی روبرو گردید. 3️⃣ پررنگ‌کردن دوگانه‌های «حکومت/حوزه»، «ولایت/ مرجعیت»، «علوم اسلامی/علوم انسانی» و به دنبال آن، فاصله‌گذاری عمیق سیاسی و ایدئولوژیک بین گروه‌های مختلف شیعی در درون ‌و‌ بیرون حوزه، بخش بزرگی از تلاش گفتمانی نواصولگرایان برای دستیابی به آرمان‌ها و یا ارضای حس آرمانخواهی خود در طول دو دهه گذشته بوده است. سیره عملی نواصول‌گرایان در سال‌های اخیر نشان می‌دهد که آنها حیات و بقای آینده خود را در دامن‌زدن به این تضادها و بیرون راندن طرف دوم از این دوگانه‌‌های فرضی می بینند. این تضاد‌اندیشی و حذف‌گرائی نه تنها منطق گفت‌و‌گو و همدلی را در نواصول‌گرایان به محاق برده، بلکه سبب شده است که هر گونه ندای نزدیکی و تعامل را نشانه‌ای برای نابودی اصول و آرمان‌های خود بدانند. فشار شدید این گروه برای یکدست‌سازی حوزه و به حاشیه راندن رقیبان فکری و سیاسی، پیامدهای وارونه‌ای را به دنبال داشته و اقتدار پنهان نظام مرجعیتی را فزونتر و مقاومت آنان در برابر دخالت‌های برون‌حوزوی را بیشتر کرده است. 4️⃣ پس از شکل‌گیری نهادهای حوزوی جدیدی همچون «نشست اساتید» و نیز با گسترش نهادهای غیرحکومتی در بدنه حوزه که خود را بیشتر وابسته به نظام مرجعیتی می دانند، نگرانی نواصول‌گرایان فزونی یافته و علی رغم تلاش برای کم‌رنگ‌کردن حضور رقیب، امید به توفیق این پروژه چندان نمایان نیست. نواصول‌گرایان در سال‌های اخیر، بیشتر بر بدست‌گیری سکان نهادهای رسمی حوزوی و تاسیس موسسات خصولتی و مدارس علمیه با پشتوانه مالی نهادهای حکومتی، متمرکز بوده‌اند و این حرکت در افکار عمومی حوزویان به عنوان پروژه صف‌آرائی در برابر نظام مرجعیت سنتی و بیرون راندن اساتید مستقل از بدنه حوزه تلقی شده است. 5️⃣ ماجرای زیرزمین فیضیه و نامه آیت‌الله یزدی نشان می دهد که صبحگاه خوش‌زبانیِ نواصول‌گرایان با نظام سنتی حوزه، اینک به عصرگاه جدائی و خداحافظی نزدیک می‌شود. آنچه در این چند ماه به صورت عریان در صحنه عمومی حوزه به نمایش درآمد، نمایشی بود که ‌پرده‌های پیشین آن، سالها در محافل خاص در حال اجراست. این که زمان این واکنش‌های علنی، از روی یک محاسبه دقیق انتخاب شده و یا درهم‌ریختگی روانی رهبران نواصول‌گرائی، قدرت سنجش را از آنان بازگرفته است، چندان مهم نیست؛ مهم این است که آنان پروژه پایان مرجعیت در حوزه‌های علمیه را کلید زده اند. پیامدهای این اقدامات و افق‌های گشوده بر این تفکر و فرهنگ را در نوشتار دیگری تقدیم خواهم کرد. محمد تقی سبحانی

