به گزارش خبرگزاری «حوزه»، اربعین آمد و به غروب رسید؛ غروبش به شب مبدل شد، ولی آنچه پررنگ تر از قبل شده بود، عطری بود که در سراسر عالم شهر به شهر و کوی به کوی و بیابان به بیابان پاشیده بود.

اربعین که نبود گویی همان عاشورا بود؛ عاشورایی ترین روز سال بود؛ ولوله قلب ها برای حسین(ع) در سراسر عالم، نبض های یخ زده را به متحرک تر از قبل کرده بود.

امروز سوای آن 15 میلیونی که در صحرای نجف تا کربلا روان روان به سمت دلدار می رفتند جاماندگان مسیر هم در جای جای عالم هرجا راهی دیدند که یک سرش نشانی از تبار طهارت و عترت دارد دست به دست هم داده و با نوای ان الحسین یجمعنا و لبیک یاحسین(ع) دو دشادوش و علم کشان و پرچم کشان با حس حضور در خانه یار همراه شدند.

همه نشانه های ظهور به یک طرف ولی نشانه بزرگ جمع شدن خیل قطعات انباشته محبان از این سوی و آن سوی هم را پیدا کرده و متصل و به هم پیوسته یک رنگ سیاه پوش شده و داغ دل هزار و سیصد ساله تاریخی خود را برون ریختند، به یک طرف؛ داغی که می رود تا عالم گیر شود و بر گلوی ستمکاران و یزید صفتان فرود آید.

از راه ماندگان امروز در قم و ری و مشهد و... در مسیرهایی که با عطر اهل بیت(ع)نورانی شده بود، پای در راه نهادند و لبیک یا حسین(ع) و یا لثارات الحسین(ع) را فریاد زدند؛ اما در این عالم به جز کربلا شاید نتوان جایی را مثل جاده حرم جمکران قم پیدا کرد که این انس معنوی را با هروله اربعینیان داشته باشد.

این مسیر یک سویش خاندان عترت و خواهر و دختر و عمه امام هفتم و هشتم و نهم شیعیان است و 6 کیلومتر آن طرف ترش مسجدی است که بزرگترین ملجا و یادمان منتظران علام است؛ یک طرف این صراط مستقیم 6 هزار متری حرم شفیعه روز محشر است و یک طرف آن خانه امام حی حاضر زنده ناظر؛ و چه جایی دل انگیزتر و چه جایی پر عطرتر.

امروز زائران خیابان جنت مکان کلی ذوق و شوق داشتند که دارند به بیعت آقایشان می روند؛ دل خوش داشتند که از حرم عترت به آستان عصمت و حضور پناه می برند؛ دل خوش داشتند که اگر از جاده اصلی جاماندند پا در جاده ای گذاشته اند که عطر همانجا را داشت؛ دل خوش داشتند که به سوی صاحب منتظران هروله می کنند و آمدند تا عزایشان را به صاحب عصر(عج) تقدیم کنند.

این راهپیمایی هم مثل اربعین که روز به روز با صفاتر و مشعشع تر می شود، عظیم تر و با شکوه تر از قبل می شود؛ چند سال پیش بود که وقتی زمزمه آغاز این راهپیمایی به گوش رسید برخی گفتند که مسیر اربعین فقط همان مسیر اربعین؛ یعنی هیچ جایی را جایگزینش نکنید با توصیه و عنایت بزرگان و علما این راهپیمایی به عنوان عقده گشایی جاماندگان از مسیر همان اربعین به سوی منتظران باز شد تا پیام اربعین را فریاد بزند؛ بیعت با امام(عج)؛ همان نیتی که در پس قیام عظیم حماسه سازان اربعینی نهفته است.

منتظران و جاماندگان از اربعین عقده دلشان را در این 6 کیلومتر فریاد می زنند و باز می کنند؛ آنها دست زن و فرزند خود را گرفتند و زمزمه کنان از عشق حسین و مهدی(عج) گفتند که حاصلش می شود تمدن نوین اسلامی.

اگر جایی باشد که دل های ناب را باهم گره بزند و پیوندی عمیق و آسمانی و دشمن شکن بسازد همین جماعت است؛ به قول حاج آقا مومنی سخنران این مراسم در جمکران که می گفت دشمن از این حماسه حضور شما وحشت کرده است که راست هم می گفت، گویی همه آن میلیاردها دلار نیویورکی و پوند انگلیسی و ریال و درهم عربی که خرج بیراهه سازی برای جوانان ما شده است در دریای خروشان عشق حسین(ع) غرق شدند و نابود شدند؛ عشق حسین(ع) آب پاکی را روی همه این ناپاکی ها ریخت و آنها را در افق محو کرد.

حالا منتظرانه تر از قبل اربعین را می شناسیم؛ اربعین امروز مثل اربعین های گذشته نیست امروز همه منتظران می دانند که چرا اربعین ها عمود به عمود به سوی عماد خیمه دین می روند؛ می دانند که پس از عاشورای اشک بار چگونه با دلی قرص و دلی امیدوار به سمت قبله دلدار حرکت کنند؛ امروز در جمکران هم همه همین حالی داشتند که زائران کربلا!

اما خبر خوش این است که آنچه که ائمه(ع) از تکامل عقول و حرکت جهانی به سمت ظهور میگفتند این روزها به خوبی در کربلا و نجف و مهران و شلمچه و قم و ری و خراسان و حتی خیابان های منهتن آمریکا قابل رویت است.

عجیب بوی تو می آید........ نگارا!