بسم الله الرحمن الرحیم إنّا لله وإنّا إلیهِ رَاجعُون خبر ناگوار نامه سرگشاده یکی از شخصیت های باسابقه حوزوی به یکی از مراجع بزرگ تقلید، در عین ناباوری و حیرت، موجب نهایت تأسف و تأثر گردید. بی شک، چنین ادبیاتِ دور از ساحت ادب، دل صاحب حوزه های علمیه، حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف، را در این ایام حزن آل الله علیهم السلام، رنجاند و آن عزیز سفر کرده را که صد قافله دل همره اوست، آزرده خاطر ساخت. به راستی با وجود چنین رویکردی از سوی یک فرد کهن سال در حوزه علمیه قم، چه توقعی از طلاب تازه کار در زمینه رعایت ادب و ادبیات حوزویمی توان داشت؟! سزاوار است جامعه محترم مدرسین به جبران این لغزش کم نظیر به دست بوسی مراجع معظم تقلید به ویژه مخاطب نام آشنای این نامه که استوانه ای کم نظیر از علم و اخلاق در حوزه علمیه قم است، شتافته و بی هیچ تردیدی از تمامی حوزه های علمیه به ویژه مراجع معظم تقلید و بالأخص رهبر عزیز انقلاب که همواره حامی صیانت از جایگاه رفیع مرجعیت بوده و هستند، عذرخواهی شایسته کنند، باشد که دل شکسته ی امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در آستانه اربعین حسینی از سوی سربازان آن جناب مرهمی یابد و قرحه ی چشم های مجروحش که در غم جد بزرگوار خون گریه می کند، التیام پیدا کند و دعای خاص آن حضرت که همواره راه گشای شیعیان در عصر غیبت بوده است، در این شرایط حساس که بیش از هر زمان بدان نیازمند هستیم، ما را از گردنه های پیش رو به سلامت عبور دهد و کشتی انقلاب اسلامی را به ساحل زیبای حضور آن بزرگوار، روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداه، برساند. إن شاء الله مهدی هادوی تهرانی قم آشیانه آل محمد علیه و علیهم السلام ۱۸ صفر المظفر ۶ آبان ۱۳۹۷

علی مطهری، نایب رییس مجلس شورای اسلامی، در واکنش به نامه محمد یزدی به آیت‌الله شبیری زنجانی، درباره دیدار او با سید محمد خاتمی، رییس‌جمهوری سابق ایران، در نامه‌ای سرگشاده این اظهارات را "تهدیدآمیز" و آن را "موجب وهن روحانیت و حوزه علمیه" خواند. او در پاسخ به این گفته‌ی آیت‌الله یزدی که خاتمی و نزدیکانش را "افراد مسئله‌دار" خوانده، نوشت: «مسئله‌دار کسانی هستند که در سال ۸۸ تحت این عنوان که مقام رهبری از یک کاندیدای خاص حمایت می‌کند انتخابات را از حالت طبیعی خارج کردند و حق اعتراض معترضان را نیز به رسمیت نشناختند و آن‌ها را برانداز نامیدند و شد آن‌چه که نباید می‌شد. در واقع چنین افرادی برای نظام جمهوری اسلامی و مقام رهبری احترامی قائل نشدند.»

آیت الله سید محمد غروی عضو جامعه مدرسین و اخرین سخنگوی این نهاد حوزوی گفت: بنده در این شرایط نه ملاقات آن بزرگوار را پسندیدم و نه نامه سرگشاده آیت‌الله یزدی را. چرا که در کل احساس می‌کنم این نامه و آن ملاقات به صلاح مرجعیت نبود. این نامه به صلاح خود آقای یزدی و حتی مقاصدی که مورد نظر ایشان است هم نبود. آن هم در شرایط امروز که متأسفانه فضای مجازی به مسائل ورود می‌کند و می‌تواند به جایگاه مرجعیت، روحانیت شیعه و چهره‌های انقلابی آسیب وارد کند و برخی سدهایی که نباید را بشکند.استاد حوزه علمیه قم در ادامه افزود: در این باره لازم است چند نکته ذکر کنم؛ اول اینکه آیت‌الله العظمی شبیری زنجانی از فقها و مراجع تراز اول به حساب می‌آیند. حتی برخی مفاخر حوزه ایشان را اعلم می‌دانند یا با شبهه اعلم نسبت به ایشان نظر دارند. همچنین تقوا و دیانت ایشان زبان زد خاص و عام است. از آن طرف آیت‌الله یزدی هم از اساتید خارج حوزه هستند که سوابق علمی و انقلابی ایشان از قبل انقلاب و بعد از انقلاب بر کسی مخفی نیست. ایشان همواره در مسیر نهضت انقلاب بوده و واقعاً خطر کرده‌اند و از حبس و حصر ابایی نداشتند. بعد از انقلاب هم خالصانه در قوه قضائیه، شورای نگهبان و مجلس خبرگان رهبری و یا سمت‌های دیگر در حوزه علمیه در خدمت نظام بودند. درنتیجه در دلسوزی ایشان نسبت به نظام و انقلاب جای تردید نیست. ایشان فردی نیست که خواسته‌های نفسانی خودش را مطمح نظر قرار دهد. امروز هم که در سن کهولت قرار دارند، بالاخره مثل یک افسر پای کار تا جایی که توان بدنی اجازه دهد در خدمت انقلاب هستند. نکته دیگر این که آیت‌الله العظمی شبیری مشی خاصی دارند. ما در این پنجاه سال که در حوزه قم هستیم، این مشی را از ایشان سراغ داشته‌ایم که معمولاً ارتباطات خود را بر اساس اصول خاصی که تشخیص می‌دهند، مدیریت می‌کنند و فردی را که مسلمان، مومن و صاحب فکر می‌دانند، بر این اساس روابط‌‌‌‌شان را با او تنظیم می‌کنند. درنتیجه هرکسی را در جایگاه خودش مورد احترام دارند. البته ایشان نسبت به نظام و انقلاب حساسیت خاصی دارند و کمک به نظام را لازم می‌دانند. در زمان امام(ره) ایشان فرصتی که پیدا می‌کردند، خدمت امام(ره) می‌رفتند و هم ایشان احترام خاصی به امام(ره) داشتند و هم امام(ره) نسبت به ایشان. البته هرکدام جایگاه خاص خود را داشتند. در عین حال ایشان بعد از دیدار با امام(ره) به مشهد به دیدن برخی از بزرگانی که در انقلاب بوده‌اند ولی در ارتباط با انقلاب و امام(ره) زاویه پیدا کردند،‌ می‌رفتند. در قم هم همین‌طور بود. با بزرگانی از مراجع ملاقات داشتند. این نوع رفت‌وآمد ایشان در زمان رهبری هم این‌طور ادامه داشت. هم دیدن رهبری معظم انقلاب می‌رفتند و هم رهبری با ایشان دیدار می‌کردند و در عین حال ملاقاتی هم با افراد مختلفی که برخی مربوط به این جناح یا آن جناح بودند داشتند. همه آیت‌الله شبیری و نوع رفت‌وآمدشان را می‌شناسند.عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم تأکید کرد: باید توجه کنیم که مراجع نقش پدری را دارند و در خانه‌شان برای همه باز است و این مهم است که حضرات تحت تأثیر یک جریان خاصی نباشند. آقای یزدی فرد دلسوزی برای نظام، انقلاب و روحانیت است و این دغدغه ایشان است که خدای ناکرده مرجعیت پل و ابزاری برای برخی جناح‌ها قرار نگیرد. اگر مطلبی می‌گوید برحسب وظیفه شرعی و احساس خطری است که دارند.او تأکید کرد:‌ به نظر من اگر آقای یزدی این نامه را شخصی می‌نوشتند و ارسال می‌کردند یا برخی از دوستان را می‌فرستادند تا مطالب را بیان کنند،‌ مناسب‌تر بود. اینکه ایشان می‌گوید دوبار نامه نوشته‌اند و جواب قانع کننده نبوده است، باید گفت مگر ملاک ارزیابی حقیقت قانع شدن طرف مقابل است؟ ممکن است از فرمایش شما من قانع نشوم و یا من اظهار نظری کنم و شما قانع نشوید، ولی این که ملاک نیست. قانع شدن شخصی مگر می تواند ملاک برای کسب حقیقت باشد. درنتیجه حق این بود که اگر تشخیص می‌دادند در این باره نظری بدهند، باید نامه شخصی می‌نوشتند یا فرد و افرادی را می‌فرستادند.غروی گفت: این نوع ادبیات و خطاب قرار دادن مرجعی در این تراز، قابل‌قبول نیست. اگر نامه شخصی بود، مشکلی نبود ولی اگر از جانب یک استاد حوزه به مرجع تقلیدی که جایگاه خاصی دارد نامه می‌نویسیم، باید ادبیات متناسب با شأن آن مرجع را مدنظر قرار دهیم. از سوی دیگر حقیقت این است، کاری که آقای یزدی در این شرایط کردند، خطای استراتژیک بود. برای اینکه بالاخره یک عکسی در شبکه‌ها آمد، ولی نامه ایشان زمینه‌ای برای اظهارنظرهای مختلف در این باره شد. بالاخره ایشان ناخواسته اهداف رقیبش را تقویت کرد. یعنی حتی بر اساس مبانی فکری خودشان که درواقع دلواپسی دارند که درست هم هست، این کاری که ایشان کردند عملاً از نظر سیاسی خطای استراتژیک بود. به‌شرط اینکه ایشان بپذیرد، ولی قانع شدن ایشان ملاک حقیقت نیست.غروی گفت:‌ خواهشم این است کسانی که واقعاً دلسوز انقلاب، نظام، مرجعیت و روحانیت هستند، این پرونده را ببندند چون به نفع هیچ‌کسی نیست. واقعاً بعید می‌دانم در آینده مرجعی به این عمق آیت‌الله شبیری زنجانی داشته باشیم. همین‌طور شخصیت آیت‌الله یزدی در فعالیت‌های انقلابی بر کسی با آن سوابق پوشیده نیست و بنابراین بهتر است پرونده را ببندند و مسئله را ادامه ندهند. حریم مرجعیت را اگر ما حفظ نکنیم، این راه را برای دیگرانی که اعتقادی به اسلام و تشیع ندارند، باز کرده‌ایم و این سد را شکسته‌ایم. این مسئله درباره رهبری هم هست و باید شأن رهبری حفظ شود.او درباره اینکه آیا اعضای جامعه مدرسین از نگارش این نامه اطلاع داشته‌اند یا نه، توضیح داد: نامه ایشان شخصی بود. ممکن است با برخی از اعضا مشورت کرده باشند که من خبر ندارم.

مکاتبه در مورد چه مسائلی؟ ظاهرا تاریخ نامه برای ۵ آبان است در حالیکه آن دیدار ۲۰ مهر انجام شده.چرا اینقدر دیر ؟!

سلام نمی دانم چرا تا کسی بخواهد یک اشکال از کسی بگیرد فورا لباس عثمان بالا آورند حال ما شیعه که می گوییم صحابه نبی هم امکان اشتباه دارند الان با این که فلانی آیت ا... است نباید چیزی بهش گفت این با سیره شیعه مخالفه شیعه هیچ ابای ندارد شخص اشتباه کرد چه عادی باشد چه مسول و چه آیت ا... تازه اگر شخص که اشتباه کرد در لباس روحانیت باشد لزوم یادآوری به کار اشتباه اش بیشتر است

حقیقتا بعضی مرز ها رو یک تنه جا به جا کردن! تکرار نگردد؟؟؟؟ چشم

⚡️اولین باری که #منشور_روحانیت را خواندم یک سوال خیلی ذهنم را مشغول کرد و آن اینکه چرا امام در جبهه مقابل اسلام ناب دو طایفه را قرار داده است یکی لیبرالها و دوم متحجرین. برایم سوال بود که این دو طایفه چطور در یک جبهه قرار میگیرند و چگونه به هم مدد میدهند. ⚡️روزگاری که #داعش توسط سعودی ها و لیبرالها هر دو حمایت میشد باز این نکته برایم زنده شد که چطور متحجرین عالم با لیبرالها مقابل جبهه مقاومت و اسلام ناب قد علم میکنند. ⚡️این جملات امیرالمومنین که جاهلین اهل تنسک یا به تعبیر امام مارهای خوش خط و خال با زرنگ های اهل دنیا در مقابل او دو لبه قیچی هستند به نظرم مرتبط با این مساله بود. ⚡️حتی در فضای نسبت ادیان مختلف با استکبار برایم جالب بود که یهودیت از جنس اسرائیلیش چطور به کاتولیکهای رهبانی دست میدهند و مسیحیان صهیونیست را متولد میکنند. ⚡️خدا رحمت کند امام را که میگفت این متحجرین جاده صاف کن آنها هستند. ⚡️اسم نمیبرم که خدای نکرده به هیچ عالم بزرگواری توهین نشود اما علمایی در این قم تنفس میکنند که طلبه ها را از ورود در مسائل سیاسی منع میکردند به این توجیه که ورود در این مسائل پیچیده کار هر کسی نیست. بعد خودشان جاده صاف کن لیبرالهای نشان دار در این کشور شدند. ⚡️برای پیشنهاد دهندگان به مذاکره با ترامپ آغوش گشودند و در مقابل متدینین انقلابی عذرشان همیشه بیماری بود. نگویید حوزه سکولار است سکولار کجا بود؟ این همه ورود های جدی در عرصه سیاست را مگر نمیبینید؟ ⚡️ اصلا به ما چه مربوط؟ خدای نکرده عرش خدا به لرزه میافتد اگر بپرسیم بین کسانی که دم از استقلال حوزه میزنند با این جریانات لیبرال تندرو چه نسبتی است و چرا همیشه اینها به کمک هم میآیند؟ ⚡️به من طلبه یک لا قبا چه ربطی دارد که بپرسم روزگاری که فتنه 88 کشور را در مهلکه برد و همین لیبرالهای بی همه چیز راه را برای شنیع ترین توهین ها به اباعبدالله باز کرده بودند آقایان چرا سکوت کردند و حالا چرا بانیان آن وقایع را میپذیرند. ⚡️چه کنم که در این حوزه یاد گرفته ام هر چیز فقط زمانی الهی است و مقدس که در خدمت جبهه الله باشد و الا هیچ که هیچ. ⚡️به ما یاد داده اند مثل آدمهای گیج وسط جنگ امیرالمومنین با معاویه و طلحه و زبیر و دیگران اسیر قداستها نشویم و حق را اول بشناسیم بعد اهل قداست را تشخیص دهیم. ⚡️خدا را شکر وسط این همه گرفتاری مردم معنای حوزه مستقل را فهمیدیم الحمدلله.... علی مهدیان

هر دو خطا کرده اند آن بزرگوار بی بصیرتی و مرقومه این بزرگوار نیز با بی سیاستی

علم بدون معرفت، وبالی، وحشتناک است،

آیت الله یزدی برای جلوگیری از وقایع به مراتب تلخ تر آینده، از آبروی خود برای حفظ نظام و شان مرجعیت، هزینه کردند.

متاسفانه پرخاشگری باعث ایجاد دیواری بلند بین علاقمندان به اسلام و انقلاب وتشیع ایجاد نموده و مجریان اهداف انقلاب با تندخویی باعث کدورت علاقمندان به تشیع می شود

کسانی که هیچ اعتقادی به حوزه و مرجعیت ندارند، دلسوز «مرجعیت» شده اند!!! حجت الاسلام والمسلمین محمد حاج ابوالقاسم نماینده خبرگان رهبری در بیانیه ای نسبت به سوء استفاده برخی جریانات از سنت حوزوی تذکر بزرگان به یکدیگر واکنش نشان داد و گفت: کسانی که هیچ اعتقادی به حوزه و‌ مرجعیت و روحانیت نداشته و ندارند؛ در این ماجرا دلسوز مرجعیت و جایگاه آن شده اند. کسانی که خود با ارائه گزارشات دروغین درباره بودجه حوزه ها به تخریب حوزه و‌ مراجع پرداختند،اکنون دلسوز مرجعیت شده اند. متن بیانیه به شرح زیر است: بسمه تعالی در تابستان گذشته توفیق زیارت حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی را در مشهد پیدا کردم که آراسته به لباس علم و اخلاق و نمونه برجسته ای از عالمان ربانی است که حجت بر دوست و دشمن به شمار می روند و مایه فخر و مباهات حوزه ها هستند. حضرت آیة الله یزدی نیز از علمای مجاهد و انقلابی بشمار می روند که عمر خود را خالصانه صرف خدمت به اسلام و انقلاب کرده اند و آنچه در نامه سرگشاده خود مطرح کردند نیز با نیتی خالصانه و بدنبال حفظ جایگاه مرجعیت و حراست آن از دستبرد فتنه گران و سوء استفاده منافقان بوده است. صرف نظر از لحن نامه و اینکه آیا بهتر بود بصورت خصوصی فرستاده شود و یا بصورت سرگشاده، آنچه مهم است این است که تذکر بزرگی به بزرگ دیگر از سنت های ارزشمند حوزوی بوده و هست و نباید مورد سوء استفاده دشمنان حوزه و روحانیت و نیز طرفداران جریانات خاص قرار بگیرد. نکته جالب توجه آن است که کسانی که هیچ اعتقادی به حوزه و‌مرجعیت و روحانیت نداشته و ندارند؛ در این ماجرا دلسوز مرجعیت و جایگاه آن شده اند. کسانی که خود با ارائه گزارشات دروغین درباره بودجه حوزه ها به تخریب حوزه و‌مراجع پرداختند، اکنون دلسوز مرجعیت گردیده اند. نیز کسانی که در قبال توهین به خدا و پیامبر(ص) و امام زمان(عج) از سوی همفکرانشان نه تنها هیچ عکس العملی نشان ندادند؛ بلکه در برخی موارد خود از توهین کنندگان بودند برای مقام مرجعیت یقه چاک میکنند. مژدگانی که گربه تائب شد زاهد و عابد و مسلمانا از آنان تعجبی نیست. تعجب از کسانی است که با ابزار توهین به بزرگان بدنبال دفاع از حرمت دیگر بزرگان هستند. غافل از اینکه این روشها، همانند قضایای خودشکن است که نتیجه ای جز رسوایی استدلال کننده به آن را همراه ندارد. به نظر میرسد وظیفه ما طلاب، حمایت از همه بزرگان حوزه و جلوگیری از تخریب آنان توسط دیگران است. چه آن دیگران حوزوی باشند و چه غیر حوزوی. یادمان نرود در شرایطی که کوس رسوایی جریان غربگرا به صدا در آمده است و مشکلات عدیده اقتصادی که نتیجه اعتماد بر دشمنان است، تبدیل به سند رسوایی این جریان گردیده است؛ پرداختن به چنین مباحثی، که فرصت تنفس مجدد به آنان را می دهد به شدت مورد علاقه این جریان است. مراقب باشیم که در زمین منافقان بازی نکنیم.

هتاکان دیروز، امروز لباس دفاع از مرجعیت پوشیده اند!!! کسانی که تا دیروز از هر اهانتی به حوزه و مرجعیت فروگذار نبودند و با گستاخی تقلید را کار میمون می دانستند، امروز فریبکارانه دایه دلسوزتر از مادر شده و به دفاع از مرجعیت برخاسته اند و سنگ دفاع از حضرت آیت الله شبیری را بر سینه می کوبند!!! آیا اینان که تا دیروز با همه قوا برای تخریب حوزه و روحانیت به میدان آمده بودند و با دروغ پردازی های فراوان درباره بودجه حوزه، سعی در بدبین کردن مردم نسبت به حوزه، مرجعیت و روحانیت داشتند، امروز مدافع سینه چاک مرجعیت شده اند!!! هتاکان دیروز که امروز لباس دفاع از حرمت مرجعیت را بر قامت خود پوشیده اند، به بهانه یک نامه که البته امری مرسوم بین بزرگان حوزه است، فرصت عقده گشایی پیدا کرده و با بسیج همه ابزارهای رسانه ای خود، به جامعه مدرسین به عنوان عالی ترین نهاد حوزوی مورد تایید حضرت امام(ره) و مقام معظم رهبری و شخص آیت الله حاج شیخ محمد یزدی از فقهای شجاع و انقلابی که عمر و آبروی خود را خرج انقلاب و صیانت از حوزه و نظام کرده است، حمله کرده و از هیچ توهینی هم فروگذار نیستند و تلاش می کنند که از آب گل آلود ماهی گرفته و به اهداف سیاسی خود برسند. البته زهی خیال باطل... طلاب و فضلای انقلابی در دفاع از انقلاب، مرجعیت و فقهای انقلابی حوزه تمام قد ایستاده اند و هیچ گاه حرمت شکنی های مدعیان دروغین دفاع از مرجعیت و تفاله های سیاسی را از یاد نبرده و نمی برند که چگونه به حوزه و روحانیت می تاختند و کیان مرجعیت را به تمسخر می گرفتند. نکته حائز اهمیت این است که بیوت مراجع عظام تقلید هم باید به هوش باشند و در دام های سیاسی گرفتار نیایند و خدای ناخواسته فریب شکست خوردگان سیاسی که چهره واقعی خود را در فتنه 88 نشان دادند را نخورند.

متاسفانه برخی بی تدبیری ها ، اقدام ناشایست آقای زنجانی را سرپوش نهاد و به جای اینکه جامعه از ایشان انتقاد کنند که چرا با فتنه گران و مخالفان نظام اسلامی دیدار کرده اید راه این انتقاد با این نامه بسته شد ماهی گیران فتنه گر برای خروج اذهان از این دیدار تیغ حملات را به سوی آقای یزدی نشانه گرفتند هر چند حق با آقای یزدی بود اما تدبیر بیان را مناسبت انجام ندادند و تاریخ هم فراموش نکرده است که اطرافیان آقای منتظری و ساده لوح بودن وی باعث سقوط ایشان شدند و قطعا آقای یزدی نگاهی دلسوزانه داشتند اما سیاست نوع بیان را به خرج ندادند و متاسفانه این اقدام آقای شبیری در دیدار با فتنه گران به حاشیه کشیده شد و معظم له باید پاسخگوی خون شهدا و انقلاب خصوصا شهدا و جانبازان فتنه ۱۳۸۸ باشند که چرا و به چه دلیلی با عناصر و رهبران فتنه گر دیدار نمودند

نامه آیت الله یزدی در دفاع از انقلاب و نظام بود/ افراد خارج از حوزه سوءاستفاده نکنند آیت‌الله محسن حیدری عضو مجلس خبرگان رهبری و امام جمعه موقت اهواز با اشاره به واکنش‌های صورت گرفته نسبت به نامه آیت‌الله محمد یزدی به آیت‌الله العظمی شبیری ، گفت: این نامه‌نگاری بین حوزویان و شخصیت‌های حوزوی یک موضوع رایج و طبیعی است و هیچ مشکلی ندارد و همانگونه که آیت الله یزدی هم اشاره کردند قبلا یک سری نامه‌ها و پیام‌هایی در خصوص مسائل مختلف رد و بدل شده است. وی افزود: آیت الله یزدی بنا به لحاظ موقعیت‌های خاصی تشخیص دادند این مسئله به صورت علنی باشد و یک تذکری از دبیرکل یک نهاد حوزوی بنام جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به یکی از مراجع محترم در خصوص مسائل مربوط به نظام و انقلاب داده شود. آیت الله حیدری ادامه داد: اگرچه مرجعیت را باید محترم بدانیم و جایگاهی مقدس است، اما مسئله نظام و انقلاب که اسلام و تشیع به آن بستگی دارد، اهمیتش بسیار بیشتر از مقدسات دیگر است. عضو مجلس خبرگان رهبری با بیان اینکه مقدسات از نظر قداست دارای تسلسل هستند، تصریح کرد: شکی نیست که امام حسین(ع) نوه پیغمبر و امام معصوم است، اما ایشان خود را فدای اسلام کرد که این به معنای مهمتر بودن بقای اسلام و امر به معروف و نهی از منکر نسبت به حیات امام معصوم است. امام جمعه موقت اهواز خاطرنشان کرد: بحث دفاع از انقلاب و نظام شوخی بردار نیست و اگر به واسطه شخص محترمی بنا است ضربه‌ای به اسلام و انقلاب وارد شود، دلیلی نمی‌شود بخاطر اینکه آن شخص در هیئت مرجعیت قرار گرفته است، از حیثیت و قداست نظام و انقلاب گذشت. آیت الله حیدری در پایان با بیان اینکه این موضوع درون حوزوی است، تاکید کرد: نباید افراد خارج از حوزه این موضوع را دستاویزی برای سوءاستفاده و مقاصد سیاسی خود قرار دهند.

مرجعیت خودشان باید شئونات خود راحفظ کنند

زنده باد آقای یزدی

زنده باد آقای یزدی